Jessie Burton
Vervolg op Het huis aan de Gouden Bocht
Korte inhoud :
Het huis aan de Herengracht van Jessie Burton begint achttien jaar na de gebeurtenissen van Het huis aan de Gouden Bocht, op Thea Brandts achttiende verjaardag. Zij verwelkomt haar volwassenheid met open armen. Thuis is de sfeer gespannen – haar vader Otto en tante Nella maken eindeloos ruzie, de familie Brandt verkoopt hun meubels om te kunnen eten en op Thea’s verjaardag, ook de dag dat haar moeder Maren stierf, dringen de geheimen uit het verleden het heden binnen.
Nella is wanhopig op zoek naar een echtgenoot voor Thea om haar toekomst veilig te stellen. Wanneer ze een uitnodiging ontvangen voor het exclusiefste bal van Amsterdam, is ze dolgelukkig – misschien is het lot hen dan toch gunstig gezind?
En inderdaad, het bal brengt nieuwe vooruitzichten, maar het lot van de Brandts blijft onzeker. En wanneer Nella een vreemd prikkelend gevoel in haar nek voelt, vraagt ze zich af of de miniaturist terug is…
Over de auteur :
Jessie Burton is de auteur van de wereldwijde bestsellers Het huis aan de Gouden Bocht, De muze en De bekentenis. Van Het huis aan de Gouden Bocht zijn wereldwijd meer dan twee miljoen exemplaren verkocht. Het verhaal werd ook verfilmd door de BBC. Haar romans zijn vertaald in veertig talen ! Burton woont in Londen.
Waarom schreef Jessie Burton dit boek ?
Over het boek :
Dit is het spannende vervolg op ‘Het huis aan de Gouden Bocht’ dat ik vorig jaar las en recenseerde. Je kan de recensie wat verder lezen.
Je zou dit boek kunnen lezen als stand alone, maar ik raad toch aan om deel 1 te lezen om sommige situaties in het verhaal beter te begrijpen. Situaties die ontstaan zijn in het eerste boek en die nu verder evolueren.
Ik houd enorm van deze twee verhalen. Boek 1 speelt zich af op het einde van de 17de eeuw en boek 2 gaat verder in de 18de eeuw in het rijke Amsterdam. Je ontdekt er de handelsgeschiedenis van Nederland (VOC) en dan vooral van Amsterdam. Heel boeiend om mee te leven in de tijd van het Calvinisme waarbij er ook geleefd werd naar de buitenwereld toe. Eigenlijk had je twee levens : een die zich in het openbaar afspeelde en een die zich achter de muren van de weelderige huizen afspeelde.
De taken van de vrouwen waren beperkt tot het bestieren van het huishouden. Dus buiten af en toe hun echtgenoot eens te mogen vergezellen op (bombastische) feesten, was hun leefwereld beperkt tot het huis. Daarom werden in die tijd verschillende poppenhuizen als huwelijkscadeau gegeven door de rijke echtgenoten. Sommige vrouwen leefden zich daar zodanig in uit dat ze een fortuin uitgaven aan miniaturen. Nella kreeg in boek 1 ook zo’n prachtig poppenhuis en vulde het met prachtige miniaturen, maar er was iets heel geheimzinnigs aan die miniaturen. Het was alsof die miniaturist er iets mee wou zeggen…
Wat verder hieronder zul je enkele filmpjes zien over die poppenhuizen, de mini-voorwerpjes en de poppen zelf. Echt heel leuk om te bekijken. Maar misschien is het beter als je die achteraf bekijkt… na het lezen van het boek. Zo kun je eerst je fantasie de vrije loop laten.
