Geert Kimpen
Op de zesde dag na de geboorte tekent de Godin Satwai bij elk mens zijn levenslot op het voorhoofd.
Kama’s lot wijkt af van dat van de mensen uit zijn dorp en zijn familie. Het lukt hem niet het leven te leiden dat van hem verwacht wordt. Wanneer hij een wijze stoffenhandelaar ontmoet die hem vertelt over de mysterieuze ‘Tempel van het Oosten’, weet hij dat het tijd is om zijn dorp te verlaten. Hij verlangt naar deze geheimzinnige tempel waar zoekers en verdwaalden zichzelf zouden vinden en waar jongens ingewijd worden tot man. Kama hoopt zo zijn lot te aanvaarden en het respect voor zichzelf te hervinden.
Maar dan ontmoet hij het meisje aan de oever van de rivier. Zij beweert dat ze zijn zielsverwante is. Zal zijn reis eindigen nog voordat die goed en wel begonnen is? Welke zin heeft het verder te zoeken naar zijn ware essentie wanneer hij door het meisje volledig omarmd wordt zoals hij is? Moet hij niet eerst de lange eenzame tocht maken op zoek naar zijn ware essentie, zelfs al loopt hij dan de kans om zijn zielverwante voor altijd te verliezen?
Wat zou jij doen? Zou je blijven of vertrekken?
Erotiek en (heilige) seksualiteit is een belangrijk thema in de boeken van Geert Kimpen, en met name ook in zijn nieuwste boek “Het meisje dat aan de oever verscheen.”Auteur van “De Kabbalist” maar daar vertel ik later over in deze recensie.
Over de auteur :
Na zijn debuutroman De Kabbalist (meer dan 100.000 verkochte exemplaren en uitgegeven in meer dan 15 landen), schreef Geert Kimpen de succesvolle romans De Geheime Newton, Rachel, of het mysterie van de liefde en De prins van Filettino.
Daarna werd het stil.
Geert Kimpen kwam in een echtscheiding terecht en waar moet je dan over schrijven als “de liefde” je thema is?
Toen ontmoette Geert Kimpen het meisje dat aan de oever verscheen. Zijn inspiratie ging weer stromen. “Het meisje dat aan de oever verscheen” is het eerste boek van de herboren Geert Kimpen.
Is het mogelijk onvoorwaardelijk in de eeuwige liefde te geloven wanneer je hart eens gebroken werd?
Een inspirerend sprookje voor volwassenen met avontuur, wijsheid en erotiek.
Dit boek speelt zich af in India. Geert Kimpen trok door dit land op zoek naar de mysterieuze tantrische tempels waar 1000 jaar geleden tempelpriesteressen pelgrims leerden een te worden met God. De intensiefste manier om de ultieme liefde en verlichting te ervaren, was via de eenwording met je zielsverwant.
Geert Kimpen had nog maar één missie; dit zelf te ervaren en te delen met zijn lezers.
Wat vind ik van het boek?
Het boek sleept mij van in het begin mee. Het doet me nadenken over mijn leven, mijn passie, mijn sexualiteit. Kama en zijn zoektocht naar de ware wijsheid en zijn zielsverwante die hij eerst niet herkent… Ik lees prachtige zinnen, die ik steeds maar onderlijn. Er is een hele mooie verhaallijn, doorspekt met mooie en minder mooie gebeurtenissen. Zijn daden zijn soms heel liefdevol en soms ook heel hard. Er is erotiek, maar op een eerlijke en goddelijke wijze beschreven. Ik ervaar dat sexualiteit meer is dan enkel de pure daad. Er steekt veel meer achter. Geloof speelt ook een grote rol. Geloof in jezelf en in de ander is belangrijk. Mekaar volledig kunnen vertrouwen. Het boek barst van de krachtige wijsheden. Daarom duidde ik die ook steeds aan. Ik wou er geen vergeten. Ik legde af en toe het boek even neer om bepaalde zinnen beter tot me te laten doordringen. Die zinnen deden me ook nadenken over mijn leven. Het is durven kiezen voor jezelf. Dat heb ik nu de laatste twee jaar vooral durven doen. Eén van de grote wijsheden is “durven loslaten.” Vooral als ouder heb ik dat leren doen. Van zodra mijn kinderen geboren waren, heb ik moeten leren loslaten. Eerst waren mijn kinderen in mijn buik alleen van mij. Ik heb deze momenten erg gekoesterd. Vooral toen ik ze voelde bewegen. Toch moet je je kind de wereld insturen. “Zijn geluk is niet dat je jouw geluk opoffert. Juist door weg te blijven, geef je hem de kans zijn bestaan een nieuwe vulling te geven.” Het boek bestaat uit vier delen. De hoofdstukken zijn niet te lang en doen het verhaal vlot vooruit gaan. Er gebeurt heel veel. Ik heb regelmatig dingen aangeduid en opgeschreven om bij te blijven. Wat ik hier ook geleerd heb, is dat je in je leven verschillende leermeesters tegenkomt op bepaalde plaatsen en tijden. Bij Kama was dat vooral de stoffenhandelaar en de oude man. Ook zijn zielsverwante begeleidt hem zonder dat hij het weet.
