Agnès Martin-Lugand
Reine leidt een gelukkig leven in Rouen en voedt haar zeventienjarige zoon Noé alleen op. Ze heeft een opwindende baan als interieurontwerper. Maar Reine draagt een diep geheim met zich mee. Haar leven is gestoeld op een leugen en als die ooit uitkomt zal dit grote gevolgen hebben voor haarzelf en haar zoon.
De ontmoeting met de charmante bohemien Pacôme in Saint-Malo verandert alles. Reine is sinds lange tijd verliefd en voelt zich dolgelukkig, maar ze weet: ze zal hem en Noé over haar verleden moeten vertellen om ruimte te geven aan de toekomst.
- ISBN-nummer: 9789401611695
- Verschijningsdatum: 4/10/2019
- Aantal bladzijden: 352
- Uitgeverij: Xander Uitgevers B.V.
- Prijs : € 19,99
Over de auteur :
Agnès Martin-Lugand is een van de meest succesvolle en veelgelezen Franse auteurs van dit moment. Ze schreef al zeven romans, die zonder uitzondering omarmd werden door lezers en critici. Met meer dan drie miljoen verkochte exemplaren heeft Agnès definitief de harten veroverd van lezers in Frankrijk en ver daarbuiten.
Wat vind ik van het boek?
Dit prachtige boek werd mij vorige week aangeraden door mijn lieve ex-collega van Standaard Boekhandel Ann van Riebeke. Zij las het met veel enthousiasme en gaf me die mooie boekentip. Dat doet ze wel af en toe eens. We hadden een gezellige babbel met een hapje en drankje in de Salvatore. Ik had dit boek wel zien voorbijkomen op facebook, maar omdat ik nog zoveel te lezen had, liet ik het los. Dankzij Ann heb ik een supermooi boek ontdekt.
Het verhaal overloopt een korte periode van het leven van Reine en haar zeventienjarige zoon Noë. Ze leeft al heel zijn leven samen met hem alleen. Ze werd zwanger van haar toenmalig vriendje maar die trok weg naar India zonder dat hij wist dat ze zwanger was. Daar leerde hij zijn grote liefde kennen. Hij had het haar geschreven. Zij wou hem niet lastigvallen en vertelde hem niets. Ze vertelde haar familie niets en liet hen in de overtuiging dat hij haar niet meer wilde zien. Dat was een leugen waar ze al 17 jaar mee leefde en die zwaar op haar drukte. Ze ging op zoek naar werk en vond een leuke job bij Paul, een schat van een man. Ik kreeg direct veel sympathie voor hem. Zij mocht hem in het begin helpen bij het plaatsen van de voorwerpen voor de foto’s. Ze had een goed inzicht in de ruimte. Dat zag hij direct. Hij leidde de Hangar. Als fotograaf zocht hij bedrijven die een nieuwe insteek wilden voor hun zaak. Reine onderzocht de bedrijven en bekeek de mogelijkheden en Paul zorgde voor de prachtigste foto’s. Ze klom op en werd zijn zakenpartner. Op een dag, stuurde hij haar naar Saint-Malo, aan de Bretoense kust.
Daar komt ze iemand tegen die ze nooit meer dacht terug te zien. Haar leven wordt daardoor heel gecompliceerd. Ook het leven van haar zoon Noë wordt ondersteboven gehaald. Al deze emoties worden zeer goed beschreven. Je kan je gemakkelijk inleven in de plaats van Reine. Je voelt wat zij voelt en het zijn heftige emoties.
De auteur beschrijft de gevoelens heel goed. Ook de beschrijvingen van de natuur rondom haar spelen een belangrijke rol. Het verhaal evolueert eerst eerder traag maar dan geraakt het in een rollercoaster van gebeurtenissen, dingen die aan het licht komen, emoties die bijna niet te houden zijn…
Het einde van het verhaal is bijna eerst wat voorspellend, maar dan nog helemaal op het einde zeer verrassend.
Deze video gaat over het reizen naar het Oosten om specerijen te halen. Dat is wat Pacôme het liefst deed. Hieronder zie je een filmpje over hoe het er echt aan toe gaat op zo’n zoektocht. Je hoeft het niet helemaal te bekijken, maar het geeft een sfeerbeeld.
