De Lissabon Brieven Gaby Rasters

De Lissabon Brieven               Gaby Rasters

Korte inhoud : Merijn reist zijn vriendin Chantal achterna, die voor een paar dagen in Lissabon is. Zijn bezoek verloopt echter anders dan hij vooraf heeft bedacht. Hij blijft vertwijfeld achter in Lissabon. Op het dakterras van zijn hotel ziet hij aan de overkant van de weg een jonge vrouw op een balkon zitten. Hun ogen ontmoeten elkaar en dit is de start van verrassende maar soms ook dramatische ontwikkelingen in de levens van Merijn, Chantal en de Portugese Carolina. Verwachtingen en dromen in weerwil van de realiteit.

Gaby Rasters weet als geen ander te karakteriseren en te ontroeren. Gaby Rasters is een veelzijdig auteur die bijna alle genres aankan. Ze is op haar best wanneer ze diep onder de huid van de personages kan kruipen.

De tweede plaats bij de Hebban Feelgood awards 2018 laten zien dat haar boek ‘Nooit meer bang’ een groot publiek heeft weten te bereiken. In De Lissabon Brieven word je als lezer opnieuw verrast door de levensverhalen waarin Gaby je meeneemt.

Eigen mening : Dit is de eerste keer dat ik dit meemaak : ik was dit boek aan het lezen en kon met de schrijfster terzelfdertijd praten over wat ik voelde en vermoedde.  Dat is echt uniek!  Gaby is zo lief en luistert graag naar wat ik haar vertel en hoe ik me voel.  Ze is echt een heel medevoelend persoon.

Dit boek is zeker een aanrader!  Het leest heel vlot en ik werd letterlijk meegezogen in het verhaal.  Ik kon niet stoppen met lezen.  De hoofdstukken hebben een aangename lengte en er waren af en toe tijdsprongen die het verhaal een vlugge toets gaven.  Er gebeurt heel veel in dit boek.  De personages ondergaan per moment zware situaties.  Heel veel stof tot nadenken.  Vooral de kwestie van orgaandonatie wordt hier aangekaart.  Het is wel geen wetenschappelijke uiteenzetting.  Veeleer een menselijke benadering van het levensbedreigende probleem.  Dat vind ik goed. Niertransplantatie maar vooral nierdialyse komt heel veel aan bod in het dagelijks leven. Iedereen kent wel iemand met nierproblemen.  Dat is ingrijpend.  Gaby vertaalt de gevoelens en de strijd die ze voeren zo goed.  En daarbij nog het thema van onvoorwaardelijke liefde.  Dat past zo mooi samen. Een nier afstaan is een groot teken van liefde en vertrouwen in die persoon.  Het is een geschenk dat je geeft.  Je weet maar op het laatst hoe alles afloopt.  Ik vermoedde bepaalde dingen en die waren ook juist. Ik was wel twee keer heel erg ontroerd tot tranen toe.  Ja, ik had mijn zakdoek nodig.

Het was leuk om er met Gaby persoonlijk over te kunnen chatten.  Ik vond ook de setting van Lissabon zo mooi.  Ik heb echt zin gekregen om eens naar Lissabon te gaan.  Dat wordt dus een citytrip op mijn bucketlist.

Ik kijk nu uit naar haar nieuwste boek .  Daar heeft ze nog geen titel voor.  En dan is er nog een ander verhaal dat ze aan het schrijven is : “Hemelse Modder”  gaat over afvallen en het wel en wee in een fitness.  Ook weer met een romantische toets.  En dan is er ook het kinderboek “Raf de raaf.”  Ik mocht er al eens van proeven.  Dat wordt ook weer een succes !!!

Mooie quotes :

p. 20 : Ik verdronk in het zwembad, terwijl jij lag te zonnen.  Zo heb ik het laatste jaar van onze relatie beleefd.

p. 21 : Houden van is datgene wat overblijft wanneer het vuur van de verliefdheid is neergedwarreld.

p. 28 : Soms is berusting het beste medicijn, mijn vriend.  Je moet in het leven weten wanneer je moet vechten en wanneer je los moet laten…

p. 84 : De stilte van de nacht klinkt als een zachte fluisterstem in zijn oren.

p. 136 : Ze zitten aan elkaar vast als elastiek.  Een onzichtbare sterke band, gebouwd op een stevig fundament van vertrouwen en openheid.

p. 150 : (over de taxirit) Het was alsof ik op de eerste rang zat bij een van de mooiste musicals.      Het was voor ons allemaal een cadeautje, deze rit.

p. 151 : Misschien wilde ze het heden vasthouden en het verleden niet meer binnentreden.

p. 157 : Haar schuldgevoel was haar aan het vergiftigen, ze kon niet anders dan me zoeken omdat ze wist dat haar einde nabij is.

p. 159 : Schat, ik ontrafel je.  En dan bemin ik je.

p. 170 : Die autoreis is synoniem aan ons leven, met alle omleidingen en calamiteiten.  We stappen in en we denken dat iedereen die bij ons mee instapt, altijd bij ons blijft.   ….   De autoreis is een reis vol vreugde, verdriet, groeten en afscheid.

