Julie Caplin
Wanneer reisblogger en fotograaf Fiona een reis naar Japan wint, waar ze begeleid zal worden door een bekende Japanse fotograaf, kan ze haar geluk niet op. Tot ze op het vliegveld niet door Yutaki Araki wordt opgehaald, maar – en nog veel te laat ook! – door de man die tien jaar eerder haar hart brak: fotograaf Gabe Burnett. Tot haar opluchting herkent hij haar niet, maar het beloven een paar zware weken te worden…
Gelukkig is het gastgezin waar ze logeert fantastisch. In hun kleine theewinkeltje leert Fiona van alles over theeceremonies en de Japanse manier van leven, en ze voelt zich er helemaal zen. En wanneer ze met Gabe tijdens een van hun uitstapjes onder de kersenbloesem loopt, begint ze bijna te geloven dat er achter zijn arrogante houding nog een heel andere kant schuilgaat.
- Productcode (EAN): 9789402706451
- Verschijningsdatum: 13/10/2020
- Aantal bladzijden: 349
- Uitgeverij: Harpercollins
- Prijs : € 17,99
Over de auteur :
Julie Caplin kondigde op tienjarige leeftijd aan dat ze van plan was schrijfster te worden. Gaandeweg werd ze afgeleid door de glamoureuze wereld van PR en werkte ze aan veel luxemerken, waarbij ze journalisten meenam op persreizen naar vreselijke plaatsen als Turijn, Milaan, Genève, Parijs, Brussel en Amsterdam en af en toe een lid van de pers verloor in een luchthaven. Dit was een nogal fantastische training voor het schrijven van romans, omdat het haar de kans bood om fantastisch eten te eten, gratis alcohol te drinken, haar schrijfvaardigheid aan te scherpen in persberichten en om Europese steden te onderzoeken voor haar boeken.
Haar populaire Romantic Escape-serie omvat The Little Café in Kopenhagen , The Little Brooklyn Bakery , The Little Paris Patisserie , The Northern Lights Lodge , The Secret Cove in Kroatië en meest recentelijk The Little Teashop in Tokio . Er staan er nog drie gepland in de serie en de volgende vindt plaats in Zwitserland.
Julie schrijft ook als Jules Wake en heeft zeven romantische komedies geschreven, waaronder de bestverkopende Covent Garden in the Snow die op nummer 2 stond in de Amazon Kindle-hitlijsten, Notting Hill in the Snow en haar nieuwste The Saturday Morning Park Run .
Over het boek :
Toen ik de cover en de titel zag, was ik al veroverd net zoals ik twee jaar geleden betoverd werd door Japan en de vriendelijke en gastvrije mensen daar leerde kennen. Ik was er om onze zoon Tanguy te bezoeken. Hij studeerde daar zijn laatste masterjaar in de Japanologie. Ondertussen doceert hij Japans aan de UGent en in de avondschool. Ik voelde mij direct aangesproken door dit verhaal. De cover is zo kleurrijk en de tekeningen tonen ons reeds aantrekkelijke dingen uit de Japanse cultuur : de theeceremonie, de Mount Fuji, de hoge toren van Tokio, de kersenbloesem, …
Het eerste hoofdstuk begint met haar aankomst op het vliegveld van Tokio. De eerste zin is : “Niet opvallen, Fiona, niet opvallen!”
Wel, dat zinnetje is speciaal. Als je de Japanners wat leert kennen, dan weet je dat ze niet graag opvallen. Iedereen heeft zwart haar, iedereen draagt een donker kostuum, geen te hoge hakken, … Al van kleinsaf leren ze dat ze niet moeten opvallen in de menigte. Dat is een vorm van bescheidenheid.
Doorheen het hele boek zal je veel leren over de Japanse cultuur zoals op p. 12. “Ze zijn ook gek op visitekaartjes. Als iemand je een kaartje aanbiedt, neem het dan met beide handen aan en behandel het als een belangrijk opject. (Dat heb ik ook gehoord van onze zoon Tanguy toen hij er woonde.)Er komen steeds veel nieuwe weetjes over Japan die heel goed verwerkt zijn in het boek. Het komt zeker niet betweterig over. Alles past goed in het verhaal. Echt leuk om te lezen en zoveel bij te leren.
Het is werkelijk de ultieme wegdroomroman over een heerlijke liefde tussen twee mensen. Ze zien mekaar weer na 10 jaar en er is veel veranderd maar toch blijven haar gevoelens haar parten spelen. Ze leert er een Japanse familie kennen met drie generaties vrouwen. Drie sterke vrouwen met een eigen mening. In hun kleine theewinkeltje leert Fiona van alles over theeceremonies en de Japanse manier van leven, en ze voelt zich helemaal zen. Ze kan zich gemakkelijk aanpassen en is een goede leerling.
Haar relatie met Gabe wisselt af. De ene keer is hij lief en bezorgd om haar en dan is hij weer koel en afstandelijk. Hij voelt wel iets voor haar, maar wil zijn demonen maar niet loslaten…
Een heerlijk romantisch verhaal doorspekt met heel wat boeiende weetjes over de Japanse cultuur en de gastvrije mensen. Echt een aanrader!
