Melissa Daley
De meest aaibare feelgoodroman van het jaar!
Wanneer de jonge cyperse kat Molly haar baasje verliest, wordt ze herplaatst in een huis met drie katten-hatende honden. Ze besluit het heft in eigen poot te nemen en een nieuw thuis te vinden. Maar als ze na een lange tocht door de hobbelige straten van Stourton loopt, lijkt een nieuw huis verder weg dan ooit…
Tot op een dag café-eigenaresse Debbie haar vindt. Net als Molly is ook Debbie zoekende. Pas gescheiden en met een dochter om voor te zorgen, doet ze alles wat ze kan om haar kwakkelende café draaiende te houden. Maar niet alleen financieel is het lastig, Debbie wordt ook tegengewerkt uit onverwachte hoek. Is de oplossing misschien dichterbij dan ze denkt? Zal het Debbie en Molly lukken om het tij te keren en het eerste kattencafé van de Cotswolds te openen?
Voor fans van Bob de straatkat en Dewey, de bibliotheekkat
ISBN :9789400511002 Publicatiedatum :15/02/2019 Pagina’s :302 Uitgever :A.W. Bruna Uitgevers Prijs : € 15,99
Over de auteur : Interview gevonden ophttp://jaffareadstoo.blogspot.com
Vertel ons iets over jezelf en de katten in je leven?
Ik woon in Harpenden, Hertfordshire, met mijn man, twee kinderen, twee katten (Pip en Nancy) en onze meest recente toevoeging, Paddy de puppy. Nancy is iets van een lokale beroemdheid geweest sinds ze een kitten was, vanwege haar extreme vriendelijkheid en haar neiging om vreemden naar huis te volgen, in hun auto te springen of zich comfortabel te voelen in de lokale pubs. Ik heb een Facebook-pagina voor haar opgezet (Nancy Harpenden-Cat) als manier om haar verblijfplaats bij te houden, en de sneeuwbaleffecten van daaruit. Ze heeft nu ongeveer 2.000 Facebook-volgers en haar eigen memoires (of ‘meowmoir’) werd in 2011 gepubliceerd, genaamd Sex and the Kitty.
A hilarious ”first-feline” memoir charting Nancy’s transformation from small-town kitty into celebrity glamour-puss.
Even as a kitten, Nancy knew she was different. Unlike her peers, who were content to hunt mice and sunbathe all day, Nancy was born with a thirst for adventure.
She first tastes local fame after hitching rides in strangers’ cars and visiting neighborhood pubs, but soon the fearless feline has started a blog, become a Facebook sensation, and dipped her paw in the world of show business. With the help of an agent, she moves to London and meets Baron Romeo III, the country’s #1 cat actor. Will they be the Brad and Angelina of the cat world?
A purr-fect gift for the legions who adore LOLCats, and for anyone who ever dreamed of being famous and meeting Mr. Right, Sex and the Kitty is an irresistibly catty mélange of silliness, wit, and feline charm.
Dit boek bestaat enkel in het Engels.
Katten zijn zo raadselachtig. Hoe kom je in de geest van een kat en hoe gemakkelijk is het om dit naar een verhaal over te brengen?
Ik vind eigenlijk dat katten veel expressiever zijn dan waar we soms waardering voor geven, het is alleen dat hun gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal veel subtieler zijn dan bijvoorbeeld van een hond. Maar hun raadselachtige kwaliteiten stellen ons natuurlijk ook in staat om onze eigen emoties op hen te projecteren, en daarom lenen ze zich zo goed om in fictie antropomorf te zijn. Ik heb mijn hele leven doorgebracht met katten leven en observeren, ik vind het verrassend gemakkelijk om me een weg te banen in de geest van een kat. De uitdaging bij het schrijven van een verhaal vanuit het oogpunt van een kat is ervoor te zorgen dat mijn kattenfiguren voldoende emotionele diepte hebben om te resoneren met (menselijke) lezers, terwijl ze ook altijd overtuigend katachtig blijven.
Christmas at the Cat Café volgt het verhaal van Molly die we in Molly hebben ontmoet in het Cat Café. Vertel me is Molly gebaseerd op een van je katten?
Pip en Nancy waren beide uitstekende muzen toen ik iets specifieks over het gedrag van katten moest beschrijven, bijvoorbeeld de nette halve cirkel katten vormen wanneer ze slapen, met hun staart verscholen rond hun poten. Het was erg handig om twee modellen zo dicht bij de hand te hebben! Maar in termen van Molly’s emotionele reis en de manier waarop ze reageert op de omwentelingen waarmee ze wordt geconfronteerd, zou ik moeten zeggen dat er waarschijnlijk meer van mij in haar karakter zit dan mijn katten.
Wat vind je het leukst aan schrijven?
De vrijheid om mijn fantasie de vrije loop te laten – er is niets anders zoals het, in termen van ongebreidelde creativiteit. Ik hou van de planningsfase van het schrijfproces, personages bedenken, de plot uitwerken, proberen het hele ding in mijn hoofd uit te spelen en het vervolgens op papier zetten in een hoofdstukplan. Het is wanneer dat wordt gedaan dat het harde werk echt begint. De uitdaging is om een boek te maken dat recht doet aan het verhaal dat ik in mijn hoofd heb.
Heb je een speciale plek om te schrijven en doen jouw katten graag het schrijfproces?