p. 183 : Door jou is de wereld een stuk mooier.  Jij bent mijn Lissabon.

p. 236 : Binnenin woedt er soms nog een oorlog in mij, het verleden zit gevaarlijk dichtbij.

p. 239 : We kunnen als mensen meer dan wij denken.  Ons vermogen om elkaar te vernietigen is net zo groot als ons vermogen om elkaar te genezen en te helpen.

p. 240 : Wanneer ons lichaam en onze geest ons beschermen tegen pijn en we op slot schieten dan zijn er mogelijkheden om ons te bevrijden.  Door te ademen op de juiste manier, door aangeraakt te worden op een veilige manier en door dans en muziek kunnen we weer gewekt worden.

p. 258 : Echt leven doe je wanneer je voorbij gaat aan de oppervlakkigheid.  Leven doe je wanneer je in staat bent om een ander echt geluk te gunnen.  Echt leven doe je wanneer je naar jezelf in de spiegel kunt kijken zonder berouw.

Dit Fado-lied komt voor in het boek en brengt je in de sfeer…

In de pers : 

Irene Moors: ‘Een inspirerend verhaal over hoop, vrees en onvoorwaardelijke liefde. Het sleept je mee van begin tot eind. Prachtig hoe orgaandonatie een belangrijke rol speelt in dit boek.

Over haar roman ‘Nooit meer bang’: Chicklit: ‘Door de luchtige schrijfstijl met de nodige humor slaagt Rasters er ondanks de zware onderwerpen in om het verhaal niet al te zwaar te maken.’

Over de auteur : Gaby Rasters is auteur en moeder van drie kinderen. Ze is dol op social media, nieuwe manieren van samenwerken en het stimuleren van innovatie. Dit is terug te zien in haar Follow-trilogie, waarvan de personages te volgen zijn op social media.

 

 

Interview bij Hebban.nl : juni 2017

Hoe zou je jezelf in 5 woorden omschrijven?
Lef, lief, naïef, doorzetter, emotioneel

Wat betekent feelgood voor jou?
Alles. Ja, weet je waarom? Op het nieuws horen we de vreselijkste dingen. Nu in mijn nieuwe baan als manager veiligheid hoor ik nog meer dingen waarvan mijn maag zich omdraait. Facebook staat vol met filmpjes en berichten die ik liever niet zie of hoor. Maar in feelgood boeken komt alles gewoon goed! Ja, je mag erbij huilen en het mag je raken, maar dat zijn emoties die mooi en puur zijn. Dat is voor mij feelgood: lach en een traan en helemaal opgaan in die heerlijke (romantische) emoties.

Door welke schrijvers/ schrijfster ben je geinspireerd om te gaan schrijven?
In eerste instantie door Nicholas Sparks. Ik zwijmel weg bij zijn boeken en de verfilmingen ervan. Maar wanneer ik verder terug ga dan kom ik uit bij het boek Het Onzichtbare Licht van Evert Hartman, dat boek vond en vind ik echt prachtig. Nu ik hier zo over nadenk is het zo dat mijn volgende boek Julia & Julia misschien wel daaruit voortkomt. (Dit boek is ondertussen uit en is heel spannend! Ook weer een aanrader!) Misschien wil je weten wat mij in het dagelijkse leven inspireert? Dat zijn niet zozeer andere auteurs, maar meer de gesprekken die ik met mensen heb. Binnenkort verschijnt op Hebban een zomerverhaal van me, nou dat verhaal heb ik te danken aan de kattentrimster van een van mijn poezen. Er zit nu ook weer een ander boek in mijn hoofd en dat komt voort uit het feit dat ik nu train bij een personal coach. Plop, weer een verhaal te pakken

Op welk boek ben je het meest trots?
Wahaaaa, dat is een onmogelijke vraag. Al mijn boeken kennen een voor mij persoonlijk verhaal. Alle boeken zijn op bijzondere manieren tot stand gekomen. Follow, Like en Share schreef ik tijdens een moeilijke periode in mijn leven, Muurbloem schreef ik in een maand, Nooit meer Bang bracht me heel dichtbij mezelf, ik leerde Karen kennen en kreeg een geweldig mooie band met mijn buren (ik schreef de tekst voor het lied Nooit meer Bang, mijn buurman de muziek en mijn buurvrouw zong het lied). Julia & Julia wat nog uit gaat komen is bijzonder voor me omdat ik daar afwijk van het feelgood genre en het bovennatuurlijke even voorbij laat komen, maar de emoties van alle andere boeken zitten daar ook in verwerkt. Nee, dus ik kan niet kiezen. Jullie wel?

