Paolo Giordano
Een urgent, elegant en uiteindelijk hoopvol essay van de auteur van De eenzaamheid van de priemgetallen en De hemel verslinden over het virus dat ons allen in zijn greep houdt.
De corona-epidemie dreigt de grootste gezondheidsdreiging van onze tijd te worden. Het legt de verschillende niveaus bloot waarop wij tegenwoordig met elkaar verbonden zijn. De verspreiding van het virus maakt ondubbelzinnig duidelijk hoezeer onze wereld geglobaliseerd is. De epidemie moedigt ons aan de wereldbevolking als één grote samenleving te zien en dwingt ons om in te zien dat individuele keuzes gevolgen hebben voor iedereen. De samenleving waar we ons nu mee bezig moeten houden, is de gehele mensheid.
De bestsellerauteur Paolo Giordano schreef vanuit zijn wetenschappelijke achtergrond met In tijden van besmetting een glashelder, indringend en belangwekkend betoog.
- ISBN-nummer: 9789403198309
- Verschijningsdatum: 2/04/2020
- Aantal bladzijden: 80
- Uitgeverij: De Bezige Bij
- Afmetingen: 120 mm x 170 mm
- Prijs : € 9,99
Over de auteur :
Paolo Giordano (1982, Turijn) studeerde cum laude af in de natuurkunde. Hij is de auteur van grote bestsellers als “De eenzaamheid van de priemgetallen” en “De hemel verslinden.” Giordano woont met zijn gezin in Rome.
Over het boek :
Het is een klein wit boekje met duidelijke zwarte en rode letters. Zijn naam staat in grote zwarte letters bovenaan. In grote rode (alarmerende) letters staat de titel : “In tijden van besmetting.” Het doet me direct denken aan “In tijden van cholera.” Wordt het ook zo’n heftige periode? Vooraan staat ook een interessante quote : “Ik ben niet bang dat ik ziek word. Waarvoor dan wel? Voor alles wat de coronavirusbesmetting kan veranderen. Ik ben bang dat ik ontdek dat de beschaving die ik ken een kaartenhuis is. Dat alles wordt uitgewist. Maar ik ben ook bang voor het tegenovergestelde : dat als de angst weg is, alles bij het oude is gebleven.”
Het is vooral die laatste zin die ik ook deel. Ik ben ook bang dat iedereen terug naar het “normale” leven (dat eigenlijk niet meer zo normaal kan worden) zal terugkeren. Dat vreest Paolo ook.
Ik open het boekje, dat heel gemakkelijk in de hand ligt en merk dat ze al aan de vierde druk zijn sinds april 2020 !!! De auteur zal ook een deel van de opbrengst doneren aan medische onderzoeksinstellingen en aan hen die hard werken om de geïnfecteerden te genezen. Het boekje telt 27 korte hoofdstukjes met gepaste titels en juist 80 blz.
Hij wil ons uitleggen hoe die pandemie tot ons gekomen is. “Aan deze besmetting kunnen we afmeten hoezeer onze wereld is geglobaliseerd, verweven is geraakt, een onontwarbare kluwen is geworden.” We zijn allemaal in eenzelfde toestand terecht gekomen waar ons dagelijks leven in pauzestand staat, ons ritme is onderbroken, zoals in een liedje, wanneer de drums stoppen en de muziek lijkt te vertragen. Hij zegt dat hij deze lege momenten wil gebruiken om te schrijven, maar ook om niet te missen wat deze epidemie ons over onszelf zal vertellen. “Want wat er gebeurt, is geen toeval, en ook geen ramp. Het is ook absoluut niet nieuw : het is eerder gebeurd en zal weer gebeuren…”
Hij vertelt ons ook hoe hij het vanuit zijn wiskundige en natuurkundige achtergrond kan verklaren. Hij legt het allemaal heel duidelijk uit. Het is erg interessant om zijn visie te lezen. Het heeft me veel geholpen om wat nu gebeurt te begrijpen en kunnen plaatsen. Hij gebruikt ook regelmatig voorbeelden die bepaalde situaties heel duidelijk maken. De vergelijking met ons als zevenenhalf miljard biljartballen die geraakt worden door de besmette biljartbal is heel goed uitgelegd. Ook het SIR-model is heel duidelijk.
Iedereen zou dit boekje moeten lezen !!! En voor de prijs moet je het niet laten… Een prachtig werkje waarin zoveel waarheden staan.
Nog enkele quotes : (er zijn er heel veel, maar die moet je zelf ontdekken)
p. 12 : “Besmetting is een infectie van het netwerk van onze onderlinge betrekkingen.”
p. 24 : “We zijn gewend om de natuur ons tempo op te leggen, niet andersom.”
p. 26 : “Het enige vaccin dat ons ter beschikking staat, is een nogal vervelende vorm van voorzichtigheid.”
p. 32 : “Ook al weet je dat de afzondering van de wereld maar tijdelijk is, toch lijd je eronder. We hebben een onbedwingbare behoefte om met anderen samen te zijn, om onder de mensen te zijn, binnen een meter afstand van de personen die voor ons belangrijk zijn.”
p. 37 : In tijden van besmetting zijn we één enkel organisme. In tijden van besmetting worden we weer een gemeenschap.
p. 41 : De gemeenschap in tijden van besmetting is de totaliteit van alle mensen op aarde.
p. 53 : Door onze agressie jegens het milieu wordt contact met deze nieuwe ziektekiemen steeds waarschijnlijker, ziektekiemen die tot voor kort rustig in hun eigen natuurlijk niches verbleven.
p. 55 : De toenemende behoefte aan voedsel brengt miljoenen mensen ertoe dieren te eten die je beter niet zou kunnen eten.
p. 80 : Maar we kunnen er ook naar streven om zin te geven aan deze besmetting.