Waterboys is een losbandige road-(en zee)trip van Amsterdam naar Edinburgh. Vader Victor en zoon Zack worden tegelijk het huis uitgezet door hun respectievelijke partners. Samen reizen ze naar Schotland om Victor’s nieuwe boek te promoten, maar ook om zichzelf en hun zoekgeraakte relatie terug te vinden. In een film die zowel grappig als ontroerend is, werkt deze verfrissende vader-en-zoon tragikomedie ook als ode aan een zekere populaire Britse band (zoals de titel aangeeft).
Wat vond ik ervan?
Ik vond het een prachtige film ! Oorspronkelijk dacht ik dat het een beetje zwaar zou worden omdat het ging over gesprekken tussen een vader en zijn zoon over hun relaties en hun leven. Maar de discussies die ze hadden, waren serieus maar grappig. De twee hoofdpersonen speelden hun rol heel goed. De vader relativeerde alles wat de zoon zwaarmoedig opnam. En dan de muziek ! The Waterboys! Ik kende al hun bekende song “The whole of the moon”. Ik had echt zin om het mee te zingen. De tekst is ook heel mooi. Ik heb de link en de tekst hieronder gezet.
Nog even over de film : de dialogen tussen vader en zoon waren grappig en verfrissend doorweven met muziek van The Waterboys. Het was een ontspannen avond voor mij. Na de film was er nog een kort interview met de regisseur Robert Jan Westdijk, die heel geëmotioneerd was bij het terugzien van zijn film. En Tim Linde, die de zoon speelde, was ook heel gewoon en sympathiek. Toen we buitenkwamen, zag ik hem een sigaretje staan roken en we hebben even gepraat. Een toffe kerel.