Als ik help

Cheyenne Winands

Vermomd als jongen om je beste vriendin te helpen…

Katrina vraagt haar beste vriendin Grace om zich te verkleden als jongen. Zo proberen ze erachter te komen of de jongen waar Katrina verliefd op is, ook verliefd is op haar. Wanneer Grace zich vermomt als Chris en vrienden met hem probeert te worden, komt ze later tegenover een groot dilemma te staan… De jongen waar Katrina smoorverliefd op is, is ook wel heel erg leuk!
Grace wil al haar vrienden kosten wat het kost helpen! Helaas komt ze daardoor zelf ook vaak in de problemen.
Een aangrijpend verhaal over liefde, vriendschap, pesten, zelfbeschadiging, mishandeling en nog veel meer.

Auteur:Cheyenne Winands
Categorie:Jeugdboeken
Aantal pagina’s:160
Geïllustreerd:Nee
Uitvoering/Formaat:Paperback 16 x 24 cm
Verschijningsdatum:10-04-2020
ISBN:978-94-6403-185-0 / 9789464031850
Vaste prijs:€ 19,50

Over de auteur :

Cheyenne (23 jaar) wist als jong meisje al vrij snel dat ze schrijfster wilde worden. Deze droom leek minder haalbaar wanneer ze in groep 4 erachter kwamen dat ze dyslexie heeft. “Je kan geen schrijfster worden met dyslexie”, werd haar wel eens verteld. Dat hield haar echter niet tegen om hard voor haar doel te werken en haar droom niet op te geven.

Graag schrijft ze boeken waarvan ze denkt dat jongeren deze graag willen lezen en zich in kunnen identificeren. Door haar depressie en moeilijke persoonlijke ervaringen te verwerken in haar verhalen, probeert ze lezers dicht bij zich te houden en een gevoel van “niet alleen zijn” te creëren. Cheyenne wil jonge lezers meegeven dat je met doorzetten en hoop jouw dromen werkelijkheid kan maken. En ook dat lezen belangrijk is en je daar later veel profijt van zult hebben!

Over het boek :

Ik heb het boek in anderhalve dag uitgelezen. Het las zo vlot en ik wou maar niet stoppen. Het is nochtans een boek voor jongeren, maar ik voel mij nooit te oud om een jeugdboek te lezen. Er bestaan hele mooie jeugdboeken die ook graag gelezen worden door volwassenen. Dit verhaal is een mooi debuut van een drieëntwintigjarige. Ze schrijft met veel empathie. De hoofdpersonages worden heel gericht beschreven. Je kan je goed inleven in hun situatie. Er zit ook af en toe wat humor in, alhoewel de thema’s soms heftig zijn : pesten, zelfbeschadiging, mishandeling… Die worden heel diep beschreven. Ik ging echt diep erin mee. Je voelt de pijn en het verdriet.

Het is vooral ook een aangrijpend verhaal over een grote vriendschap en liefde. Wat Katrina vraagt van Grace is wel niet niks. En dat Grace het aanvaardt, getuigt van grote vriendschapsgevoelens zoals die vaak bestaan onder tieners. Ze kunnen daar heel ver in gaan. Grace en Katrina zijn hartsvriendinnen en Grace verkleedt zich als jongen en schrijft zich in op de school van Grace. Zo geraakt Grace (alias Chris) in allerlei situaties verzeild, de ene grappig maar de meeste toch wat moeilijker. Het einde van het boek is verrassend en luchtig. Alhoewel ik er toch een licht vermoeden had… Het boek zit heel goed in mekaar en de situaties volgen mekaar mooi op. Echt een supergoed debuut. Ik las het heel graag.

Een mooie quote :

p.: 94 : Eigenlijk had ze verwacht dat hij misschien nog boos op haar zou zijn, maar jongens zijn veel gemakkelijker in vergeven dan meisjes.

Beste Cheyenne, je hebt een heel mooi debuut geschreven. Het bewijst dat je wel degelijk goed kan schrijven. Je hebt de nodige fantasie en je kan je goed inleven in je personages. Je schrijft met veel empathie. Dat vind ik heel belangrijk bij het schrijven van een boek. Zo kunnen de lezers goed meeleven. Doe zo verder! Ik kijk uit naar je volgend boek.

Interview met Cheyenne Winands

1) Hoe voelde je je toen je boek verscheen?  Ik voelde me écht gelukkig! Sinds mijn achtste droomde ik al van dat moment. Er is één ding waar ik nog het meest enthousiast over was, en dat was de barcode achterop mijn boek. Vroeger tekende ik altijd een nep-barcode op de schriftjes/verhalen/magazines die ik toen in elkaar knutselde, want “dan kon deze in de winkel liggen”. Dat maakte het voor mij “echt”.


2) Wanneer schreef je voor de eerste keer iets?  Al op hele jonge leeftijd! (Rond mijn achtste). Ik hield ook dagboekjes bij, tekende stripverhalen en schreef korte verhaaltjes. Ik verwerk de minder fijne dingen die ik ervaar in mijn verhalen, zo dus ook al op jonge leeftijd. Het eerste verhaal dat ik ooit helemaal af had geschreven (een heel schrift vol), was ik ongeveer 14-15. Als ik het nu terug lees, zie ik hoe erg ik ben gegroeid in mijn schrijven. Ik vind het leuk om terug te kunnen lezen hoeveel fantasie ik toen had. De meeste ideeën voor verhalen die ik nu aan het uitwerken ben, heb ik bedacht op die leeftijd!


