Nachtblauw

Simone van der Vlugt is een van Nederlands grootste schrijvers. Ze ontving diverse prijzen, waaronder de NS Publieksprijs. Nachtblauw is een meeslepende roman over de ontstaansgeschiedenis van Delfts blauw.

Na de dood van haar man wordt Catrijn huishoudster bij de familie Van Nulandt. Ze is er op haar plek en kan de vrouw des huizes ondersteunen tijdens haar schilderlessen. Catrijns verleden achtervolgt haar echter en ze moet op zoek naar een andere betrekking. Ze komt terecht bij Evert van Nulandt in zijn plateelfabriek in Delft, waar haar schildertalent op waarde wordt geschat. Er breken woelige tijden aan. Catrijn overleeft in 1654 de Delftse donderslag die de binnenstad in puin legt ternauwernood en daarna staat ze voor een levensbepalende keuze tussen haar hart en haar hoofd. Wacht ze op haar grote liefde, die voor jaren de zee op gaat, of kiest ze voor de man die haar zekerheid kan bieden?

Simone van der Vlugt verweeft het meeslepende verhaal van Catrijn met een intrigerende periode uit de Nederlandse geschiedenis: de Gouden Eeuw, waarin handel, wetenschap en kunsten een enorme vlucht namen.

  • ISBN-nummer: 9789026338168
  • Verschijningsdatum: 16/03/2017
  • Aantal bladzijden: 315
  • Uitgeverij: Ambo|Anthos
  • Prijs : € 12,99

In de pers :

De pers over Nachtblauw:
– ‘Mooi verhaal over de lotgevallen van een zeventiende-eeuwse jonge vrouw en het prille begin van het wit-met-blauwe aardewerk uit Delft. Je leeft en lijdt mee met Catrijn.’ – Nederlands Dagblad

– ‘Van der Vlugt vervlecht feiten en fictie tot een meeslepend verhaal.’ – Leidsch Dagblad

– ‘Van der Vlugt schrijft boeiend. Ze neemt de lezer mee in het leven van Catrijn, en doordat er veel gebeurtenissen plaatsvinden wordt de aandacht vastgehouden. De heldere plot wordt goed afgewerkt.’ – Reformatorisch Dagblad

Over de auteur :

Simone van der Vlugt (1966) is een van Nederlands grootste schrijfsters. Ze ontving diverse prijzen, waaronder de NS Publieksprijs, en verkocht in totaal meer dan twee miljoen exemplaren van haar boeken. “Nachtblauw” werd al aan vijftien landen verkocht, waaronder Duitsland, Italië, Noorwegen, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.

https://www.boekbeschrijvingen.nl/vlugt-simone/vlugt.html

http://www.simonevandervlugt.nl/

Over het boek :

We zijn in 1654 in De Rijp. Het is de begrafenis van Catrijns echtgenoot. Maar niet zomaar een begrafenis. Ze is opgelucht want ze had een hels leven bij hem. Ze wil weg uit haar dorp. Eigenlijk moet ze weg.
Het hele verhaal draait om Catrijn. Deze boerendochter die in De Rijp woont, een dorpje in de buurt van Alkmaar. Catrijn verlaat haar huis en familie wanneer haar man onder verdachte omstandigheden overlijdt. Deze getalenteerde vrouw reist alleen en maakt onder meer kennis met Rembrandt van Rijn en Nicolaes Maes. Uiteindelijk vindt ze een woning in Delft, waar ze gaat werken in een plateelbakkerij. Hier ontdekken we het ontstaan van het wereldberoemde Delfts blauw. Het is ook het verhaal van een zelfstandige vrouw die zich aan haar noodlot weet te onttrekken. Ze maakt heel wat mee op liefdesgebied. Telkens dacht ik : nu gaat ze eronder uit of nu zal ze sterven… Maar haar lot is indrukwekkend. Ze doorstaat alle pijnlijke momenten in haar leven met een grote kracht.

