Mister Willing en Sinterklaas

Sandra Ringoot

De afgelopen weken liep Jamila op de toppen van haar tenen.
De reden hiervoor…nou, dat zullen we snel te weten komen. Ben jij
ook nieuwsgierig? Lees dan snel het spannende vervolg met Jamila in
de hoofdrol en niet te vergeten Mister Willing; haar allerliefste
knuffelkonijn.

Rond deze tijd van het jaar loopt Jamila steeds een beetje gespannen
rond. De reden hiervoor…inderdaad het is bijna Sinterklaas. Jamila is
zoals jullie weten 10 jaar en een gevoelig kind. Ze piekert veel over
alles en nog wat. Gelukkig kan ze rekenen op Mister Willing; haar
lievelingsknuffel. Ze sleurt hem overal mee naartoe en jammer
genoeg wordt Mister Willing hierdoor zo vuil, dat mama hem
uiteindelijk in de wasmachine gooit. Lees je verder…want nu gaat het
verhaal echt beginnen.
‘Ping’, klonk het en het wolwasprogramma ging aan. Mister Willing
draaide gezellig rondjes op dertig graden en het schuim klutste tegen
de trommel aan.
‘Mama, waarom heb je Mister Willing nu weer in de wasmachine
gestopt?’, keelde Jamila kwaad in de keuken.
‘Omdat hij stonk en er chocoladevlekken op zijn buik zaten,’
antwoordde mama.
Jamila jammerde, want nu moest ze het stellen zonder het
gezelschap van haar lievelingskonijn, terwijl ze met zoveel vragen
rondliep.
Ze knielde voor de wasmachine en hing haar hoofd schuin, zodat ze
Mister Willing goed in de gaten kon houden.

‘Lieve, lieve Mister Willing’, fluisterde ze, ’wees niet bang, ik blijf bij je
tot de machine stopt.’
Het gekke konijn draaide helemaal ondersteboven, zwalpend door de
schuimbubbels en vond dat helemaal niet leuk.
Hij werd er zelfs een klein beetje misselijk door en hoopte dat het
snel achter de rug was.
Gelukkig week zijn baasje Jamila niet af, maar bleef ze de hele
wasbeurt met angstige ogen zijn tuimelbeurten opvolgen.
‘Ping’, klonk het uiteindelijk en de machine schakelde automatisch
uit. Jamila opende opgelucht de deur en wikkelde een kletsnatte
Mister Willing in een handdoek. Hij geurde naar lavendel en de
chocoladevlekken waren verdwenen.
Jamila staarde naar Mister Willings zwarte knoopogen en
dagdroomde weg naar een heerlijke tijd…pakjesavond. Wat zou
Sinterklaas haar dit jaar brengen? Een barbiepop misschien en een
ganzenbord? Zou de Sint nog altijd met de stoomboot komen? Is dat
nog wel toegelaten met de strengere milieuwetten? Misschien moet
ik de Sint mailen, zodat hij met de trein komt tot in Antwerpen en
daar tezamen met de pieten de blue-bikes huurt, dacht Jamila.
‘Wat denk jij, Mister Willing?’, vroeg ze hem lief.
‘Wel, ik denk dat we Sinterklaas moeten verwittigen Jamila,’
antwoordde Mister Willing ernstig. ‘Komaan, we hebben geen tijd te
verliezen. Neem papa’s laptop en stuur een mail naar Sinterklaas,’
commandeerde hij.
Jamila sloop naar haar vader z’n bureau en zag dat er niemand in de
buurt was. Ze nam plaats op de stoel en speelde met haar vlechtjes.
‘Herinner jij je nog die uitzending van het jeugdjournaal waarin de
omroepster het mailadres van de Sint vermelde?’ vroeg Jamila aan
Mister Willing.

‘Jazeker, ik heb dat onthouden. Laat mij maar begaan, dan kan jij het
nalezen en nog wat emoji’s toevoegen, als je wilt.’
Mister Willing wipte op Jamila ‘s schoot en met zijn pootjes tikte hij
het berichtje aan Sinterklaas.

Beste Sinterklaas,
Graag willen we u verwittigen om de strengere
milieuwetten na te leven in België en te kiezen voor een
ecologisch vervoermiddel. Misschien is het verstandiger
om ons land te bezoeken met de trein. Aan het station
kan u gebruik maken van huurfietsen. Ik kan u
verzekeren dat er genoeg voorradig zijn voor alle pieten
en een beetje sport kan nooit kwaad. Oh ja, een
barbiepop zou de max zijn!

Liefs Jamila en Mister Willing

‘Ziezo, dat ging vlot,’ zei Mister Willing en drukte op verzenden.
‘Wat doe je nu? Ik heb het nog niet kunnen nalezen,’ zei Jamila die
toch wel een beetje teleurgesteld was.
‘Oepsie, wou je er nog iets aan toevoegen misschien?’ ,
verontschuldigde Mister Willing zich.
‘Uh ja, inderdaad. Hij moet nog weten dat de Belgische daken vol
liggen met zonnepanelen. Dat kan gevaarlijk zijn als het vriest
’s nachts en de pieten dreigen te verongelukken door gladheid,’
antwoordde Jamila vastberaden.
‘Jeetje, daar had ik eerlijk gezegd niet aan gedacht Jamila. Wat ben jij
pienter.’

