Antonina’s dierentuin

Antonina’s dierentuin    (Verfilmd als The Zookeeper’s Wife)                            Diane Ackerman

Een waargebeurd oorlogsverhaal

 

Korte inhoud : Het  verhaal gaat over Jan Zabinski en zijn vrouw Antonina, die honderden Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog uit handen van de nazi’s wisten te houden door tijdelijk onderdak te bieden in verlaten dierenkooien in hun dierentuin. Het vertelt op onnavolgbare wijze het bewogen verhaal van Antonina, de vrouw van de directeur van de dierentuin in Warschau, en haar gezin. Maar ook dat van de dieren in de dierentuin, de ‘tijdelijke’ Joodse bewoners die er zich schuilhielden en van Warschau in een allesverwoestende oorlog.

Eigen mening : Het is een heel aangrijpend verhaal waarin een koppel dierentuinbeheerders hun dierentuin of wat er nog overblijft na de bombardementen gebruiken om vele mensen EN dieren te redden van een vreselijk lot.  Ze doen dit ten gevare van hun eigen leven.  Verschillende keren lopen ze groot gevaar, maar ze blijven voortdoen.  De liefde voor de medemens en dier, die vooral van Antonina uitstraalt is bewonderenswaardig.  Ik ben heel blij dat dit verhaal niet is verloren gegaan voor de mensheid.  Het is een prachtig voorbeeld van naastenliefde en hoop! 

In het begin legt Diane Ackerman uit hoe ze tewerk gegaan is : nl. enerzijds schrijft ze zelf naar aanleiding van wat ze allemaal gelezen heeft en anderzijds citeert ze regelmatig uit de dagboeken van Antonina.  Het wisselt dus af, maar je verliest je niet in het verhaal.  Je merkt vlug wanneer ze van standpunt verandert.

En in het midden van het boek staan er foto’s van haar gezin en de dierentuin.  Ook van haar vrienden. Dat geeft je ook al een duidelijk beeld.

Ik voelde mij aangesproken om dit boek te lezen omdat mijn grootmoeder langs vaders kant ook Poolse was.  Ik heb nooit veel geweten over wat er in de oorlog gebeurd is.  Wat mijn papa  wel vertelde was dat zijn mama al voor de oorlog is kunnen vluchten naar Nederland.  Maar een groot deel van haar familie is in de gaskamers van Auschwitz omgekomen.  Verder weten we niets meer.  Dit boek bracht vragen bij me naar boven en gaf uiteindelijk ook enkele antwoorden.  Ik wist niet dat er zulke verschrikkelijke dingen gebeurd waren in Warschau.  Ik wil nu heel graag de film gaan bekijken.  Zal nogal confronterend zijn.

Enkele quotes :  p. 17 : De Zabinski’s deelden hun huis met verweesde, pasgeboren of zieke dieren.  “Het is niet genoeg om onderzoek op afstand te doen.  Door samen te leven met de dieren leer je over hun gedrag en psychologie. “

p. 18 : Antonina vond het heerlijk om even uit haar mensenhuid te stappen en de wereld te bekijken vanuit het perspectief van elk van de dieren.  Ze schreef vaak vanuit die optiek.

p. 21 : (ze schreef ook kinderboeken) : In een van haar kinderboeken komen drie hummels voor die tegelijkertijd leren lopen : zoon, leeuw en chimpansee.  Ze vond alle jonge zoogdieren aanbiddelijk.

p. 23 : De fundamentele taak van dierentuinen, zowel ouderwetse als moderne, is te zorgen dat de dieren lichamelijk en geestelijk gezond en veilig zijn en bovenal niet kunnen ontsnappen.

p. 56 : In haar notities beschreef ze “gebouwen die door de oorlog waren onthoofd – hun daken waren eraf en lagen misvormd in naburige achtertuinen.  Andere gebouwen zagen er zo droevig uit, van onder tot boven opengescheurd door bommen.”

p. 85 : Het leven in de dierentuin was plotseling tot stilstand gekomen. …  Ze probeerde zichzelf wijs te maken dat “het niet de slaap van de dood was, maar winterslaap.”  …  Het was maar een rustkuur tijdens de ijzige en bevroren winterdagen.   …   De tijd van de winterslaap … een tijd van volwassen worden.

p. 181 : Aan de ene kant hadden Jan en Antonina daarom allebei altijd een cyaankalipil bij zich, maar aan de andere kant spoorden ze aan tot humor, muziek en gezelligheid.

p. 232 : (over de gasten die bij hen kwamen wonen in de villa) Hun gebrek aan comfort, foto’s en familieaandenkens deed Antonina groot verdriet en ze beschreef hen in haar dagboek als “mensen die niets meer over hebben dan hun leven.”

p. 247 : (op een bepaald moment wordt ze door een Duitser bedreigd en roept ze gewoon : “Mag niet! Je moeder! Je vrouw! Je zuster! Begrijp je me?”     “Als milde woorden als moeder, vrouw , zuster de kracht hebben om de stemming van een klootzak te doen omslaan en zijn moordzuchtige instinct te overwinnen, dan is er misschien toch nog hoop voor de toekomst van de mensheid.”   Dit raakte mij enorm !!!

p. 263 : (toen de bevrijders in 1945 binnenkwamen) Plotseling vloog een enorme zwerm witte duiven omhoog en zweefde boven de soldaten, verzamelde zich tot één grote wolk en vloog nog verder omhoog.  “Het moment was perfect gekozen”, schreef Antonina. “Dat symbolische tafereel was vast door een filmregisseur geregeld.”

Ik moet ophouden, want er staan nog zoveel mooie dingen in, maar dat laat ik jullie zelf ontdekken.  Het is een boeiend en intens verhaal.

Aantal pagina’s: 304
Afwerking: Paperback
 Verschijningsdatum: 05/04/2017
ISBN: 9789000350391
 Uitgever: UNIEBOEK | HET SPECTRUM
Druk: 3
Prijs : € 12,50

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *