De Fabeltjeskrant Patrick Bremmers

De Fabeltjeskrant               Patrick Bremmers     

Vijftig jaar geleden las Meneer de Uil voor het eerst voor uit De Fabeltjeskrant. Generaties kijkbuiskinderen groeiden op met Bor de Wolf, Juffrouw Ooievaar, Lowieke de Vos en al die andere dieren uit het Grote Dierenbos. ‘Hatsikidee’, ‘Tuut-tuut-tuut-tuut’ en natuurlijk ‘Oogjes dicht en snaveltjes toe’ zijn gevleugelde uitspraken die voor altijd in ons collectieve geheugen staan gegrift.

Hallo, Meneer de Uil – De Fabeltjeskrant vertelt voor het eerst het complete verhaal van de totstandkoming van dit unieke programma, de dieren uit Fabeltjesland en de mensen achter de schermen. Het boek staat bol van de mooie plaatjes en exclusief archiefmateriaal. Ontdek opnieuw de muziek, de dubbele bodems en de diepere lagen. Want dieren zijn immers precies als mensen.

Bezoek de tentoonstelling Fabeltjesland, een reis door 50 jaar Fabeltjeskrant’ vanaf 29 september 2018 in LP2 (Las Palmas) Wilhelminapier, Rotterdam. De tentoonstelling is een Fabel-experience voor het hele gezin. Meer informatie op www.fabeltjesland.nl

ISBN : 9789047625803

Publicatiedatum : 10/10/2018

Pagina’s : 129

Uitgever : Rubinstein b.v.

Ondertitel : 50 jaar Fabeltjeskrant

Prijs : € 22,99

Het alombekende liedje :

Hallo Meneer de Uil

Hallo, meneer de Uil,
waar breng je ons naar toe?
Naar Fabeltjesland?

Eh, ja, naar Fabeltjesland!

En lees je ons dan voor
uit de Fabeltjeskrant?

Ja, ja, uit de Fabeltjeskrant!
Want daarin staat precies vermeld
hoe het met de dieren is gesteld.

Echt waar?
Echt waar!
Echt waar, meneer de Uil?

Hmhm,
Want dieren zijn precies als mensen,

Met dezelfde mensenwensen en
dezelfde mensenstreken :

dat komt allemaal in de krant

van Fabeltjesland, van Fabeltjesland, van Faaaaabeltjesland.

Mijn mening : Een harde aantrekkelijke cover met de alombekende meneer de Uil.  De vilten pop geeft je zin om hem aan te raken : een hoge aaibaarheidsfactor.    50 jaar!  Ik ben er 54.  Dat betekent dat ik met die mooie dierenverhalen ben opgegroeid.  Ik hoor nog steeds het liedje en kan enkele zinnetjes mezingen…   Zaaaalig was die tijd.  Elke dag keken mijn zusje en ik ernaar uit.  Het boek begint met het dankwoord.  Dan heb je de inhoudstafel die je wegwijs maakt doorheen het boek.

1. De inleiding

2. De geschiedenis van de Fabeltjeskrant

3. Wie is wie in Fabeltjesland?

4. De makers en de totstandkoming

5. De Fabeltjeskrant als spiegel van de maatschappij

6. De muziek

7. Hatsikidee, de taal uit de Fabeltjeskrant

8. Het internationale succes

9. De toekomst

Elk deeltje wordt heel goed uitgelegd en gedocumenteerd met prachtige, kleurrijke foto’s.  Echt heel mooi om te zien.  Er staat heel veel informatie in maar er zijn ook leuke weetjes.

Een grappige anekdote is :

“In de zomer van 2007 liggen er 7 verschillende handpoppen in de schappen van de Albert Heijn.  Het wordt een ware rage, die zelfs het koninklijk huis bereikt.  Toen de actie met Fabeltjeskrant-poppen liep, werd er net een prinsesje geboren.  De makers hebben haar een mooie set poppen cadeau gedaan.  Ze kregen iets later te horen dat Willem Alexander nog twee setjes bij wilde hebben, omdat zijn andere kinderen jaloers waren…”

In 2005 werd de Fabeltjeskrant verkozen tot beste kinderserie van de eeuw.  Er kwam ook een tijdje lang een echte Fabeltjeskrant uit. (2009 – 2010 : 8 nummers)

Mooie quote :

p. 86 : Robin de Levita : “We hebben het gedaan om mijn pa een plezier te doen, maar ik heb nooit gedacht dat ik er zelf nog zoveel plezier aan zou beleven.  Het was een werkje dat van vader tot zoon met liefde werd gedaan, en omgedraaid.”

Je leest er ook dat de Fabeltjeskrant eigenlijk een spiegel was van de maatschappij van toen : nl. de jaren 60, 70 en 80.  In de jaren 80 heb je de opkomst van de computer.  Daar staat er echt iets grappigs over in : De kompjoeter met zachte waar en harde waar. 