Het moment wanneer de pest overal uitbreekt, geeft me een déja-vu. Ik zie veel gelijkenissen met wat nu gebeurt over de hele wereld met het Corona-virus. Uit het boek : p. 246 : Op de een of andere manier reist de pest met mensen mee, dus het stadsbestuur van Alkmaar neemt geen risico. Vachten, vellen, wol en gebruikte kleding gaan in de ban, uitbaters in kleding en lommerds moeten hun handel stilleggen. Eigenlijk is die verordening niet eens nodig, want iedereen loopt met een boog om hen heen. Hetzelfde geldt voor kooplieden in bont, kousen en mutsen. Zonder pardon worden ze de stad uitgezet. De boeren moeten buiten de stadspoorten handeldrijven. Zuivel is niet verboden, maar de verkoop van groente en fruit wordt aan banden gelegd. Bepaalde producten staan erom bekend dat ze verspreiding van de pest bevorderen en voor de zekerheid wordt daarom de hele handel stilgelegd. Vooral aan pruimen, die een frappante gelijkenis vertonen met pestbuilen, is even geen behoefte.” Wat verder staat er : “We worden zelfvoorzienend.” Wel, dat is hetgeen we de laatste maanden ook wel hebben zien gebeuren. Iedereen gaat weer van- alles planten en zaaien in de tuin. L’histoire se répète !

Het verhaal leest heel vlot. De hoofdstukken zijn niet lang en zo kun je gemakkelijk eens stoppen, maar daar had ik geen zin in. Ik wou steeds maar verderlezen.

Enkele mooie quotes :

p. 41 : Een echt kunstenaar vindt zijn werk nooit goed genoeg. Dat is waar, mevrouw, maar we kunnen niet allemaal Rembrandt van Rijn zijn. Ik denk dat we tevreden moeten zijn met het talent dat ons is gegeven en dat we ervan moeten genieten.

p. 117 : Het leven is geen sprookje maar een gevecht, waarin hardhandig wordt afgerekend met dromers.

p. 183 : Intussen begrijp ik dat er verschillende soorten liefde bestaan : de kortstondige verliefdheid op Govert, het overweldigende verlangen dat me aan Mattias bond en de zielsverwantschap die ik ervaar met Evert.

p. 211 : Waarschijnlijk worden we allemaal gekweld door schuld- en angstgevoelens. Wat weet je nu echt van de mensen om je heen? Iedereen heeft grote en kleine geheimen, waar we zo goed en zo kwaad als dat gaat ons leven omheen bouwen.

p. 212 : Werken heeft een heilzame uitwerking op mijn geest, het voorkomt dat ik ga piekeren.

p. 226 : Het heeft geen enkele zin om te vluchten, zegt Aleid als we elkaar tegenkomen. God heeft allang uitgemaakt wie ziek wordt en wie niet. Wie vlucht, neemt zijn zonden mee.

p. 278 : Hard werken is een goede remedie tegen verdriet. Het vult de leegte in je ziel niet, maar het zorgt ervoor dat je geen tijd hebt om daar lang bij stil te staan.

Een interessant weetje : De plateelbakkerij “De Porceleyne fles ” en de eigenaars Quirijn en Engeltje van Cleyenhoven ervan hebben echt bestaan. De plateelbakkerij “De Lotusbloem” van Catlijn niet. 4

Nog een leuk weetje : Simone kreeg schilderles van een plateelschilder van De Porceleyne Fles en zo heeft ze nu een stukje eigengemaakt Delfts blauw in huis.

https://www.delftsaardewerk.nl/ontdekken/delftse-plateelbakkerijen

Een plateelschilder aan het werk.

Bord met oosterse figuren van bij De Porceleyne Fles
Kruiken met Delftse landschappen
Tegels met figuren

Ik las dit boeiend boek zeer graag !!

En omdat ik graag in diezelfde sfeer van de zeventiende eeuw wil blijven, zal ik nu “Schilderslief” lezen over Geertje Dircx, die de verguisde minnares van Rembrandt van Rijn geweest is.