Je hebt ook een thriller geschreven, welk genre vind je het leukst om te schrijven en in welk genre zou je ooit nog een boek willen schrijven?
Ik vind het fijn om af te wisselen tussen thrillers en feelgood. Mijn thrillers zijn eigenlijk gewoon spannende feelgoods, want elk boek wat ik schrijf moet wel gewoon goed aflopen. Dus het zijn thrillers met een traan en liefde. Bij deze genres zal ik het ook houden, want daar voel ik mij het meeste thuis. De thrillers schrijf ik overigens met iets meer afschuw, ze raken me en maken me soms ook bang. Ik vind het boeiend om in het hoofd te kruipen van iemand die “niet zo aardig is”, maar tegelijkertijd maakt het me angstig.

Over Nooit meer bang

Hoe moeilijk was het voor jou om dit verhaal op te schrijven? Het ligt bij veel mensen nog vers in het geheugen en lijkt me moeilijk om zo’n heftige gebeurtenis te beschrijven.
Het viel niet mee om de aanslag te beschrijven en ik heb er ook wat tranen bij gelaten. Op de dag van de aanslag was ik zelf een paar honderd meter van de plek vandaan waar het metrostation werd getroffen. Ik was bang door alles wat er om me heen gebeurde, maar ik was geen enkel moment zelf in gevaar. De gebeurtenis heeft me aan het denken gezet, de wereld van oorlog en aanslagen was opeens niet meer iets wat alleen op het journaal te volgen is en daardoor met 1 druk op de knop ook weer uit te zetten is. Dit was de harde realiteit. Ik ben gaan zoeken in de verhalen van slachtoffers van deze aanslag en daar werd ik enorm door gegrepen. Ik heb mijn uiterste best gedaan om geen sensatie boek te schrijven en ik hoop dat dit gelukt is. Een boek vol hoop. Ik ben in contact gekomen met een van de slachtoffers van de aanslag en het feit dat ze het nawoord heeft geschreven in mijn boek heeft mij in mijn hart geraakt. Ik heb intens veel bewondering voor deze vrouw Karen Northshield. Zij staat misschien (achteraf) wel symbool voor de Louise in mijn boek.

Op welk vrouwelijk personage lijk je zelf het meest? Maud of Louise?
Oei, op wie ik zelf het meeste lijk? Dat is heel moeilijk te zeggen want ik stop in al mijn personages stukjes van mezelf (en van mijn vriendinnen). Louise doet soms gekke dingen en heeft gekke gedachten (bijgeloof ook), die heb ik ook wel. Ze is ook enorm romantisch en houdt net als ik van de zanger Chris de Burgh. Maud is nieuwsgierig en die eigenschap bezit ik ook. Ze is trouw aan haar vriendin Louise en dat hoop ik ook aan mijn vriendinnen te zijn. En nee, ik kan niet zeggen wie van die twee meiden ik het meeste mag, ik heb ze beiden wel in mijn hart gesloten.

En verder…

Wil je nog iets leuks aan onze feelgood lezers vertellen?
Jazeker! Ik ben jullie zo ontzettend dankbaar.  Niks is mooier dan lieve berichtjes van lezeressen over dat ze hebben genoten van mijn boeken. Dat geeft me vleugels en energie. En het laat me zien dat mensen gewoon van het leven houden en er voor willen gaan.

En verder, een leuk nieuwtje: ik ben met een super feelgood bezig en die zal in het voorjaar uitkomen. Een van de dames achter Mustread or Not spreek ik vaker en zij is zo lief en daarom heb ik besloten een van de personages naar haar te vernoemen. Leuk detail: het boek speelt zich voor een groot deel af in Lissabon en ik heb besloten om mijn laatste hoofdstuk ook daar ter plekke te gaan schrijven! (Dit boek is dus hier nu gelezen en gerecenseerd!)

En in een volgende feelgood zal ook een naam verschijnen van een blogster waarmee ik leuk contact heb.  Ik kan daar echt van genieten om op die manier een lezer te bedanken! (Ik ben benieuwd…)

Verder ben ik blij want ik zag dat mijn boek Nooit meer Bang in de top 20 van de meeste gelezen feelgoods staat. En ja, dan doe ik dus letterlijk en figuurlijk een dansje van plezier!

ISBN : 9789491880155

Publicatiedatum : 03/12/2018

Pagina’s : 268

Uitgever : Uitgeverij Bagage

Prijs : € 18,50

Nog een leuk weetje over Gaby : ze schrijft samen met haar dochtertje Sabijn de theegedichtjes.  Dat zijn hele leuke quotes.  Ook posten ze mooie foto’s met theebelevenissen.  Echt heel plezant om te lezen en te bekijken.

https://www.instagram.com/theegedichtjes/

op  facebook : theegedichtjes

Lieve Gaby, elk boek van jou is een nieuwe belevenis voor mij.  Je kruipt in de hoofden van je personages en laat hen hun rol spelen.  Je voelt je personages aan en steekt er ook wat van jou in.  Dat maakt je verhalen zo echt en zo mooi.  Ik hou erg veel van je pittige schrijfstijl. Je kan goed verwoorden wat mensen denken en voelen.  Ik vind ook heel veel mooie quotes in je boeken.  Dat zal je wel al gemerkt hebben.  Doe zo verder!  Je bent al één van mijn favoriete schrijfsters.