De laatste zeppelin

Filip Bastien

Korte inhoud :

1943. De Tweede Wereldoorlog woedt in volle hevigheid. In het bezette Eeklo baat André Bastien filmzaal Luxor uit – een plek waar luitenant Blutwurst en zijn kompanen regelmatig komen genieten van een Duitstalige film. In de kleinere ruimte naast de filmzaal staat de gerestaureerde cabine van een oude zeppelin, met al zijn zeilen en toebehoren, klaar om ooit opnieuw het luchtruim te kiezen.

Op een nacht wordt het stadje opgeschrikt door een moord. Naast de spoorweg vindt men het onthoofde lijk van een Duitse sergeant. Bloedsporen leiden naar de filmzaal en de Duitse bezetter zet een klopjacht in. Wat hebben André en zijn broers hiermee te maken? Slagen zij erin om uit de klauwen van luitenant Blutwurst te blijven?

Voor deze roman kruipt de auteur in de huid van zijn vader. Hij laat hem spannende en absurde avonturen beleven, gekruid met een snuifje gezelligheid. Geschikt voor lezers met gevoel voor humor die altijd al wilden weten hoe het écht met Hitler is afgelopen.

Over de auteur :

Filip lacht met oorlog in nieuwe roman: “De actualiteit geeft me gelijk,  mijn vriend Pavel uit Kiev stuurt me vaak grappige berichtjes om zijn  miserie te vergeten” (Rotselaar) | Het Nieuwsblad Mobile

Filip Bastien (Eeklo, 1962) studeerde af als informaticus in Leuven en is in het dagelijks leven systeembeheerder. Op achtenveertig jarige leeftijd begon zijn schrijverscarrière. Zijn debuut Winteruren verscheen in 2018 al in eigen beheer, maar is nu door uitgeverij Hamley Books in een nieuw jasje gestoken, met een aantal extra scènes en authentieke foto’s verwerkt in het binnenwerk. 

Momenteel is Filip bezig met een kinderboekenreeks en een thriller.

Hier vind je een kort filmpje dat je helemaal in de sfeer brengt van het boek :

Over het boek :

Filip Bastien draagt zijn boek op aan zijn ouders. Hij schreef een mooie tekst voor hen. Dit vind ik zo lief en pakkend. Dat toont al hoe gevoelig deze schrijver is.

Hij is een schrijver met een eigen wil en begint zijn boek niet met een mooie quote maar brengt je in de sfeer met een leuk kinderliedje. Dat vind je hieronder :

Hoe dikwijls heb ik dit liedje niet gezongen toen ik klein was…

De foto’s die je al van bij het begin te zien krijgt, trekken je onmiddellijk mee in het verhaal. Je kan een gezicht plaatsen op de personages. Dat brengt je dichter bij hen. Ook de Duitse namen zijn goed gekozen. Ik moest regelmatig glimlachen toen ik die las.

Zoals bij vele gebeurtenissen in het verleden, brengt een vrouw het hoofd op hol van menig man.

Ik viel van de ene grappige situatie in de andere. Het voelde aan als een spannende oorlogsfilm met een knipoogje à la Louis de Funès. Ik moest denken aan La Grande Vadrouille. Eigenlijk vormde die film een beetje de achtergrond van mijn fantasie over dit boek. Met oorlog mag niet gelachen worden, maar voor sommigen is het draaglijker met wat humor. En hier is Filip Bastien heel goed in. Met het nodige respect geeft hij ons een beeld van hoe oorlog kan voelen onder de gewone burger. Ik voelde duidelijk de spanning en de schrik voor de Duitsers.

Er zit een romantische noot in dit verhaal, maar de echte rode draad is de herstelling van de oude zeppelin van de grootvader.

Wat ik ook heel grappig vond, is dat er wat Duitse woorden tussen gevoegd werden zoals op p. 25 : ‘Ich spreche zo goed Deutsch als Jean-Marie Knal. … ‘Een voetbalkeeper van FC Eeklo. Hij werd door een Duitse derdeklassenploeg ingehuurd. Toen hij terugkwam, sprak hij Deutsch mit vielen flämischen woorden.’… (We herkennen hier Jean-Marie Pfaff… grappig)

Het ‘Recept voor hoofdpijn’ is echt leuk om te lezen. Geeft de nodige pit.

Op het einde van het boek krijg je een zeppelin eindexamen. Heel leuk gevonden. Ik had alles juist (hahaha) Je leest ook wat geschiedenis over de allereerste ballonvlucht dat heel interessant is.

Conclusie : Het is een spannend en toch luchtig verhaal over de familie van Filip. Achteraf maak je kennis met de echte personages. Hij verzon verschillende situaties en plaatste alles in een volkse buurt. Zo krijg je meer empathie met de bewoners. Er staan heel wat anachronismen in en wereldse grappen. De auteur toverde regelmatig een glimlach op mijn gezicht. Het is leuk om achteraf nog wat te lezen over de belangrijkste personages die erin voorkwamen.

Het is een typisch Bastiens verhaal! Ik vond het aangenaam om te lezen want ik moest regelmatig glimlachen. Inderdaad, het deed mij denken aan La Grande Vadrouille. Heb die film zeker al 6x gezien. Het boek zou ook kunnen verfilmd worden. Die scènes met dat hoofd waren luchtig. De vlucht met de zeppelin was heel spannend. De plotse tips van opa kwamen op het goede moment. De uitleg na het verhaal was goed om het hele gebeuren te kunnen situeren. Ik heb ook weer veel bijgeleerd.

Beste Filip, je bent een grappenmaker maar toch met een romantische ziel. Ik lees heel graag echte romantiek want ik ben heel romantisch en dromerig ingesteld. Maar jouw boek is eens iets anders voor mij. Luchtig geschreven alhoewel ik weet dat oorlog niet om te lachen is. Ik zag het als in een film voor mij passeren.

Enkele mooie quotes :

p. 9 : Verdorie! Mijn tweelingbroer jaagt me voortdurend op stang. Nooit weet ik of hij het meent of niet. Zodra er een vrouw bij betrokken is, halveert zijn intelligentie.

p. 23 : Haar parfum ruikt naar een briesje in het bos tijdens de lente.

p. 43 : Michel Jaakzoon. Een kermiszanger die achterwaarts kan dansen. In de Eerste Wereldoorlog hebben de moffen zijn neus afgeschoten.

p. 46 : Gedwee als een vetgemeste kalkoen op kerstdag volg ik het vijftal naar de hoofdingang van de filmzaal.

p. 50 : We hebben het hoofd over het hoofd gezien.

p. 51 : Ze is niet zo sterk, maar haar tong snijdt beter dan een broodmes.

p. 105 : Elke goede barman heeft een eindwerk psychologie in z’n vingertoppen.

p. 152 : Met zijn diepste bariton legt hij uit dat mannen sterk zijn, tot ze voor een vrouw vallen.

p. 152 : Wie zich richt naar het verleden, keert zijn rug naar de toekomst toe.

p. 170 : ‘Ajuinzak’ roept opa nogmaals. … He means the Union Jack.

Ik recenseerde reeds zijn eerste roman. Dit vind je hieronder :

Het is nu opnieuw uitgegeven met een andere cover door Hamley Books

Winteruren - filip bastien