Een echte Montefiore: een meeslepend verhaal over familie, liefde en levensbepalende keuzes
Marigold woont met haar man Dennis en hun jongvolwassen dochter Suze in een klein dorpje op het Engelse platteland, waar iedereen elkaar kent. Wanneer ook haar negentigjarige moeder bij hen intrekt, omdat ze te oud wordt om alleen te wonen, en hun andere dochter Daisy met een gebroken hart terugkeert uit Milaan, waar ze zes jaar heeft gewoond, lijkt de drukte Marigold een beetje boven het hoofd te groeien. Of is haar toenemende verstrooidheid aan iets anders te wijten?
Terwijl haar dochters met moeite hun leven op de rails krijgen, ontspoort dat van Marigold steeds verder. Het lukt haar niet echt meer om haar winkel te runnen, het huishouden draaiende te houden en de aangekondigde bruiloft van Suze voor te bereiden zaken waar ze normaal gesproken juist talent voor had. Juist op het moment dat ook Daisy de liefde opnieuw vindt, wordt de diagnose duidelijk. Meer dan ooit heeft Marigold de steun en liefde van haar familie nodig, maar zijn die wel in staat om de offers te brengen die dat van hen vraagt?
- ISBN-nummer: 9789022583746
- Verschijningsdatum: 24/03/2020
- Aantal bladzijden: 380
- Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij B.V.
- Prijs : € 20,99
Over de auteur :
Santa Montefiore, geboren als Santa Palmer-Tomkinson, is een Brits schrijfster. Montefiore is de dochter van Charles Palmer-Tomkinson en Patricia Palmer-Tomkinson, en zus van Tara Palmer-Tomkinson. Haar vader vertegenwoordigde zijn land met skiën op olympisch niveau tijdens de Olympische Winterspelen van 1964.
Haar familie is meer dan dertig jaar bevriend met prins Charles.
Voordat ze Spaans en Italiaans studeerde aan de Universiteit van Exeter, werkte ze een jaar op een Argentijnse ranch. Voordat ze terugkeerde naar het Verenigd Koninkrijk, woonde ze in de jaren negentig jarenlang in Buenos Aires. Vier van haar boeken spelen zich af in Argentinië.
Ze is getrouwd met auteur en historicus Simon Sebag Montefiore, met wie ze twee kinderen heeft. Voor hun huwelijk bekeerde Montefiore zich tot het jodendom.
Over het boek :
Deze keer is het niet een boek zoals gewoonlijk. Er wordt niet afgewisseld tussen heden en verleden. Integendeel, er wordt heel erg “in het nu” geleefd. Het is zelfs de rode draad in het verhaal : “Wat is er mis met nu?” Marigold, de hoofdpersoon, is de zon van het dorp. Heel haar leven heeft ze iedereen rondom haar geholpen. Maar beetje bij beetje verliest ze greep op haar leven. Het wordt heel mooi verteld hoe die evolutie gebeurt. Ik heb een paar keer en vooral op het laatst mijn tranen laten vloeien. Voor wie iemand heeft of verloor met deze gruwelijke ziekte, is dit boek heel herkenbaar maar ook erg confronterend. Mijn papa stierf 11 jaar geleden aan deze ziekte na jaren afgetakeld te zijn. Ik maakte dit van heel dichtbij mee. Ik zag hem elke dag achteruit gaan. Dit verhaal is zeer mooi verteld met heel veel respect voor Marigold en haar ziekte. Ook haar omringende familie en vrienden zijn fantastisch voor haar. Tussendoor krijgen we het verhaal van de twee mooie en lieve dochters van Marigold en Dennis. Vooral in de verhaallijn van Daisy komt er veel romantiek tevoorschijn. Suze heeft ook een eigen verhaallijn, maar ietsje kleiner dan die van Daisy. Dennis, de man van Marigold, speelt een hele mooie en dierbare rol. Hij is heel handig en maakt allerlei mooie dingen in hout. Hij maakt ook elk jaar een puzzel voor Marigold. Maar dit jaar gaat het echt niet meer voor haar om die puzzel alleen te maken. Ze helpen haar… en ze vindt dat jammer. Op het einde van het verhaal maakt Dennis een hele speciale puzzel die ze zeker nog lang zal koesteren ook al is de mist in haar geest heel dik.