‘Nou komaan, stuur opnieuw een mail naar Sinterklaas,’ beval Jamila.

Beste Sinterklaas,

We verwittigen u ook dat er hier in België gevaar
schuilt voor de pieten. Er liggen namelijk gigantisch veel
zonnepanelen op de daken en bij vriestemperaturen kan
het glibberig zijn. Misschien moeten zij speciaal
schoeisel aantrekken?

Tot snel, beste Sinterklaas.

‘Ziezo, is het nu in orde Jamila, mag ik dan op verzenden drukken?’ vroeg
Mister Willing.
Jamila las de tekst door en antwoordde: ‘Het is perfect! Nu kan ik gerust zijn
dat de Sint de nodige maatregelen treft.
Stiekem slopen ze vaders bureau uit en gingen aan de keukentafel zitten. Net
op tijd, want mama kwam neuriënd de keuken ingelopen met een
opgestapelde wasmand.

‘Alles in orde meisje?’, vroeg mama haar.
‘Ja hoor mama.’
‘Heb jij je schoentje al klaargezet voor Sinterklaas?’
‘Oepsie neen, dat was ik rats vergeten. Ik ga het meteen klaarzetten
mama,’ zei Jamila opgewonden.

‘Zet er ook wat lekkers bij voor het paard en de pakjespiet.’
‘Doe ik,’ zei Jamila terwijl ze naar de kelder ging om een fles
chocomelk te gaan halen. Mama ging ijverig verder met het wasgoed
op zijn plaats te leggen en hoorde gestommel in de woonkamer. Ze
besloot te gaan kijken.
Jamila was nabij het haardvuur een mand aan het vullen die ze
gevonden had in de kelder met een fles chocomelk, twee wortelen,
enkele klontjes suiker en een stuk koek.
‘Waarom zet je een fles chocomelk klaar en geen fles bier? Je weet
dat pakjespiet wel een biertje lust, Jamila,’ zei mama.
‘Mams, dat is keigevaarlijk!’, riep Jamila opgewonden.
‘Waarom dan, ik begrijp het niet?’ zei mama nietsvermoedend.
Jamila liep naar het raam en wees naar de daken. ‘Kijk eens naar al
de daken hier in de straat. Wat valt je op?’, vroeg ze.
Mama trok haar schouders op en zuchtte.
‘Ik weet het niet meisje…’, antwoordde mama zacht.
‘De daken liggen vol met zonnepanelen sinds die premies, en als het
vriest dreigen de pakjespieten van de daken te tuimelen. Stel je voor,
dan belanden ze in het ziekenhuis,’ antwoordde Jamila, die blozende
kaakjes kreeg door opwinding.
‘Daar had ik echt niet aan gedacht, maar in dat geval vervang je best
het bier door chocolademelk,’ zei mama overtuigd.
Jamila genoot van haar wijze opmerking en begon spontaan het
Sinterklaas kapoenliedje te zingen. Wat was dit toch een heerlijke tijd
voor de kinderen; Sinterklaasliedjes zingen, knutselen, lekkere
pepernoten bakken en pakjes krijgen. Als je braaf geweest was
gedurende het hele jaar, natuurlijk. Jamila was heel braaf geweest en
begon daarom haar brief aan de Sint te schrijven, want dat was ze
een beetje uit het oog verloren. Ze nam een blaadje papier, ging aande tafel zitten in de woonkamer en zette Mister Willing bij haar neer
zodat hij haar de juiste zinnen kon influisteren. Mister Willing en
Jamila waren onafscheidelijk en dat al zeven jaar. Ze herinnerde zich
nog hoe ze voor haar derde verjaardag een grote doos gekregen had
met een rode strik. Toen ze voorzichtig het deksel optilde floepte er
een konijn uit; Mister Willing. Sinds die dag gebeurden er magische
dingen waar ze niet echt een verklaring voor had. Zoals bijvoorbeeld
die keer dat ze huilend thuiskwam van school toen ze gepest werd,
maar dat vertel ik je een andere keer. Laten we teruggaan want
Jamila haar brief voor de Sint is al klaar en Mister Willing is bijna
droog, zie ik.
Papa is ondertussen thuisgekomen van het werk en heeft de tv
aangezet, terwijl mama het avondeten klaarmaakt in de keuken.
Net op het moment dat Jamila de brief in het mandje wil leggen
verschijnt er een aankondiging voor een extra nieuwsuitzending op
tv.
‘Oh, ik denk dat er iets ernstig gebeurd is, want er is een extra
nieuwsflash. Wat zou er nu weer gebeurd zijn?’ zegt papa
nieuwsgierig.
Jamila grist Mister Willing mee en zet zich bij papa in de zetel.
‘En dan volgt er nu een speciale uitzending, live vanuit het kasteel
van Sinterklaas in Spanje door Greet De Keyser’, klinkt het door de
woonkamer.
Mister Willings ogen beginnen te twinkelen en Jamila krijgt
zweethandjes.
Wat zou er gebeurd kunnen zijn dat er een journaliste gestuurd is
naar het verre zuiden?, vraagt papa zich af en schuift wat dichter
naar het scherm.

