De wereld is zo koud.
Het ijs staat op de ruiten.
Geen mens die van me houdt.
En daarom sta ik buiten.
***
Is er iemand die mij hoort?
Ik voel me zo verlaten.
Kom, zeg me slechts een woord.
Wil iemand met me praten?
***
Ik hunker naar geluk.
Maar toch, ik krijg dat niet.
Want iedereen is druk.
Niemand die mij ziet.
***
Geen mens komt bij mij thuis.
Is iedereen van steen?
Gevangen in mijn huis
en helemaal alleen.
Dat is een mooi gedicht dat goed aantoont hoe je je voelt als je eenzaam bent. We zullen er dus voor zorgen dat je dat nooit hoeft te voelen.
Is inderdaad een gevoel waar veel mensen, vooral oudere, mee kampen. Is belangrijk dat wij hier als maatschappij stil bij staan en aandacht voor hebben…..
In de winkel zie ik soms mensen die elke dag hun krantje komen halen om toch wat menselijk contact te hebben. Dan houden we een kort praatje. Is gezellig.