Enkele quotes :
p. 12 : Gedraag je niet als een muurbloempje. Niemand kent je daar, dus wees wie je wilt zijn.
p. 25 : Japanners zijn er heel goed in om hun tradities levend te houden, terwijl ze tegelijkertijd een van de innovatiefste en in technisch opzicht vooruitstrevendste samenlevingen zijn.
p. 25 : Teveel fotografen verstoppen zich achter hun camera, waardoor ze onbelangrijke, oppervlakkige foto’s maken. Een goede fotograaf laat de lagen zien die eronder liggen.
p. 28 : Ze had onlangs besloten dat het leven te kort was om tijd te besteden aan dingen die je niet hoefde te doen, zoals boeken uitlezen die je niet bevielen, tot het einde toe naar een film kijken die niet je ding was en elke foto van een expositie bestuderen.
p. 35 : Ik leefde mijn leven online in plaats van me onder de mensen te begeven.
p. 64 : Dit is een plek waar je kunt nadenken en zijn. Of kunt praten en delen.
p. 80 : Mayu leefde haar leven met een snelheid van duizend kilometer per uur – zij was een Shinkansen-trein en haar moeder een stoomlocomotief.
p. 83 : Genieten van wat ze konden zien in plaats van het te vangen en aan andere mensen te laten zien. Het was net zoiets als een vlinder in een potje stoppen : het voordeel op de korte termijn verdween heel snel als hij doodging. Mensen zouden zichzelf in het moment moeten onderdompelen.
p. 85 : De bomen dropen bijna van de bloesem, handenvol dikke, roze bloemblaadjes omzoomden de sterk contrasterende takken.
p. 121 : Wabi sabi is ook een erkenning van het feit dat niets permanent is en dat we dingen moeten waarderen in het hier-en-nu. (Dit is iets wat de mensen nu ook heel goed zouden moeten begrijpen.)
p. 121 : Het is essentieel om de tijd te nemen om bij de natuur te zijn. De natuur is onze levenskracht, het laadt onze batterijen op en het aardt ons en brengt ons terug naar de eenvoud van het leven en weg van de stress van het moderne leven.
p. 179 : De aanraking ontketende een vuurwerk in haar borstkas en ze hapte naar adem.
p. 185 : Maar het was te laat, wat haar hoofde haar ook vertelde. Dat stomme orgaan dat alleen het bloed door haar lichaam hoorde te pompen dacht daar verdorie anders over.
p. 201 : Ze merkte dat ze dieper kon ademhalen in deze rustige kamer zonder toeters en bellen, alsof haar emoties nu ruimte hadden om te groeien.
p. 255 : Ze sloot haar ogen van genot, waarschijnlijk onbewust, maar daarmee bracht ze ernstige schade toe aan Gabes zelfbeheersing.
p. 278 : Als ik bij jou ben en zie hoe je voor het eerst iets ziet of doet, herinner ik me alle dingen zoals ik ze voor het eerst heb gedaan en zie ik alles met een frisse blik.
p. 303 : “Het is beter te hebben bemind en verloren, dan nooit te hebben bemind.”
p. 309 : Haar genegenheid voor deze twee vrouwen straalde van elke pagina van de albums af.
p. 345 : Het huwelijk van mijn ouders is zoals ik dat voor mezelf wens; hun relatie is onverwoestbaar … als Tupperware.
Hieronder vind je enkele gekende liederen die in het verhaal aan bod komen :
Haruka zingt dit lied in de Karaokebar :
En Fiona zingt :
Everybody screamed when I kissed the teacher
And they must have thought they dreamed when I kissed the teacher
All my friends at school
They had never seen the teacher blush, he looked like a fool
Nearly petrified ’cause he was taken by surprise
When I kissed the teacher
Couldn’t quite believe his eyes, when I kissed the teacher
My whole class went wild
As I held my breath, the world stood still, but then he just smiled
I was in the seventh heaven when I kissed the teacherOne of these days
Gonna tell him I dream of him every night
One of these days
Gonna show him I care, gonna teach him a lesson alrightI was in a trance when I kissed the teacher
Suddenly I took the chance when I kissed the teacher
Leaning over me, he was trying to explain the laws of geometry
And I couldn’t help it, I just had to kiss the teacherOne of these days
Gonna tell him I dream of him every night
One of these days
Gonna show him I care, gonna teach him a lesson alrightWhat a crazy day, when I kissed the teacher
All my sense had flown away when I kissed the teacher
My whole class went wild
As I held my breath, the world stood still, but then he just smiled
I was in the seventh heaven when I kissed the teacher
(I want to hug, hug, hug him)
When I kissed the teacher
(I want to hug, hug him)
When I kissed the teacher
(I want to hug, hug, hug him)
When I kissed the teacher
(I want to hug, hug him)
When I kissed the teacher
(I want to hug, hug, hug him)Bron: LyricFindSongwriters: Benny Andersson / Bjoern K. Ulvaeus
Ik ging op zoek naar enkele plaatsen om jullie een idee te geven : Misschien is het beter om deze foto’s achteraf te bekijken… Anderen zullen ze liever vooraf bekijken. Aan jullie de keuze.
Dit zijn heel wat impressies van de plaatsen en dingen die in dit boek voorkomen. Er zijn er nog veel meer, maar die zullen jullie dan eens zelf moeten bezoeken…
Als je nog zin hebt, kun je ook hier op mijn blog het reisverslag van onze reis naar Japan lezen (2018) Klik alvast op het eerste deel hier. Daarna kun je verder klikken op de drie andere verslagen.
Veel lees- en kijkplezier !!!