Het boek bestaat uit 4 delen : Deel 1 : Kama krijgt zijn teken op zijn voorhoofd van de goden. Hij groeit op en is anders dan de andere kinderen. Hij moet op zijn 14de mee op zee, maar wordt misselijk en moet telkens braken. Zijn vader snapt het niet en wil hem zoals alle andere vaders mee naar zee nemen. Hij houdt helemaal niet van de zee. Hij houdt liever van verhalen vertellen… Zijn moeder begrijpt hem en neemt hem mee naar de markt wanneer ze de vis verkoopt. Daar ontdekt ze dat hij graag verhalen vertelt met de vissenkoppen…
Deel 2 : Kama is vertrokken. Hij wil de weg vinden naar de tempel van het Oosten. Hier ontdekt hij dat hij net zoals Krishna wil worden. Hij wil ook van de vrouwen houden. Krishna was voor vele vrouwen voor eeuwig hun man. Je krijgt een prachtig verhaal over Krishna en Radha. Terwijl hij langs zijn weg zich in de rivier wast, ontmoet hij Shakti. Hij heeft er een gesprek mee en zij vertelt dat ze gevlucht is uit haar stad. Waarom? Dat wil ik niet verklappen. Shakti leert hem dat zijn leven voortkomt uit de schrijver. Hij schrijft de verhalen van iedereen. Ze vertelt hem dat wanneer zijn wil sterk genoeg is en hij de schrijver kan overtuigen dat zijn keuzes een beter verhaal opleveren, dan zou hij in staat zijn om zijn eigen lot te bepalen. Hij vindt onderdak bij een oud mannetje die hem heel veel zal steunen en onderwijzen. Bij hem kan hij zijn vertelkunst perfectioneren. Het oude mannetje was de talentzoeker van de sultan.
Deel 3 : Na een hele tijd samen de verhalen te bespreken, stuurt de oude man Kama naar de sultan voor de verjaardag van zijn vrouw. Hij brengt zijn verhaal op prachtige wijze en ze zijn erg onder de indruk. De sultan wil hem alles geven wat hij wil, maar hij heeft drie grote wensen. Die wensen zullen heel zijn leven bepalen. Hij belooft één wens voor de oude man te houden en te vervullen, maar … alles gaat zo vlug dat alle drie de wensen reeds vervuld worden door de sultan. Kama vergeet de wens van de oude man… Dat zal verre gevolgen hebben voor zijn leven. De sultan en zijn vrouw zijn zo blij dat ze hun dochter als echtgenote schenken. Kama wordt heel erg verliefd op haar. Het wordt een mooi verhaal. Ze krijgen samen een zoontje, Surya. Kama is ontroerd omdat hij precies hetzelfde teken op zijn voorhoofd draagt. Kama trekt met zijn gezin naar bevriende sultans met zijn verhalen. Hij heeft veel succes. Op een dag leert hij de uitzonderlijke danseres Mitra kennen. Hij vraagt haar om mee te dansen in zijn verhalen. Helaas loopt dit niet goed af. Daarna gaat hij heel diep en wanneer hij denkt dat hij de dood in de ogen ziet, wordt hij teruggehaald door het beeld van Shakti die hem roept.
Deel 4 : Hierover wil ik liever niets meer vertellen want dan spoil ik het verhaal. Maar er gebeurt heel veel in dit deel. Het verhaal gaat ook vlug vooruit. Ik vind het heel spannend. Het einde is heel mooi en verrassend. Tot op de laatste bladzijde !
Enkele mooie quotes : (Er staan er heel veel in. Ik zal deze kiezen die mij het meest aanspraken of belangrijk waren.)
