Ook de hoofdpersoon in het boek, Sofie Ventura, is een alter ego van Alblas. De traumatische gebeurtenissen die Sofie meemaakt, heeft Alblas deels zelf ervaren. Op een dag die heel normaal begon, maar al snel veranderde in een horrorscenario. Na 6 april 2000 was alles anders, zegt Alblas terugblikkend.

Ze wil haar verhaal graag vertellen en zelfs terugkeren op de plek waar het allemaal gebeurde: winkelcentrum De Ridderhof. Alblas, geboren en getogen in Hazerswoude-Dorp, woonde destijds in Alphen. Ze was negentien, net getrouwd, en werkte bij het Kruidvat in De Ridderhof.

Anno 2018 is ze al jarenlang niet in het winkelcentrum geweest, maar de plek speelt een grote rol in haar boek. Ook de blauwe deur bij de trap naar de parkeerplaats wordt genoemd. De overvallers kwamen zo het magazijn binnen. ,,De winkel is overvallen vóór openingstijd. Ik ben bedreigd met een mes. Het ging heel snel. Ik werd overmeesterd, naar de grond gewerkt en vastgebonden met tiewraps.”

Alblas dacht dat ze het niet zou overleven. ,,De overvallers wilden meer geld. Wat ik voelde, was doodsangst, pure doodsangst. Ik dacht: ik sterf hier ter plekke. Ik hoopte alleen nog maar dat het zo min mogelijk pijn zou doen.”

De emoties die ze toen voelde, heeft ze overgedragen op de hoofdpersoon in haar boek, Sofie. ,,Het is voor een deel autobiografisch, maar verder loopt het verhaal anders en zijn de gebeurtenissen en personen verzonnen. Sofie raakt lichamelijk ook zwaar gewond. Ik niet, ik was geestelijk gewond.”

Alblas besluit de uitdaging aan te gaan en begint met schrijven. Een thriller moet het worden, die leest ze zelf ook graag. ,,Ik koos voor de overval, over hoe verwoestend het is. Het fascineert me dat mensen soms die grens overgaan, voor pure cash de levens van andere mensen verwoesten.”

Ze heeft het wel een beetje onderschat, want teruggaan in de tijd valt niet mee. ,,Ook de nachtmerries van toen zijn weer teruggekomen.”

Dat ze niet onder haar eigen naam schrijft, is een bewuste keuze, zegt Alblas. De naam Sarah Faber is een combinatie van haar oma Sarah en een voormalig leidinggevende, mevrouw Faber. ,,Ik ben heel erg van de symboliek. Die twee mensen hebben heel veel voor mij betekend. Maar ik heb het ook gedaan vanwege privacy, vooral voor mijn man en kinderen. Met een pseudoniem kan ik zelf ook meer afstand houden.”

Is het niet lastig? Ze is een publiciteitscampagne gestart en heeft een eigen website en een facebookpagina als Sarah Faber, maar mensen kennen haar als Marion Alblas. ,,Ja, maar dat is plaatselijk. Landelijk wil ik bekend worden als Sarah Faber.”

Ze heeft ook al bedacht hoe ze het gaat aanpakken bij haar eerste signeersessie, vandaag bij de Bruna in Boskoop. ,,Als het bekenden zijn, signeer ik als Marion. En anders als Sarah.‘’