Had je mij vijf jaar geleden gezegd dat we naar Japan zouden reizen, dan had ik je geantwoord dat dat zeker niet kon. Ik zag zo’n verre reis niet zitten. Zo lang op het vliegtuig, dat durfde ik niet. Maar onze zoon Tanguy heeft ervoor gezorgd dat deze reis toch reëel werd. Vijf jaar geleden begon hij de studie van Oosterse Talen richting Japanologie. Stilaan heeft hij ons warm gemaakt voor dit voor ons nogal onbekende land. Hij was wel al van jongsaf aan geboeid door de Japanse cultuur en vooral de tekens (Kanjis) en de manga’s (typische stripverhalen). Eerst ging hij er 6 maanden studeren in Hokkaido aan de universiteit van Sapporo (het hoge noorden) en dit jaar ging hij er een heel jaar studeren aan de universiteit van Kobe (meer in het midden).
Zondag 17 maart 2019
Sébastien (onze oudste zoon) en Janne brachten ons om 8 uur naar Zaventem. Een vlotte autorit. Ik voelde de kriebels al een beetje… We namen afscheid op dezelfde plaats waar we 6 maanden geleden afscheid namen van Tanguy.
Met volle goesting vertrokken we! (Al was het met een klein hartje…) Onze vlucht was om 11u40 in Zaventem. We vlogen naar Helsinki met Finnair. Een vlucht van ongeveer 2 uur 35 minuten. Het was een heel rustige vlucht met een lekkere maaltijd. Heel vriendelijke stewardessen. We landden om 15u30 lokaal uur (1 uur verschil met ons). Daar wachtten we de lange vlucht af naar Osaka.
Rond 18u30 vertrokken we naar Osaka, maar eerst moesten ze het vliegtuig vrijmaken van het ijs op de vleugels. Ze spoten het ijs weg met een grote kraan. Het was een zeer groot vliegtuig : 800 passagiers! Na het opstijgen, keken we onze eerste film : “The favorite.” Daarna kregen we ons avondmaal. Heel lekker, we konden kiezen tussen meat ball, potatoes and vegetables and noodles of yakitorichicken with rice and vegetables en een lekker koekje. Drank : wijn, water, …
Op elke plaats lagen er een kussentje, een dekentje en “oortjes” om de films te kijken.
Na het eten, keek ik mijn tweede film : “Crazy rich asians.” Een grappige romantische film. Daarna sliepen we een uurtje. Meer lukte niet. Ik bekeek nog een derde film over het leven van de auteur van Winnie The Pooh. Heel mooi. Ik heb wel mijn portie aan films gehad tijdens die lange vlucht.
Ons ontbijt (wij waren nog in avondmood, maar in Japan was het al ochtend!) Scrambled egg with mushrooms, potatoes and a meat ball… Daarmee konden we wel een eind mee verder.
Wat ik ook heel tof vond, was dat we de reis en de landing op onze schermpjes konden volgen. Echt indrukwekkend. We hebben de hele landing kunnen meemaken.
We waren opgelucht !
Onze landing was vlot gegaan, de bagage vonden we na even zoeken terug en onze Tanguy stond ons al op te wachten. Wat was het een emotioneel weerzien met onze jongen.
Ondertussen was het al maandag 18 maart. (aantal stappen : 13.095)
Osaka : De inwoners van Osaka staan bekend als de scherpste zakenlui van Japan, de beste grappenmakers en echte lekkerbekken. Ook al is de stad na de oorlog compleet herbouwd, Osaka biedt enkele mooie bezienswaardigheden, een geweldig nachtleven en uitstekende verbindingen met de rest van Kansai.
We namen dan eerst nog een trein naar het centrum waar ons eerste hotel was. Daar hebben we ons eerst wat verfrist en opgeknapt. We hebben ook 2 uurtjes gerust. Dan zijn we een kleine tempel gaan bezoeken. Gewoon rechtover ons hotel. Je vindt namelijk overal heel veel tempels. We hadden afgesproken met Rin, een Japanse vriend van Tanguy die vorig jaar een week bij ons gelogeerd had. We maakten een grote stadswandeling en gingen lekker eten in een casual restaurantje. Tanguy en Rin kozen de schoteltjes voor ons want de menukaart was enkel in het Japans. (hahahaha) We maakten daarna nog een avondwandeling en Rin nam ons mee naar een heel hoog gebouw om een mooi panorama te hebben van Osaka. Daarboven was er een heel gezellige coffee & teahouse. We aten er een heel lekker “spring dessert.”
Dinsdag 19 maart (aantal stappen : 16.995)
We hebben wat uitgeslapen en hadden een gezellig ontbijt in een coffee and teahouse. We bezochten Osaka Castle. Het regende een beetje maar dit maakte de kleuren intenser. We hadden een mooi zicht vanop het kasteel.
Kasteel van Toyotomi Hideyoshi, een van Japans belangrijkste krijgsheren die hielp het land te verenigen. Eerst gebouwd in de 16e eeuw, maar zoals elk historisch gebouw in Japan is het steeds afgebroken en herbouwd. Dus niets is echt “oud” aan het gebouw… Maar wel telkens historisch correct herbouwd. Er is ook een mooi park waar je wat kan wandelen.
HARUKAS 300 bevindt zich op de 58ste tot 60ste verdieping van ABENO HARUKAS. Op 300 meter staat de hoogste wolkenkrabber van Osaka, vol met luxe winkels, hotels, restaurants en kunstgalerieën waar je kunt winkelen en eten. We maakten een liftrit naar de 58ste verdieping en stapten uit op een openluchtplein. We genoten van de frisse lucht. Dan gingen we vervolgens naar de 60ste verdieping en werden weggeblazen door het prachtige panoramische uitzicht van Osaka vanachter een 360 ° glazen ommuurd terras.
Na deze prachtige zichten kregen we wel wat honger. We gingen eten in Namba, het centrum van Osaka. Tanguy kende er een Udon restaurant. Udon zijn dikke ramen (= noodles). Die eet je op een speciale manier. Dat was wel grappig. Ik amuseerde mij er en het smaakte heel lekker.
Woensdag 20 maart (aantal stappen : 15.833)
We hadden een lekker ontbijt in een UCCcafé. Het rook er heerlijk naar koffie.
Daarna trokken we met de trein naar het Banpaku Park (World Exposition 1970 Park). Dat is een groot park met een Japanse tuin, een Westerse tuin, een aquarium en de zonnetoren (the Suntower).
We bezochten er ook een tempel met een begraafplaats. Heel mooi verzorgd.
Donderdag 21 maart (aantal stappen : 15.145) NARA. Dit wordt de volgende stad die we bezoeken. Daarover vertel ik in volgende post. See you next week!