Thea is de achttienjarige dochter van Maren, de schoonzus van Nella. Maren stierf in het kraambed… Nella, Otto (de vader van Thea) en Cornelia (de huishoudster en kokkin) voeden haar samen op. Ze willen vooral dat ze een gelukkige vrouw wordt maar dat is buiten Thea zelf gerekend. Zij is een jonge vrouw met haar dromen en wensen. Een ‘bruine’ vrouw die kennismaakt met de bekrompen geesten over huidskleur. Ze rebelleert tegen haar opvoeding en bezit een grote vrijheidsdrang. Doorheen het verhaal zie je de confrontaties die ze aangaat met haar familie. Ze leidt zelfs even een dubbelleven…
Alweer trok Jessie Burton mij onmiddellijk mee in het verhaal. Ik kon het boek steeds moeilijker wegleggen en op het laatst kon ik niet stoppen. Jammer dat het verhaal al uit is. Ik hoop dat er nog een vervolg komt want ik wil weten hoe Thea, Nella, Otto en Cornelia hun nieuwe leven verder zullen inrichten. Meer verklap ik niet, want het is echt te mooi om te spoilen.
De grote rol van de miniaturist uit het eerste deel is nu wel wat kleiner in het tweede deel. Maar ze blijft een intrigerende rol spelen…
Nog iets over de covers. Op de foto zie je dat de cover van het eerste boek anders is dan het boek dat je nu in de winkel vindt. Die oudere cover vond ik al mooi, maar de nieuwe is nog mooier en past beter bij het tweede boek. Je vindt de foto hieronder.
Een quote die ik graag vernoem en die ik vooral nu in onze tijd heel belangrijk vind, is :
‘Every woman is the architect of her own fortune.’
Hieronder vind je nog enkele quotes uit het boek :
p. 19 : Hun romance is een ongeschreven stuk dat in de achtergangetjes van de schouwburg wordt opgevoerd. De tekst ervan staat in haar hart gegraveerd en kan nooit worden uitgewist. Thea weet dat ze deze liefde nooit zal opgeven.
p. 26 : Het was een beslissing die voortkwam uit de panische angst voor het leven in een maatschappij die altijd haar oordeel klaar had.
p. 31 : We hebben allebei een verleden, Otto. We hebben allebei dingen waarover we niet praten. …. We torsen allemaal een molensteen mee.
p. 37 : Toen Thea geboren werd, was het voor haar een teken dat Thea’s bestaan was voorbestemd. … Een belofte van een mogelijk nieuw begin. (Als ik deze zin nu herlees, snap ik die heel goed achteraf!!!)
p. 87 : De jurk hangt slap en glanst niet meer, alsof de inspanningen van de vorige avond alle magie uit de stof hebben gestolen.
p. 123 : Ze is alleen maar geïnteresseerd in zichzelf, ze heeft geen idee hoe de jaren haar zullen besluipen als een kat die geniepig om het hoekje wacht.
p. 140 : Haar nekhaartjes prikken, alsof iemand haar in de gaten houdt. (Dit gevoel zal verschillende keren in het verhaal opduiken zowel bij Nella als bij Thea.)
p. 238 : Ik ben altijd van mening geweest dat je een neerslachtige stemming kunt bestrijden door je maag te vullen. (O zo waar !!!)
p. 240 : Hij glimlacht, maar hij kijkt onzeker naar haar, alsof ze een boek is waarvan hij de woorden ondanks zijn intelligentie niet begrijpt.
p. 326 : Elk kind loopt gevaar. Al vanaf het moment dat het wordt geboren.
p. 366 : Volgens mij wilde ze ons iets tonen; ons leven zoals het simpelweg al was.
p. 373 : Die tuin is alles wat we zijn en kunnen worden.
p. 377 : Je weet nooit of je slechts één zaadje voor het volgende hoofdstuk van je leven bij je draagt, als zou je het nog zo prettig vinden als het allemaal zo netjes vaststond.
(Ik heb enkele mooie quotes weggelaten omdat ik vind dat die misschien teveel van het verhaal zouden onthullen…)
Ik wens je veel plezier met het lezen van dit prachtig en spannend verhaal !
Hieronder vind je enkele filmpjes over de film ‘The Miniaturist.’ Ik zag de serie op DVD. Echt heel spannend.
Dit filmpje hieronder best NIET vooraf bekijken !!!
Veel leesplezier !!!!
Recensie van deel 1 : Het huis aan de Gouden Bocht