Mister Willings zoektocht naar de kerstman.

Sandra Ringoot

De meeste sprookjes beginnen met “Er was eens…”, nou ja, laten we zeggen dat dit verhaal begint met…

Het was kerstavond en de hemel schitterde dieporanje en gaf het sneeuwlandschap een vleugje magie mee.

Eekhoorntjes zaten gezellig nootjes te smikkelen, vogels nestelden zich warm  en genoten van de rust die er heerste in de vallei. 

Ten huize Jamila was er grote bedrijvigheid omtrent het kerstfeest dat er zat aan te komen. Mama was druk bezig in de keuken met het feestmaal voor te bereiden. Papa en broer Jason hingen lekker languit in de zetel en keken naar de kerstboodschap van het koningshuis. Maar waar zat Jamila nu toch weer?

Laat me even nadenken…oh ja, ik weet het terug. Die zat gezellig voor de kerstboom met Mister Willing; haar lievelingsknuffel. 

Kerstmis is een geweldige periode voor alle kinderen en zo ook voor Jamila.  

Ze genoot van elk moment en was behoorlijk in haar nopjes, kan ik je wel vertellen.

Haar grootouders, tante en nonkels en twee neven kwamen op bezoek,

 en daar keek ze enorm naar uit. Gezellig samenzijn met de familie, daar draait Kerstmis toch om? 

Ja natuurlijk hoor ik jullie zeggen en de pakjes dan?

Dat komt er enigszins bij, maar laten we niet vergeten dat een geschenk geven meer voldoening in een hart brengt, dan er eentje te krijgen. Of heb ik het mis? 

Nou goed, het maakt hier niet echt uit in dit verhaal, want er zijn andere problemen, lieve kinderen. Ik maak me eigenlijk een beetje zorgen omdat de kerstman zoek is, sedert enkele uren. Inderdaad, niemand weet waar hij uithangt. Zelfs de Koning heeft zijn kerstboodschap aangepast gezien de omstandigheden. Luister je mee?

‘Waarde landgenoten, dit zou een vredige Kerst moeten worden voor iedereen, maar Koningin Mathilde en ik maken ons een klein beetje zorgen, want de kerstman is spoorloos. Na de laatste berichtgeving van de staatsveiligheid kan ik aankondigen dat er een speciale eenheid gestuurd wordt naar de vallei, omdat daar het laatste tracksignaal van zijn mobiel genoteerd is. De koningin en ik zullen er alles aan doen om de kerstman veilig terug te brengen. Geniet allen van het kerstmaal en vrede aan iedereen.’ 

‘Jeetje, heb je dat gehoord Jamila?’, zegt papa ontdaan en kijkt naar Jamila die vol tranen schiet. 

‘Neen hé, dat kan toch niet? De kerstman is spoorloos en dat op kerstavond nog wel,’ zegt Jamila jankerig.  

‘Ja, maar de Koning zei toch dat ze z’n signaal ontvangen hebben van hier in de vallei. Dus, dan kan hij niet ver weg zijn, hé zusje,’ besluit broer Jason. 

In het hoofd van Mister Willing zet de hele nare situatie om de verdwijning van de kerstman iets in gang. Hij is er helemaal ondersteboven van. Zo erg zelfs, dat hij een ongecontroleerd plasje gedaan heeft in zijn kerstbroekje. Zo angstig is Mister Willing door het slechte nieuws. Mister Willing houdt namelijk ook zielsveel van de kerstman. 

‘Oh Mister Willing, wat heb je nu gedaan?’, zegt Jamila die het plasje opmerkt. 

Mister Willing huilt diep in zijn hart en geloof me, hij zal er alles aan doen om de kerstman te vinden.  

Jamila verschoont het konijntje zijn kerstbroekje en wordt dan plots geroepen door mama. 

‘Jamila, kom je me even een handje toesteken in de keuken? Zodat ik de kalkoen kan overgieten met de jus.’, vraagt mama.  

‘Jazeker mama,’ antwoordt Jamila en rept zich naar de keuken. 

Mister Willing laat er geen gras over groeien en ziet zijn kans. Hij trekt de lade open, haalt er zijn mantel uit en kleedt zich warm aan. Als laatste zet hij een kerstmuts op die Jamila gehaakt heeft en spiegelt zich in de grote spiegel die boven Jamila’s bed hangt. Hij staat er beeldig mee en draait fier in het rond om dan van het bed te wippen.  

Waar zou Mister Willing naartoe gaan, denken jullie lieve kinderen?

JUIST, op zoek naar de kerstman in de vallei. Hij wipt langs de achterdeur naar buiten en… ribbedebie hij is weg. Gelukkig heeft niemand het opgemerkt. 

Jamila is druk bezig in de keuken om mama te helpen. Broer Jason en papa die gaan gamen op de PlayStation. Niemand heeft door dat Mister Willing verdwenen is om de kerstman te gaan zoeken, natuurlijk. 

Vol energie huppelt Mister Willing door de sneeuw. De sneeuw kraakt onder zijn pootjes en als hij uitademt, verschijnt er een nevelig wolkje door de koude lucht. 

