De boekwinkel voor gebroken harten

Robert Hillman

Tom Hope verwacht geen wonderen. Hij doet wat hij kan op zijn boerderij – melkt de koeien, oogst de appels, zorgt voor de schapen. Maar sinds zijn vrouw Trudy hem, samen met hun kleine Peter, verliet om zich bij een religieuze gemeenschap aan te sluiten, is Tom eenzaam. 

Dan komt Hannah Babel in beeld. Boekverkoopster en een wervelwind van een vrouw: de tweede Jood – en meest kleurrijke persoon – die Tom ooit heeft ontmoet. En hij durft te geloven dat ze elkaar gelukkig zouden kunnen maken. Maar het is 1968: vierentwintig jaar nadat Hannah met haar zoontje in Auschwitz arriveerde. Tom Hope gaat de strijd aan met een verdriet dat hij zich nauwelijks kan voorstellen…

Verschijningsdatum: 02 april 2019 Uitgeverij: AW Bruna Genre: Literaire fictie Aantal bladzijden: 320 Prijs : 17,99

In de pers :

Een prachtig geschreven, invoelend verhaal over drie verloren zielen die bij elkaar de troost vinden die ze zoeken. Ik heb genoten van deze ontwapenende roman vol inzicht in de mens, in verdriet en in de liefde. Lees dit en laat het je ziel raken, zoals het ook mijn ziel geraakt heeft.’ – Garth Stein, The Art of Racing in the Rain 

De manier waarop Hillman een beeld schetst van het plattelandsleven is schitterend. Maar dit is vooral een roman over het belang van vrijheid en de kracht van liefde.(Saturday Paper)

Over de auteur :

Robert Hillman won in 2004 met zijn memoires The Boy in the Green Suit de National Biography Award. De boekwinkel voor gebroken harten is zijn eerste roman die in het Nederlands verschijnt. Hij woont in Melbourne, Australië.

Wat vond ik van dit boek?

Toen ik dit boek op facebook langs zag komen, werd ik aangetrokken door de titel en dan de cover. Als ik een titel zie met de woorden “boekwinkel” en “hart” dan wil ik die graag lezen. Voor mij gaan die twee samen. Ik vind boeken lezen altijd iets romantisch hebben. Je verplaatst je in de personages en gaat mee in het verhaal. Wel, dit verhaal is zo mooi verteld dat ik bijna niet kon stoppen met lezen. Telkens een hoofdstuk verder en verder. Tom Hope is een man uit één stuk. Hij is betrouwbaar, eerlijk, liefdevol, teder, harde werker, kortom al wat een vrouw zou wensen. Hij trouwt twee keer met hele speciale vrouwen. Hij heeft ze intens lief en verdraagt heel veel van hen. De twee vrouwen zijn “beschadigd” zowel lichamelijk als geestelijk. We zien de liefde die Tom heeft voor de kleine Peter die niet eens zijn eigen kind is. Dat vind ik heel mooi. Het is een onvoorwaardelijke liefde want hij verliest er eerst zijn tweede vrouw Hannah door. Wat mij zeer raakte, was welke gruwelijkheden Trudy en vooral Peter moesten ondergaan in dat Jezuskamp. Dat stelde bij mij die geloofskampen in vraag. Ik vind dat een soort sekten waar mensen gebrainwashed worden. Het jaagt me schrik aan. Ik bewonder de kracht van de kleine Peter die tot tweemaal toe ontsnapt en duidelijk zijn eigen weg wil gaan. Terug naar Tom, die hem zal beschermen. Wat zijn eigen moeder niet kan. Alhoewel de twee vrouwen veel van elkaar verschillen en hele andere achtergronden hebben, toch loopt hun verhaal met Tom een beetje parallel. Ze lopen allebei weg. Achteraf komt het wel goed, toch met één van hen. Het is een verhaal van grote liefde, onvoorwaardelijke liefde en de kracht ervan. Het is ook het verhaal over het belang van vrijheid. Zowel Trudy als Hannah worden van hun vrijheid beroofd en vechten uiteindelijk om vrij te komen. Ze maken gruwelijke dingen mee. Maar komen eruit. Trudy zal moeten boeten, Hannah zal opnieuw moeten liefhebben van de kleine jongen Peter, in de plaats van haar kleine jongen Michael. Beide vrouwen vechten voor hun kind en lijden om hun kind.

Het is ook het verhaal van verwoeste levens in Auschwitz. Dat raakte mij des te meer omdat ik ook familie heb die daar is omgekomen.

Dit boek is voor iedereen met een hart dat ooit is gebroken, en misschien ook weer geheeld – en voor iedereen die graag in een boekhandel rondsnuift.

Enkele quotes :

p. 140 : Hannah keek graag naar hem terwijl hij las; … Zijn wisselende gezichtsuitdrukkingen waren als wolken die over een landschap trokken.

p. 215 : De enige denkbare troost voor een verwoest verleden was een veilige toekomst, voorgoed.

p. 223 : Hannah had de dames van de Plattelandsvrouwenbond gerekruteerd om boeken te verkopen in de regio. Ze bezochten scholen, serviceclubs, de drie bibliotheken in de streek, en prezen hun boeken aan op high teas die speciaal waren georganiseerd om boeken te dumpen. De vrouwen kregen de helft van de winst voor hun bond.

p. 292 : Laat de jongen in vrijheid leven. Laat vrijheid jaar in, jaar uit zijn ondergrond zijn. Opgroeien met een rechte rug, weten wat het beste is, wat hij wilde, in plaats van kromgroeien tussen barsten en scheuren, zijn hart schenken aan een vrouw die gek was van verdriet, gek gemaakt in Auschwitz, te gek om nog te genezen.

p. 302 : In die ruimte vol boeken, van glanzend, met bijenwas geboend hout, schemerde Auschwitz, het dode kind, een dode echtgenoot, de geschorenen, de verdoemden, de berg schoenen voor de deur van een ondergrondse kamer.

Zeker een grote aanrader !!!