Santa Montefiore heeft er weer een heel mooi verhaal van gemaakt. Heel romantisch, met veel respect voor het leven en met mooie familiebanden.
Enkele mooie quotes :
p. : 7 : Met zijn dikke stam en knobbelige takken zag de boom eruit als een mythisch wezen, dat door een eeuwenoude bezwaring voorgoed was verstild of simpelweg was versteend door de kou.
p. : 22 : Dat is goed om je hersens te trainen. Want hersens zijn net als spieren. Als je ze niet gebruikt, verliezen ze hun kracht.
p. : 41 : Ze treurde om de dood van een relatie. De liefde was er nog, maar ze kon er niets meer mee.
p. : 51 : Wacht maar tot je zesentachtig bent, zei Nana. Dat is pas oud. Ik sta al met één been in het graf. En met het andere op een stuk zeep. Eén verkeerde beweging, en het is gebeurd met me.
p. : 56 : Als er iets akeligs gebeurt, lijkt het altijd alsof het langer duurt dan in werkelijkheid het geval is.
p. : 64 : Honden hebben een baasje, katten hebben personeel.
p. : 72 : Haar notitieboekje werd haar reddingslijn in de mist waar ze steeds vaker doorheen moest zien te laveren; een reddingslijn waarvan niemand wist dat ze die nodig had.
p. : 77 : Ze had de merkwaardige sensatie dat ze van een afstand naar hen keek, dat ze er niet echt bij was. De mist in haar hoofd werd dichter; het was alleen de hand van Dennis die haar ankerde in het moment.
p. : 91 : Met elk stukje dat ze aan een ander legde, versterkte ze de verbindingen in haar hoofd, ging ze de corrosie tegen en hield ze de tand des tijds op afstand.
p. : 117 : Het leven is een lange reis. En het is minder zwaar wanneer je die reis niet alleen hoeft af te leggen.
p. : 171 : Het hart heeft schoonheid nodig. Anders verdort het.
p. : 200 : … ze dacht vol verwondering aan zijn stellige overtuiging dat de dood niet meer was dan een ontwaken uit een lange droom.
p. : 201 : De meeste tranen golden doorgaans niet zozeer de overledene als wel degenen die zonder hem of haar verder moesten. Als haar opa gelijk had, was rouwen om de doden zinloos. Degenen die achterbleven, zijn te betreuren.
p. : 234 : Blijkbaar kun je het vergelijken met een boekenkast. De boeken op de bovenste plank zijn recente herinneringen. Verder naar beneden worden de herinneringen steeds ouder. Die uit je jeugd staan op de onderste plank. Dementie zorgt ervoor dat de boeken op de bovenste plank als eerste uit de kast vallen. Soms samen met boeken op de plank daaronder. Maar die op de onderste plank blijven staan. Althans, voorlopig. Ik neem aan dat ze uiteindelijk ook uit de kast vallen. Totdat de kast helemaal leeg is. (Deze passage vind ik de mooiste vergelijking met de gruwelijke ziekte !!!)
p. : 249 : Marigold moest aan Winnie de Poeh denken, aan de boeken die haar vader haar vroeger had voorgelezen. “Soms zit ik te zitten en te denken, en soms zit ik gewoon alleen maar te zitten.”
p. : 257 : Ze leeft in het moment, en het is aan ons om te zorgen dat ze daarin gelukkig is.
p. : 275 : Voor Suze betekende Marigolds dementie het afscheid van haar jeugd. Ze zou eindelijke volwassen moeten worden.