3) Herken je jezelf soms in je personages?  Hoe?  Wie? In “Als ik help” minder dan misschien bij andere verhalen waar ik nu mee bezig ben. 

  • Grace haar karakter is bijvoorbeeld hoe ik vroeger graag meer had willen zijn; iemand die veel durft en voor haar vrienden opkomt.
  • Tylers karakter is wat ik heb kunnen zien in mensen om mij heen. Hoe Tyler met zijn pijn om gaat is tegenovergesteld met hoe ik er mee om zou gaan. Hij drukt zijn pijn uit door anderen pijn te doen. Echter omdat ik weet hoe deze pijn voelt, zou ik dat juist een ander niet aan kunnen doen.
  • En in Phoebes karakter zijn het vooral dingen die ze meemaakt. Dit heb ik helaas van dichtbij kunnen zien bij een vroegere vriendin van mij. Dit maakte erg veel indruk op mij en heb het op deze manier proberen te verwerken.

4) Denk je dat je zelf veel meegemaakt moet hebben om het goed te kunnen beschrijven?  Ja en nee.. Ik denk dat het ligt aan de persoon. De een schrijft vanuit een andere bron dan de ander. Echter denk ik wel dat het kan helpen. Als je zelf bijvoorbeeld nooit verliefd bent geweest, is het misschien lastiger om te beschrijven hoe dat dan moet voelen. Ik zelf stop in mijn verhalen wel dingen die ik heb meegemaakt, maar dat is omdat ik veel van mijn eigen ervaringen in mijn boeken verwerk. Zo gooi ik in ieder verhaal dat ik schrijf een stukje van mezelf. Ik vind het zelf ook makkelijker om iets te schrijven waar ik zelf ervaring mee heb. Daarom schrijf ik graag verhalen over jongeren en het schoolleven/thuisleven in de echte wereld. Maar dat is meer mijn voorkeur.


5) Hoelang heb je erover gedaan om dit verhaal te schrijven?  2 jaar. Dat komt omdat ik tussendoor ook periodes had waarin ik niet schreef. Door bijvoorbeeld geen inspiratie of geen motivatie/mijn depressie. Ik heb periodes waarin ik ineens heel veel schrijf of juist helemaal niet. Graag zou ik hier een balans in willen vinden. -Daarom vind ik NaNoWriMo zo fijn! Hierin wordt je gestimuleerd om in een korte tijd een verhaal af te schrijven. Ik raad ook iedere schrijver aan om minstens een keer hieraan mee te doen!


6) Hoe koos je je cover? De cover heb ik helemaal zelf ontworpen/getekend/geïllustreerd… (voor deze cover heb ik zelfs geïnvesteerd in een tekentablet). Toen ik een cover nodig had was ik extra blij dat ik ook als hobby veel teken. Ik wist precies hoe ik de cover wilde laten uitzien en heb dat zelf waar kunnen maken. De cover moest van mij uitdrukken waar het verhaal over gaat. Omdat de doelgroep van dit boek 12+ is wilde ik het ook graag een vrolijke uitstraling geven en kleuren gebruiken die meteen zouden opvallen.


7) Heb je een eigen plekje om te schrijven? Het liefst schrijf ik op mijn bed met mijn laptop op schoot, daar voel ik me het meest prettig. Ik merk dat ik in de avond meer inspiratie heb dan in de ochtend, dus dan zit ik ‘s avonds knus in bed aan een verhaal te schrijven.


8) Ben je al begonnen aan een nieuw boek?  Mogen we al iets weten? Ik ben op dit moment bezig met meerdere verhalen tegelijkertijd! Ik heb zo veel ideeën die ik graag nog zou willen uitwerken tot een volledig boek. Volgende thema’s die ik graag aan bod zou willen laten komen, zijn; “zelfmoord, sex, gescheiden ouders, onzekerheid rondom social media en nog meer. Voor mij is geen enkel thema taboe! Ook de minder prettige thema’s zijn helaas dingen die ook gebeuren in het dagelijks leven van een tiener. Niet bij iedereen, maar het gebeurt wel. Daarom zal ik moeilijke thema’s ook in mijn volgende boeken laten voorkomen. Ik weet niet wanneer een tweede boek van mij uit zal komen, maar weet dat ik nog steeds volop aan het schrijven ben!


9) Welke goede tip kun je geven aan een jongere die wil schrijven? Wees niet bang om te schrijven, omdat je denkt dat anderen het misschien niet goed gaan vinden. Schrijf omdat je schrijven leuk vindt en schrijf een verhaal dat jij leuk vindt! Je eerste boek gaat niet je beste boek zijn dus sta open voor opbouwende kritiek, hier leer je van, dus vreet je er niet aan op. Schrijf vooral omdat je graag schrijft!
——

Haar eerste verhaal in een schriftje met eigen illustraties.