‘Hier ben ik dan voor een interview met Sinterklaas in het zonnige
Spanje,’ zegt de journaliste die aan een zwembad zit omringd door
plezierpieten die in hun zwemshort rondlopen.
‘Mam, kom kijken het is leuk!’, roept Jamila die onder de indruk is
van Sinterklaas zijn fraai optrekje.
‘Tjonge, wat een gelukzakken, kijk eens wij zitten hier aan de radiator
en ginds schijnt de zon volop,’ steekt mama van wal.
‘Moet je zien, die palmbomen en prachtige bloemen op dat landgoed
en het zwembad is gigantisch groot. Volgend jaar gaan we toch
gewoon bij Sinterklaas logeren?’ gaat papa verder.
Dat zie ik heus ook wel zitten, denkt Mister Willing.
‘Sinterklaas, wat is nu echt de reden van mijn blitzbezoek?’ vraagt
Greet De Keyser.
De camera zoemt in op Sinterklaas, die zijn zonnebril afzet en wiebelt
met zijn grijze wenkbrauwen.
‘Wel, beste kinderen in België en beste Greet, ik heb een mail
ontvangen die me ertoe aangezet heeft om dringende maatregelen
te treffen aangezien de ernst van de situatie, natuurlijk
welteverstaan,’ mompelt de Heilige man.
‘Sinterklaas, ik denk dat de kinderen in Vlaanderen dit niet gaan
begrijpen. Kan u dat met simpele woorden uitleggen, alsjeblief?’ ,
vraagt de journaliste.

‘Wel, laat ik zeggen dat we niet meer met de stoomboot kunnen
uitvaren. Dat zou slecht zijn voor het milieu, nietwaar. Daarom kwam
er een pienter meisje uit Vlaanderen met een geweldig voorstel op
de proppen als alternatief voor de oude stoomboot.’
‘Oh, dat is zeer leuk om te horen, beste Sinterklaas. Maar over welk
alternatief spreekt u dan en wie is dat meisje?’

Jamila bijt nerveus op haar onderlip en haar linkerbeen schommelt
als de slinger van een klok.
‘De beslissing is gevallen na druk overleg met zeurpiet en klaagpiet,
maar budgetpiet en ik hebben de knoop doorgehakt. We reizen naar
België met de trein tot in het station van de stad Antwerpen en zullen
daar de huurfietsen nemen,’ zegt de Sint als een rasechte zakenman.
‘Ze kunnen inderdaad wel wat sportieve beweging gebruiken en
tevens geeft u een goed ecologisch voorbeeld, beste Sinterklaas,’
zegt Greet De Keyser vol bewondering.
‘Alleen rijst er nog een probleem, beste mevrouw en dat zijn de
zonnepanelen…’
‘Hoe bedoelt u juist, beste Sinterklaas? Wat is er met de
zonnepanelen?’, vraagt de journaliste nietsvermoedend.
‘Wel, we kregen van datzelfde meisje een tip binnen dat de daken in
België bezaaid liggen met zonnepanelen en…’ , de Sint kucht nerveus
en fronst z’n wenkbrauwen, ‘als het vriest dan is dat ronduit
levensgevaarlijk voor mijn pakjespieten, daarom heb ik een grote
aankoop moeten doen. Ik heb samen met IT- piet een online
bestelling gedaan en de schoenen zijn nogal duur uitgevallen, maar
toch ook veiliger voor de pakjespieten.’
‘Fijn om te horen allemaal en wat een grondige modernisatie, beste
Sinterklaas,’ zegt Greet De Keyser.

‘Ik moet het goede voorbeeld geven en daar wees dat lief meisje uit
Vlaanderen me op, natuurlijk.’
‘Oh ja kijkend Vlaanderen wil misschien graag weten wie dat meisje
is?’, besluit de journaliste en richt haar naar de camera voor een
close-up.


‘JAMILA!’, roept mama.

‘Wakker worden, meisje. Je knuffel is droog.’
Jamila opent verstrooid haar ogen en merkt dat ze in slaap gevallen
was, nabij de wasmachine met Mister Willing op haar schoot
gewikkeld in een handdoek. Dat kon toch niet, hé, had ze dit dan
allemaal gedroomd?
Nou, het gaat nog eens een keer gebeuren, dat kan ik je al
verklappen. Wil je dan, dat ik het je ook vertel?