p. : 288 : Dementie dwingt je om te leven in het moment.
p. : 290 : (Taran zegt tegen Daisy 🙂 Als je een personage was uit een boek, dan was je Elizabeth Bennet. (Dat is een hele mooie vergelijking.)
p. : 305 : Mensen beseffen pas hoe gelukkig ze zich mogen prijzen wanneer anderen in de problemen zitten.
p. : 307 : De poster van Gone with the Wind. Dat vinden Marigold en ik de mooiste film aller tijden. Ik weet zeker dat ze dié nooit vergeet.
p. : 314 : Als een zon die iedereen in het dorp toelacht. Die voor niemand een uitzondering maakt. En net zoals het dorp niet zonder zon kan, zo kunnen wij niet zonder Marigold. Ik wil dat ze dat weet. Dat ze weet hoe bijzonder ze is.
p. : 352 : Haar twee dochters waren als beschermengelen, zoals ze naast haar stonden. Ze dacht aan vroeger, toen ze klein waren. Toen was het haar taak geweest om hen te beschermen. Wanneer waren de rollen omgedraaid? Ze kon het zich niet herinneren.
p. : 365 : Dementie laat je leven in het nu. Geniet van de vogels die zingen, van de bries die langs je gezicht strijkt, van het wisselen van de seizoenen. Geniet van dit ogenblik. Alleen door bewust in het moment te leven, blijf je verbonden met je ware ik. Je eeuwige zelf.
p. : 378 : Het deed er niet toe dat zij niet meer wist wie hij was. Want hij wist wie zij was.
Bibliografie :
2019 | The forgotten Deverill | De vergeten Deverill | 9789022583739 | De familie Deverill IV |
2018 | The temptation of Gracie | Onder de Italiaanse zon | 9789022574676 | |
2017 | The last secret of the Deverills | De laatste roos van de zomer | 9789022574669 | De familie Deverill III |
2016 | The daughters of Deverill | Als de Rododendron bloeit | 9789402305920 | De familie Deverill II |
2015 | Songs of Love and War | De Vrouwen van Kasteel Deverill | 9789402303360 | De familie Deverill I |
2014 | The Dovecote | De witte Duif | 9789022570425 | novelle |
2014 | The Beekeeper’s Daughter | De Dochter van de Imker | 9789460239328 | |
2013 | A Mother’s Love | Het Gouden Licht | 9789022568538 | novelle |
2013 | Secrets of the Lighthouse | Vuurtoren van Connemara | 9789460235825 | |
2012 | The Summer House | Fairfield Park | 9789460232572 | |
2011 | The House by the Sea | Villa Magdalena | 9789022559178 | |
2010 | The Affair | De Affaire | 9789022553206 | |
2009 | The Italian Matchmaker | In de schaduw van het palazzo | 9789022551868 | |
2008 | The French Gardener | De Franse tuinman | 9789022552315 | |
2007 | Sea of Lost Love | Het geheim van Montague | 9789022547045 | |
2006 | The Gypsy Madonna | De zigeunermadonna | 9789022543825 | |
2005 | The Last Voyage of the Valentina | Valentina’s laatste reis | 9789022547076 | |
2004 | The Swallow and the Hummingbird | De zwaluw en de kolibrie | 9789022537992 | |
2003 | The Forget-me-not Sonata | De vergeet mij niet sonate | 9789022546956 | |
2001 | Meet Me Under the Ombu Tree | Onder de ombu boom | 9789022544372 | |
2002 | The Butterfly Box | Het vlinderkistje | 9789022538579 | |
2013 | Een klein avontuur | |||
2013 | Het boek dat fluisterde | |||
2012 | De papegaai die zijn mond voorbijpraatte | |||
2012 | Het wachten | |||
2012 | Liefdeslessen | |||
2012 | Schelpen op het strand | |||
2012 | Spaanse Zijde |
Veel leesplezier !!!