Een nieuw levensjaar …

Een nieuwe levensjaar

De klok tikt langzaam
de laatste minuten
van het afgelopen jaar

Worden nieuwe herinneringen
geboren in fluistering van tijd
opgehangen aan ’t moment

Om een nieuw levensjaar
in dankbaarheid te omarmen
rijkdom van liefde te ontvangen

 

Even filosoferen : Inderdaad, de klokt tikt steeds maar weer verder.  En zo rolt mijn leven ook rustig verder.  Na al die hectische jaren met prachtige momenten maar ook zware gebeurtenissen die mijn leven telkens weer een andere richting gaven.  Mijn geboorte : daar weet ik helaas (of misschien beter) niets meer van.  Mijn eerste stapjes, mijn eerste woordjes, mijn eerste danspasjes, mijn eerste tekeningen, … Allemaal heel ver weg.  En toch kwam het weer naar boven toen ik zelf kinderen kreeg.  Ik ging studeren en werd juf in de basisschool.  Enkele jaren later leerde ik mijn “toekomstige” kennen. Hij was mijn soulmate.  We trouwden en weer waren er prachtige momenten : de geboorte van onze 3 lieve jongens.  Zij stellen mijn grootste geluk voor.  Ze brachten zorgen mee, maar vooral veel plezier en liefde.  Ik was blij dat ik in dezelfde school les gaf, want ik kon ze van heel dichtbij volgen.  Zij vonden dat af en toe wat minder leuk toen ze tieners werden.  Maar ik probeerde mij op een afstand te houden.  Mijn ouders genoten heel veel van hun kleinzonen en maakten mooie reizen naar o.a. Euro Disney met hen.   Ieder genoot van zijn eigen kindertijd op dat moment.  En de jaren gingen voorbij.  Ze gingen studeren en twee ervan studeren nog.  Onze oudste werkt al een tijdje. Ze redden zich goed in deze wereld.  Ik ben trots op hen.  En dan 5 jaar geleden stierven mijn ouders in drie weken tijd.  Ik voelde me totaal verweesd.  Ik wist niet hoe ik dit grote en pijnlijke verlies te boven zou komen.  Maar wonder boven wonder, ik geraakte er weer bovenop.  Met grote hulp en veel liefde van mijn man en mijn drie schatten.  En ook dankzij de vriendschap van mijn lieve vriend(inn)en.  Ik had even een pauze nodig en nam die ook.  Ik bleef een tijdje thuis om te herbronnen.  Ik probeerde nog even terug te keren naar het onderwijs, maar dat lukte niet meer.  Toen raadde een goeie vriend mij aan om eens iets anders te doen.  Ik wist eerst niet goed wat, maar dan plots dacht ik dat ik heel graag las en met boeken bezig was.  Dus : ik ging solliciteren in een boekhandel.  En ik mocht er als interim  werken.  Enkele maanden later mocht ik er blijven.  Ik leerde heel lieve en begripvolle collegaatjes kennen.  Zij zetten hun enthousiasme voor de boekenwereld op me over.  We praten nu regelmatig over onze nieuwe boeken.  Wat heel tof is, is dat we met verschillende leeftijden samenwerken.  Er zijn 3 collega’s die de leeftijd hebben van mijn jongens.  Dat vind ik heel leuk.  Zo blijf ik jong!   Dankzij hen belandde ik op facebook en begon over mijn gelezen boeken te vertellen.  En van het een kwam het ander.  Vele vriendinnen begonnen me te volgen op fb en toen kwam het idee van een boekenblog.  Na een jaartje rondlezen van vele boekenbloggers en informatie te verzamelen op internet, besloot ik de stap te wagen.  In januari startte ik mijn eigen blog. En hier zijn we nu!

Sorry dat mijn gefilosofeer over mijn leven zo lang werd, maar degene die me kennen, hebben veel van die dingen met me meebeleefd. Vandaag wil ik ook iedereen bedanken voor hun vriendschap en genegenheid.  Ik wil ook de mensen bedanken met wie ik nu nieuwe vriendschappen opbouw…

Tot volgend jaar !!!

Dikke knuffel

Danielle

2 antwoorden op “Een nieuw levensjaar …”

  1. Heel mooi verhaal dat je geboetseerd heeft tot de mooie mens die je bent Danielle ! Dikke proficiat nogmaals met je extra jaartje ‘levenswijsheid’ !

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *