Kim Bonefaas
Als de jonge studente Julia ongepland zwanger blijkt te zijn, staat haar wereld op z’n kop. Want in haar drukke en onbezorgde leventje van afstuderen, werken en uitgaan is totaal geen plaats voor een baby. Tot overmaat van ramp wil Arthur, de biologische vader, niets van de baby weten. Toch besluit Julia om de baby te houden. Vervolgens maakt ze – tegen wil en dank – kennis met de wondere wereld van zwangerschapskwaaltjes, positiekleding en kinderwagens. En terwijl Arthur haar keihard laat vallen, kan ze terugvallen op de onvoorwaardelijke vriendschap van haar vriendinnen Nora, Hella en Marleen.
genre:roman
aantal pagina’s:280
ISBN:978-90-819352-6-5
Uitgeverij : ISJB uitgevers
Prijs : € 14,95
Over de auteur :
Kim Bonefaas (1985) belandde op haar 23e in dezelfde situatie als Julia: studerend, single en zwanger. Ze beviel van een kerngezonde dochter. Haar semi-autobiografische romandebuut ‘Julia Jonkers’ is een eerbetoon aan alle alleenstaande moeders én hun kinderen. Ook hoopt Kim met haar boek alle single (aanstaande) moeders een hart onder de riem te steken.
Wat vind ik van het boek?
De blauwe jeanscover trok mijn aandacht. Samen met de titel, merkte ik dat het over een jong iemand zou gaan. En toen ik de achterflap gelezen had, was ik helemaal meegetrokken. Het boek begint met een hulde aan die jonge vrouwen en ook aan de kinderen. Want voor hen is het ook niet makkelijk om op te groeien zonder vader. Een hele mooie hulde waarvan ik het al warm kreeg. Dan volgt het lied van André Hazes “Geef mij nu je angst.” (De tekst vind je vooraan in het boek.)
Het is helaas een hedendaags thema : jong zwanger zijn en dan nog in de steek gelaten door de vader van het kindje. Ik vind dat altijd zo erg dat zulke dingen gebeuren. Uiteindelijk is het altijd de vrouw die ermee blijft zitten. Ze waren wel met twee… Mannen laten het veel te gemakkelijk over aan de vrouwen om die zware beslissing te nemen. Hou ik het kind of niet? Wat moet ik doen? Wie helpt mij? Dit is hier ook een waargebeurd verhaal van een hele dappere jonge studente die toch nog haar thesis kan schrijven en verdedigen. En ze blijft haar werk doen in het Inloophuis. Ze doet dat allemaal met veel liefde. Dankzij haar mama en de hulp van haar vriendinnen Nora, Hella en Marleen kan ze toch alles zo goed mogelijk doen. Wat zijn dat drie trouwe en lieve vriendinnen. Hierin heeft Julia veel geluk. Alle drie zijn ze steeds paraat om haar te helpen en haar door de moeilijke periodes door te helpen. Het lijkt erop dat Julia het goed weet aan te pakken, maar soms gaat ze ook door een dal met veel twijfels. En telkens komt ze er terug uit en sterker. Haar mama reageert ook goed op haar situatie en laat haar zeker niet vallen.
Kim Bonefaas schrijft op een luchtige, plezierige manier (ze gebruikt soms grappige woorden zoals flamoes en baarmoederverkrachtingen) (wat die ook mogen betekenen, weet je wanneer je het boek leest) en toch zijn er momenten waar het heel zwaar aan toe gaat. De ontgoocheling met haar vriend en zijn besluiteloosheid. Het verhaal is heel herkenbaar voor vele jonge vrouwen. Ze schrijft ook zeer empathisch, deels omdat het voor een deel autobiografisch is, maar ook omdat ze een heel gevoelige vrouw is. Ze pent alle grote gevoelens met veel liefde neer. Ik moest toch af en toe een traan wegpinken : bv. bij die babyshower, hoe iedereen zo lief voor haar was en bij de bevalling… Ik moest terugdenken aan mijn eerste bevalling. Ze vertelt zo mooi hoe het voelt om voor de eerste keer mama te worden. Dat gevoel herkende ik. En dan die brief van haar mama, zo intens en zo vol liefde.