De piratenstad Saint-Malo
Tegenwoordig staat Saint-Malo vooral bekend als een toeristische kustplaats. Vroeger was de stad echter ook berucht als een belangrijke piratenstad in Frankrijk. De piraten werden beschouwd als de beschermers van de Franse koning. Zo kaapten de piraten van Saint-Malo bijvoorbeeld vrachtschepen uit Engeland en Nederland. Een beruchte piraat uit Saint-Malo is Surcouf. Tegenwoordig zijn nog steeds de invloeden van zeerovers zoals Surcouf terug te vinden in de havenstad. Zo ligt er een replica van een van de piratenschepen van Surcouf in de haven. Een tocht met het bijzondere schip behoort tot de mogelijkheden.
Zeer gastvrije wallen
Een van de populairste bezienswaardigheden van Saint-Malo is de oude stadsmuur. De bijna twee kilometer lange muur werd gebouwd tussen de 12e en 18e eeuw. Vandaag de dag wordt de muur nog steeds goed onderhouden. Een bijzondere activiteit is een wandeling over de stadsmuur. De omloop van de “muren” leidt van bastion naar bastion. Aan de ene kant van de wallen liggen de smalle straten van de stad. Aan de andere kant zijn er schitterende uitzichten over de stranden, de haven en de forten.
E
Ces messieurs de Saint-Malo : dit boek komt verschillende keren terug in het verhaal en de personages zijn zeer belangrijk geweest voor de geschiedenis van Saint-Malo.
Ces messieurs de Saint-Malo is het eerste deel van een historische sage, de sage van de familie Carbec. Geschreven door Bernard Simiot en gepublceerd in 1983.
De beste handelaar van alle kleine handelaars van Saint-Malo, Mathieu Carbec, wiens grootouders vroeger kaarsen hadden verkocht, had het lef om drie aandelen van de Oost-Indische Compagnie te kopen die Colbert net had opgericht. Dit zal het startpunt zijn van een grote familiegeschiedenis in een tijd waarin de maritieme bourgeoisie haast heeft om dollars, lasten en adellijke titels te veroveren. Kooplieden, reders, zeerovers of slaven, de Carbecs, onder vele anderen, zullen op alle zeeën van de wereld varen, zonder zich zorgen te maken of hun kronen of hun roosjes te veel specerijen of traktaties, sluwheid of fraude voelen … het herstel van meerdere situaties, de verspreiding van personages met prachtige portretten van vrouwen en de permanente aanwezigheid van geschiedenis.
In het boek wordt ook “Alanis Morissette” genoemd omwille van haar muziek die zowel moeder als zoon graag horen. Daarom kon ik het niet laten en hieronder een liedje van haar te plaatsen.
Enkele mooie quotes :
p. 89 : Noé had me gered. Ik was tegelijk met hem geboren. Hij had Nicolas uit mijn leven weggevaagd. … Mijn leven was een tijdbom die sinds een paar uur elk moment kon ontploffen.
p. 210 : Wie was ik zonder mijn zoon? Niemand. Ik was tegelijkertijd met hem geboren. Hij was mijn kracht en mijn zwakte.
p. 268 : Liefhebben doet pijn, het maakt niet uit van wie je houdt. Je verliest de mensen van wie je houdt altijd. Je verliest je ouders uiteindelijk, het liefst zo laat mogelijk als het dan toch moet. … Dus zelfs als het feit dat ze bestaan het grootste geluk is, doet het pijn om van hen te houden. Houden van uit liefde. … dat doet altijd pijn, dat rukt een deel van jezelf weg.
p. 305 : Pacôme werd een romanpersonage, hij verliet de werkelijkheid om zich in het papier te incarneren. …. Pacôme was een reis geweest, een aangrijpende, gepassioneerde en boeiende reis, die me had gevoed, die me had doen groeien, maar die ten einde was gekomen. Van een reis kom je altijd weer terug.
Hier houd ik op want anders zou ik teveel verklappen. Dit boek is echt een grote aanrader. Ik kon bijna niet stoppen van lezen. Ik verlangde ‘s morgens al tot wanneer ik verder kon lezen. Een pageturner !!!