Binnen de kortste keren vormt er zich een ketting van ijskristallen op z’n vochtige snorharen. Zijn neusje gaat er heus door prikken, waardoor hij “hatsjie” moet niezen. 

KOMAAN Mister Willing, je hebt geen tijd te verliezen! 

Mister Willing kan dit klusje niet alleen klaren en roept daarom de hulp in van de eekhoorntjes. Ze zijn al jaren de beste vrienden op “Animal-Facebook” en kennen de vallei op hun duimpje. SAMEN zijn ze sterker om de zoektocht aan te vatten.

Het konijntje zet al zijn charmes in, om van deze zoektocht een succes te maken. Hij leidt de tocht als een echte pionier en geeft bevelen daar waar het nodig is. 

Ze kammen de hele vallei uit, elk plaatsje tot in het kleinste hoekje wordt gecontroleerd. Het dieporanje heeft plaatsgemaakt voor een pikzwarte sterrenhemel. De dierenmenigte haalt de zaklampen boven en werpen zich met volle overgave op deze missie. Buiten het krakend geluid van de sneeuw onder hun pootjes is het muisstil. Sneeuwvlokjes dwarrelen zachtjes neer en werpen een magische sneeuwmantel over de vallei. 

De speurbrigade onder leiding van Mister Willing begint stilaan de hoop te verliezen. Het is ook verschrikkelijk koud aan hun pootjes en hun snorharen staan stijf door de vrieslucht.

Tot plots…er een zacht gejammer weerklinkt van achter een heuveltje. Verscholen tussen het groen steekt er een skiscooter holderdebolder op z’n kop in het struikgewas. 

‘Is dat niet de rode skiscooter van de kerstman?’, schreeuwt Mister Willing terwijl hij met zijn pootjes de zware takken optilt. De eekhoorntjes slaan de pootjes in mekaar en bieden moedig hun hulp aan.

‘Oeioeioei…help me’, zegt een gebroken stem van onder het mobiel.  

‘Volhouden Kerstman, we gaan je redden hoor’, roept Mister Willing.

De kerstman ligt gekneld onder de laadbak van de skiscooter waarop Mister Willing beslist om hem uit te graven. Razendsnel graven de eekhoorntjes met hun pootjes de sneeuw weg en kunnen ze zo de kerstman bevrijden. 

‘Wat ben ik jullie dankbaar. Ik heb het zo koud en ik maakte me zorgen omdat ik me niet meer kon bewegen,’ zegt de kerstman beteuterd. 

‘Heb je iets gebroken, denk je?’, vraagt Mister Willing bezorgd. 

‘Neen, gelukkig niet, maar ik geloof dat ik een beetje onderkoeld ben.’

Ik geloof dat de kerstman veel geluk gehad heeft, dat Mister Willing bereidt was om hem te gaan zoeken, want anders was dit verhaal misschien tragisch afgelopen, lieve kinderen. 

1. Eigenlijk trof de kerstman geen schuld, want hij zat NIET dronken achter het stuur. 

2. Hij reed niet te snel.

3. Hij was niet aan het telefoneren of chatten (met kerstvrouwtje) tijdens het rijden.

MAAR, de navigatie had hem de verkeerde route aangegeven, waardoor hij gebotst was op een obstakel. Dikke pech voor de kerstman.  

Hoe denken jullie dat het verhaal verder gaat? Moet de kerstman nu naar het ziekenhuis? Wie gaat hem vervangen, denken jullie…? Spannend nietwaar?

Laten we gauw terugkeren naar de vallei en dan onthul ik jullie een glimp in het verhaal. 

Nadat Mister Willing het noodnummer gebeld had, was de ambulance er vrij snel. De kerstman kreeg een isothermisch deken tegen de onderkoeling en de eerste hulp toegediend. Hij moest voor alle zekerheid drie dagen in het ziekenhuis blijven ter observatie. Het koningshuis werd meteen op de hoogte gebracht. Koningin Mathilde raadde de Koning aan om medailles voor hulpvaardigheid uit te reiken aan de dappere eekhoorntjes.

Animal-Facebook werd overspoeld door de meeste likes.

En Mister Willing kreeg het geweldige idee om de kerstpakjes zelf rond te brengen bij al de kinderen die de Kerstman nog op zijn lijst had staan. 

Mister Willings avontuur ging nog tot diep in de nacht door. Hij zong vrolijk kerstliedjes achter het stuur van de skiscooter en bezorgde de pakjes bij alle kinderen van de vallei. Hij volgde niet blindelings de navigatie van de scooter, maar volgde de weg van zijn hart. En die laatste was Jamila; zijn lievelingsbaasje die er altijd was geweest voor hem. Ze kreeg een mooi geschenk op kerstavond, maar bovenal haar Mister Willing die zich als een superheld gedragen had. Nadat het kerstdiner afgelopen was en Jamila doodmoe in bed lag met haar lievelingskonijn, dwarrelden duizend en één sneeuwvlokjes vredig over de vallei. En Mister Willing, die droomde zoet over spannende verhalen, maar dat vertel ik je een andere keer dan weer.  

Slaapwel allemaal !!!