Enkele mooie quotes : Sommige zijn grappig, andere zijn prachtige gevoelsuitingen.
p. 72 : “Ik schrik ervan hoeveel werk dit is. Zwanger zijn doe je echt niet even tussendoor.”
p. 133 : “Ik zie er in mijn eens zo mooie skinny jeans uit als een rollade.”
p. 140 : “Mijn moeder beleeft haar eigen zwangerschap helemaal opnieuw sinds ik zwanger ben.”
p. 158 : “Ik ben de kapitein op een stuurloos schip. Ik word meegenomen door de kracht van de zee en bepaal niets zelf.”
p. 166 : “Heerlijk, ik houd van vrouwelijke artsen. Mijn feministische hart wordt daar blij van.”
p. 177 : “Als iemand geen onderdeel wil zijn van jouw leven, laat hem dan gaan. Het is onnodige ballast. Ga uit van je eigen kracht en van de mensen die wel met jou mee willen lopen.”
p. 199 : “Het is toch een raar fenomeen dat wij mensen in staat zijn ons tijdens of net na een crisissituatie compleet te kunnen focussen op iets anders, ons bijna te verliezen daarin. Enkel en alleen met als doel om de emoties uit de huidige situatie niet meer te hoeven of te kunnen voelen.”
p. 208 : “Hoe leuk is dat. Ik ben vijftien kilo aangekomen en het merendeel van die kilo’s heeft direct asiel gevonden rond mijn heupen en mijn kont.”
p. 226 : “Ik voel me misselijk. Ik voel me walgelijk. Ik laat me op mijn knieën op de grond vallen. Hoe ben ik in deze situatie beland? Waarom moest mij dit overkomen? Ik probeer zo hard mijn best te doen om alle ballen in de lucht te houden, maar het lukt me niet. Elke dag weer heb ik moeite om de positiviteit te vinden, om door te gaan. Ik heb moeite om mijn zwangerschap leuk te vinden en ervan te genieten.”
p. 232 : “Mijn voeten zijn boos en hebben zich uit wraak zeker twee centimeter uitgezet. Dat ziet er goed uit hoor, twee van die worstjes gepropt in lichtbruine Timberlands met zwarte veters.”
p. 245 : “Striae is mooi, omdat het een bewijs is van je geleverde diensten. … Bij een ander dus, bij een ander is het mooi. Niet bij jezelf.”
p. 283 : “Plotseling komt er een gevoel mijn lichaam binnenstromen dat ik niet herken. Geen pijn, geen angst, geen woede, maar een gevoel van liefde. Een heel sterke vorm van liefde. Alsof ik heel erg verliefd ben op iemand die ik al een hele poos niet heb gezien en diegene straks eindelijk weer ga zien.”
Ik raad dit boek zeker aan! Van in het begin word je meegetrokken in haar wereld van studente. Je leeft alles zo intens met haar mee. Zeker te lezen door jonge moeders in dezelfde situatie, maar ook voor jonge mama’s die het beter hebben dan haar. Zo kunnen ze ook koesteren wat ze hebben en wat ze krijgen.
Ik geef dit lied nog mee, omdat het heel toepasselijk is en Kim vernoemt het in haar boek. Het is een leuk en enthousiast lied. Het maakt je trots en blij. Veel luisterplezier!!!
gettin’ bodied
(If you ready, get it ready) gettin’ bodied
(Let’s get it and drop it) heyGive it up for my sister!
All right now
Everybody put your hands together
Do we have any single ladies in the house tonight?sing
All the single ladies (All the single ladies)
All the single ladies (All the single ladies)
All the single ladies (All the single ladies)
All the single ladies
Now put your hands upUp in the club (club)
Just broke up (up)
I’m doing my own little thing
You decided to dip (dip)
But now you wanna trip (trip)
‘Cause another brother noticed me
I’m up on him (him)
He up on me (me)
Don’t pay him any attention
I cried my tears (tears)
For three good years (years)
You can’t be mad at me’Cause if you like it, then you shoulda put a ring on it
If you…
Beste Kim, dank voor dit prachtig en eerlijk verhaal ! Het ga je goed ! Misschien verschijnt er nog een vervolg. Ik zou dat zeker kunnen smaken!