Het leven van Posy Montague staat in het teken van de natuur: als kind ving ze vlinders met haar vader, ze was de eerste vrouwelijke student plantkunde aan Cambridge en tegenwoordig is ze altijd te vinden in haar prachtige tuin. Maar het bijbehorende landhuis van haar familie raakt in verval, en Posy moet de pijnlijke beslissing nemen het landgoed te verkopen.
Dan keert Posy’s eerste liefde, Freddie, terug in haar leven. Vijftig jaar geleden brak hij haar hart, maar nu zoekt hij weer contact. Welk geheim draagt hij met zich mee? En wat heeft het statige landgoed van Posy’s familie daarmee te maken?
- ISBN-nummer: 9789401612074
- Verschijningsdatum: 21/04/2020
- Aantal bladzijden: 512
- Uitgeverij: Xander Uitgevers B.V.
- Prijs : € 21,99
Over de auteur :
Lucinda Riley, pseudoniem van Lucinda Edmonds is een Iers schrijfster van historische fictie en een voormalig actrice. In 2016 kocht de Italiaanse filmproducent Raffaella De Laurentiis de televisierechten van haar zeven romans uit de serie De Zeven Zussen. Geboren: 14 februari 1971 (49 jaar), Lisburn, Verenigd Koninkrijk. Echtgenoot: Stephen Riley (geh. 2000)
Over het boek :
De cover van het boek trok mijn aandacht. Ik hou heel veel van vlinders en we hebben er ook veel in onze tuin. We hebben ook veel speciale planten voor vlinders staan. De titel “De vlinderkamer” trok mij ook al aan. Alhoewel, een kamer vol vlinders… Het verhaal is verdeeld in hoofdstukken telkens met een tekening van een vlinder en de Latijnse naam erbij of een typische vlinderplant. Die hoofdstukken zijn nog eens onderverdeeld in plaatsen met een jaartal. Het eerste hoofdstuk gaat over de jeugd van Posy op Admiral House in Southwold, Suffolk in 1944. Ze is een gelukkig kind dat veel van haar tijd doorbrengt in de grote tuin en ook regelmatig met haar vader op vlinderjacht gaat. Haar leven neemt een dramatische wending wanneer haar vader sterft. Het bepaalt haar hele verdere leven. Telkens gaat het verhaal van het verleden van Posy naar het heden. Ook de andere personages zoals haar kinderen en schoonkinderen krijgen een belangrijke plaats in dit verhaal.
Posy heeft een heel boeiend leven en zo ontdek je ook hoe het was om in de periode na de tweede wereldoorlog als vrouw te studeren en te werken in een wetenschappelijke wereld. Wat ik heel tof vind, is dat ze gaat werken in de Kew Gardens. Wij zijn daar jaren geleden met de kinderen geweest. Is een schitterende botanieke tuin. Je ziet er ook de prachtige botanische tekeningen van de planten. Dat heeft mij altijd al geboeid.
Haar relatie met haar moeder is al van kleinsaf niet zo warm. Later zal ze enkel nog maar contact hebben via de weinige brieven van haar mama.
Wat ik een hele mooie verhaallijn vind, is de relatie van Posy met Freddie. Die wordt verteld in het verleden en evolueert naar het heden. Na lange tijd komen we uiteindelijk te weten waarom Freddie niet kon leven met Posy. Zal het nu wel lukken na wat hij haar te vertellen heeft?
Het is een “standalone.” Geen boek uit een reeks. Je kan het dus los lezen. Het is echt een heel mooi verhaal. Spannend tot op het laatst en je leert nog wat bij over botanische illustraties en botanische tuinen.
Enkele mooie quotes :
p. 17 : En de kleine slag van een vlindervleugel kan al het verschil in de wereld maken.
p. 18 : Heel veel mensen zijn blind voor de schoonheid en de magie om hen heen. … Als we de natuur tekenen, beginnen we haar te begrijpen – we zien alle verschillende onderdelen en hoe ze in elkaar grijpen. Door te tekenen wat je ziet en het te bestuderen, kun jij andere mensen helpen om ook het wonder van de natuur te begrijpen.
p. 24 : De liefde maakt de magie in het leven.
p. 46 : De verschrikkelijke waarheid was, … dat je nog zoveel van je kinderen kon houden, maar dat dat niet betekende dat je ze allebei even graag mocht.
p. 132 : De woorden maalden door mijn hoofd tot ik ze er door mijn oren uit wilde trekken zodat ik ze niet meer hoefde te horen.
p. 142 : Als ik me verdrietig voel, graaf ik in de rijke aarde en denk ik aan de wonderen die eruit voortkomen. Ik voel me er altijd beter door.
p. 149 : Mensen mogen toch zeker zijn wie ze zijn, ongeacht de regels van de maatschappij, vind je niet?
p. 176 : Misschien is de voornaamste reden dat ik me heb gerealiseerd dat je heel ver weg kunt vluchten, maar dat je aan jezelf niet kunt ontsnappen.
p. 287 : Ik had op de Botany School ook naam gemaakt als iemand die een gave had om planten weer tot leven te brengen.
p. 322 : Een tragedie maakt of breekt je, en achteraf denk ik dat die van mij me heeft gemaakt. Ik ben veel minder oppervlakkig dan voorheen en ik ben er absoluut een beter mens door geworden.
Eén van de boeken die ze kreeg waarmee ze heel blij was, was het boek vol botanische tekeningen van Margaret Mee, die ook onderzoek had gedaan voor Kew Gardens :
Hieronder de link naar Cambridge University Botanic Garden :
https://www.instagram.com/cubotanicgarden/
Hieronder de link naar Kew Gardens in Londen :
https://www.kew.org/kew-gardens/visit-kew-gardens
Veel leesplezier !!!