Ik schrijf achter de computer in onze voorkamer, die als mijn studie dient. Het is bekend dat zowel Pip als Nancy ronddwalen en zichzelf over mijn toetsenbord draperen, of genoegen nemen met een lange wasbeurt in de uitdraai van mijn hoofdstukplan. Soms voelt het alsof ze me uitlachen als ze boven op mijn werk dutten – vooral als ik heel vroeg in de ochtend of laat in de nacht schrijf en uitgeput ben. Het zou eerlijk zijn om te zeggen dat ik een zekere mate van afgunst heb op hun ontspannen levensstijl, en hun vermogen om een dutje te doen wanneer zij er zin in hebben.
Kunnen we meer verwachten van Molly’s avonturen in toekomstige verhalen?
Ik denk dat dat deels afhangt van of lezers meer willen lezen! Ik wil graag mijn verbeelding laten werken aan het bedenken van enkele nieuwe avonturen voor Molly en haar kittens.
De twee boeken die in het Engels verschenen :
Dit tweede deel : “Kerstmis in het katten café” is nog niet vertaald. Hopelijk zijn ze ermee bezig want ik wil nog graag een avontuur van Molly lezen.
Wat vond ik ervan ?
Het verhaal wordt geschreven vanuit het standpunt van Molly, het katje. Toen ik begon te lezen, was ik verbaasd dat het Molly was die praatte en dacht. Ik werd onmiddellijk meegesleept in de gedachtenwereld van dit lieflijk katje. De auteur beschrijft de gevoelens en gedachten zo precies menselijk dat je je heel goed kan inleven in de personage van Molly. Eerst groeit poes Molly op bij een bejaarde dame Margery. Wanneer deze Alzheimer krijgt en serieus achteruit gaat, wordt zij in een verzorgingstehuis ondergebracht door haar zoon. Molly komt terecht in een gezin met drie akelige honden die kattenhaters zijn. Uiteindelijk beslist Molly om weg te lopen. Ze wordt een straatkat, een zwerfkat. Maar dat was ze nooit gewoon. Zomaar op straat lopen en zichzelf zien te redden. Ze komt in contact met andere katten die dit leven gewoon zijn. Ze leert veel uit haar omzwervingen. Tot ze uiteindelijk bij het café van Debbie belandt. Debbie en haar dochter Sophie wonen er nog niet lang en proberen rond te komen met het café. Daar krijgt ze een tweede kans. Alles verloopt goed totdat er een oude dame boze geruchten over het café en over Debbie verspreid. Maar dat is buiten Molly gerekend. Ze is een buitengewone slimme kat en voelt de emoties aan van de mensen. Mooi om te lezen. Ze reageert echt heel menselijk. Ik geloof ook dat een kat een heel slim wezen is en ons veel kan leren. Kijk maar naar alle boeken die verschijnen rond Catfulness… In het verhaal gebeuren er veel dingen die ook in een mensenleven gebeuren en dat maakt het zo aantrekkelijk en empathisch om te lezen. Ik heb dit boek heel graag gelezen in mijn tweede week vakantie in Japan. Al van voor ik naar Japan ging, was ik geïnteresseerd in Kattencafés. Het is werkelijk een deugddoende ervaring om een tijdje te besteden met de katjes. Je komt er tot rust. Dit boek is dus een echte aanrader voor kattenliefhebbers en ook voor mensen die gewoon een goed feelgoodboek willen lezen.
Kattencafé Nyanny in Kobe, Japan !
Ik bezocht enkele dagen geleden een katten café in Kobe, in Japan. Wat was dat leuk! Toen we er aan kwamen, mochten we niet direct binnen. Het aantal mensen was bereikt. We moesten 10 minuten wachten. We hebben dus buiten op straat 10 minuutjes staan praten. Als ik zeg we, dan zijn dat Tanguy, mijn zoon die een jaar in Kobe woont en Japans spreekt en een vriendin Malou die eveneens dezelfde studie volgt. Na een tiental minuten, mochten we binnen. We moesten wel eerst onze schoenen afdoen en pantoffels aandoen. Daarna werden onze handen ontsmet. Ik was blij te zien dat er maatregelen genomen werden opdat het er binnen proper zou blijven voor die katjes en dat ook hun gezondheid van tel was.
Er werd ons uitgelegd hoe we ze mochten aanraken en wat we niet mochten doen.
Maar als je al zelf katten hebt, weet je wel wat je mag of niet mag doen.
Gelukkig kon Tanguy alles voor ons vertalen.
We mochten kattenkoekjes geven en toen kwamen ze plots allemaal wakker om hun koekje te komen halen. Zalig! De ene was natuurlijk sneller dan de andere. Maar ik hield het in het oog zodat ze elk aan de beurt konden komen.
De katjes mochten overal rondlopen en gingen zelfs mee naar ons toilet !!! Maar ze hadden hun eigen toilet en waren heel proper.
Nog enkele kattencafés in België en Nederland. Puss and books in Brugge is een kattenadoptiecafé. Niet alle katten cafés zijn zo. Maar het is wel fijn om te weten dat er daar al heel wat katjes geadopteerd zijn. “Geef een oudere kat een tweede kans.”
“Happiness is a good book and a cat”
In Kortrijk vind je Kuro Neko :
https://wearedreamcatchers.be/nl/kattencafe
Dreamcatchers vind je in Gent. Zij hebben een hele leuke blog waarop je heel veel kan lezen over de gewoontes en de avonturen van de katjes.
https://wearedreamcatchers.be/nl/blog
Zo, hier houd ik op met vertellen over Kattencafés. Ik hoop dat je als kattenliefhebber weer wat meer weet over onze dierbare vriendjes en dat je genoten hebt van mijn verhaal in Japan. Mocht je nog een leuk kattencafé kennen, stuur mij gerust via fb een berichtje.