“Honderd mannen kunnen en huis bouwen, om een thuis te krijgen heb je een vrouw nodig.” (Oosterse wijsheid)
p. 11 : Kama hield niet van de zee. … De Grillige Bruid werd ze genoemd. De mannen van het dorp adoreerden haar. Ze was een mooie vrouw die hen iedere dag lokte. Haar witte schuim, als de kanten zoom van een bruidsjurk die ze telkens verleidelijk optilde en dan plagerig weer liet zakken, maakte de mannen gek.
p. 22 : Vaders kunnen niet houden van een zoon in wie ze zichzelf niet herkennen. (Dat vind ik een heel pijnlijke quote)
p. 41 : Het is aan niemand gegeven, zijn lot op voorhand te kennen. Wie zou er nog zin hebben om voor zijn dromen te vechten, als de uitkomst al vastlag? Mensen hebben doelen nodig, uitdagingen. Dat is wat de mens drijft om steeds beter te worden en boven zichzelf uit te stijgen.
p. 47 : (Hij wilde verhalen vertellen) Het was of hij was thuisgekomen in zichzelf, of hij eindelijk zijn levensbestemming had gevonden. … De mens die bevredigd was in zijn primaire behoeften van eten en slapen, had nog wel verhalen nodig, besefte hij. Verhalen hielpen het ondoorgrondelijke leven te begrijpen. Verhalen schonken herkenning, lieten zien hoe iedereen worstelde met zijn levenslot.
p. 59 : Al die pijn, die wonden, die eenzaamheid en die nare ervaringen zijn juwelen in je schatkist. Je kunt ze als verhalenverteller aaneenrijgen tot een schitterend halssnoer. Zodat je verhalen doorvoeld worden, en de mensen ervaren dat je weet waar je het over hebt.
p. 64 : Iedere moeder moet twee keer baren: eenmaal wanneer ze haar kind loslaat uit haar buik, en eenmaal wanneer ze het loslaat uit haar huis.
p. 65 : Een vader grijpt de hand van het kind wanneer dat bijna valt, een moeder had die hand nooit losgelaten.
p. 77 : Als je je met haar verbindt, zullen je krachten toenemen. Zij zal jou inspireren, zoals jij haar inspireert. Jullie zullen elkaar helpen om de beste vorm van jullie zelf te worden.
p. 102 : Uit het boek klauteren, zelf de pen ter hand nemen, en schrijven wat hij zelf wilde.
p. 138 : Mensen die iets ondernemen, verdienen altijd respect. Het geeft niet of ze meteen slagen of niet. Mislukken is een onlosmakelijk onderdeel van hun weg. … Het gaat erom je te richten op wat wel goed gaat.
p. 149 : Maar jij verkoopt je ziel wanneer je speelt. Als de mensen je verhaal niet onderhoudend vinden, dan wijzen ze jou als persoon af. Want in je verhaal steek je je hele ziel en zaligheid. Het is jouw fantasie, jouw verbeelding, jouw wijsheid, jouw obsessie, die je laat zien.
p. 151: Ik voelde dat het waar was wat de Arabieren zeggen : “Het aards paradijs bevindt zich op de rug der paarden, in de lectuur van boeken en tussen de borsten van een vrouw die je liefhebt.”
p. 245 : (vrouw die danst) De langzame bewegingen waren als een fijn penseel dat met Chinese inkt in kalligrafie een liefdesgedicht optekende.
p. 247 : Een artiest komt pas tot bloei wanneer hij zijn kunst voor een geliefde maakt, dacht hij. Was alle kunst niet eigenlijk een hunkering naar bewondering van een kunstenaar die smachtte naar de erkenning van zijn geliefde?
p. 283 : Je kunt niet tweemaal in dezelfde rivier stappen, jongen. Een rivier verandert steeds, net zoals een mens.
p. 310 : Een vrouw die goed en langdurig bemind wordt, zal nooit verzadigd geraken, omdat haar verlangen zoveel groter is dan dat van een man. Het schrikt de meeste mannen af wanneer een vrouw in haar volle kracht staat. Maar in plaats van hun man op te tillen, temperen de meeste vrouwen hun eigen kracht en stellen ze zich af op zijn lagere niveau om hem niet te kwetsen in zijn mannelijkheid.
p. 313 : Alle problemen in deze wereld komen voort uit mannelijkheid, of beter gezegd, een gebrek aan mannelijkheid, of gewonde mannelijkheid. De meeste mannen worden man zonder dat iemand hen vertelt wat dat inhoudt, hoe ze daarmee om moeten gaan.
p. 351 : Om je zielsverwant te ontmoeten moet je een oceaan oversteken, een oceaan van bewustzijn, je moet jezelf en de manier waarop je denkt transformeren. Dan pas ontmoet je hem. Is het niet in dit, dan wel in een volgend leven.
Over zijn boek : “De Kabbalist”
https://www.geertkimpen.com/kabbalist-inhoud.html
Ik wens iedereen die zowel “De Kabbalist” als “Het meisje dat aan de oever verscheen” leest, er zoveel energie en mooie ervaringen uit haalt als ik. Elke zin is een poëtisch verlangen naar het beste in jezelf, en je zielsverwante. Ik zal zeker nog “De Kabbalist” lezen. Voor mij was “Het meisje dat aan de oever verscheen” het eerste boek dat ik las van Geert Kimpen. Het heeft me betoverd !