En wanneer we over de taal praten, dan zien we dat er heel wat woorden of zinnetjes in ons collectief geheugen zitten : “Oogjes dicht en snaveltjes toe.”  “Dag lieve kijkbuiskinderen.” “…dieren zijn precies als mensen, met dezelfde mensenwensen.”

En waar brengt u ons naartoe???  Waar belandt de Fabeltjeskrant overal?

The show was adapted in some other countries under the following titles:

  • France: Le petit écho de la Forêt (French for The Little Echo of the Forest)
  • Hungary: Fabulácskahírek (Hungarian for The Fables Newspaper)
  • Israel: Sipurimpo (Hebrew for Stories Here)
  • Italy: Il bosco dei perché (Italian for The Wood of the Questions)
  • Norway: Fablenes bok (Norwegian for The book of Fables)
  • Sweden: Fablernas värld (Swedish for World of Fables)
  • United Kingdom: The Daily Fable
  • Peru: Las Crónicas de Fabulandia (Spanish for Chronicles of Fableland)
  • Mexico: Las Crónicas de Fabulandia (Spanish for Chronicles of Fableland)
  • Japan: “Fachishu shinbun (Japanese for “The animals of Fables village”)

En wat gebeurt er nu in de toekomst?

In dit deel krijg je een heel mooi woordje van Maurits Rubinstein, waarom dit boek er gekomen is en waarom de Fabeltjeskrant in een nieuw digitaal jasje zal gestoken worden.  Interessant om te weten.

Ik weet nu al dat wanneer ik kleinkinderen zal hebben, ik met veel plezier met hen zal kijken naar De Fabeltjeskrant.  Daar kijk ik graag naar uit.

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/09/29/hallo-meneer-de-uil-de-fabeltjeskrant-bestaat-precies-50-jaa/

 

Hier zie je de man achter Meneer de Uil : leuk om te zien …

Meneer De Uil zit nog steeds op zijn tak om de kijkbuiskinderen te vertellen wat er vandaag te lezen staat in de krant onder zijn vleugels. De Fabeltjeskrant dus. Maar onder hem, in het Grote Dierenbos, is het één en al beweging. Het gaat er, letterlijk en figuurlijk, geanimeerd aan toe – veel meer dan toen De Fabeltjeskrant nog een ietwat statisch ogende poppenserie was, die vooral werd voortgedreven door tekst.

Dit najaar vierde De Fabeltjeskrant zijn vijftigjarig bestaan. De reeks begon op 29 september 1968 en duurde, met enkele tussenpozen, tot 1990. In totaal werden 1.612 afleveringen uitgezonden, elk met een lengte van luttele minuten. En nu is er een speelfilm van een uur en een kwartier, ter voorbereiding op een geheel nieuwe tv-serie die men volgend jaar hoopt uit te zenden.

 

 

In hun oorspronkelijke gedaante waren Meneer De Uil, juffrouw Ooievaar, Bor de Wolf, de gebroeders Bever en al die andere bewoners van het Grote Dierenbos poppen van vilt. Poppenspelers onder een tafel met sleuvel brachten ze tot leven. De overstap naar de computergestuurde figuurtjes in deze nieuwe versie hield een reëel risico in. Het resultaat had plastic kunnen lijken. Dat gevaar is door de Belgische animatiestudio Grid – tevens coproducent – bekwaam afgewend. Naar eigen zeggen hebben de makers bovenal getracht de „aaibaarheid” van het vroegere vilt te evenaren. Dat is gelukt.

De techniek heeft het ook mogelijk gemaakt iedereen de beentjes te geven die in de handpoppenserie ontbraken. Spillebeentjes zijn het, net als Fokke & Sukke.

 

De Fabeltjeskrant & De Grote Dierenbos-spelen is energieker en sneller dan het origineel. De decors ogen fleurig en fris, de dialogen hebben iets meer vaart dan voorheen. Terwijl de stemacteurs bewonderenswaardig dicht bij de vroegere stemmen zijn gebleven. Dat geldt vooral voor Huub Dikstaal, die de Meneer De Uil-stem van wijlen Frans van Dusschoten fabelachtig goed weet te imiteren. En het geldt vanzelfsprekend ook voor Elsje Scherjon als juffrouw Ooievaar, de enige van het voormalige stemmenteam die nog in leven is. Met haar fraai geaffecteerde dictie keert ze nu terug in haar oude rol.

De Fabeltjeskrant & de Grote Dierenbosspelen verschijnt in december eerst in Nederland, vanaf de krokusvakantie komt de film ook in onze zalen.

Hopelijk heb je genoten van deze nostalgische reis door Fabeltjesland…