Jerrad Hoff
Lees verder waar ‘Een leven geleden’ is gestopt.
Brianna, dochter van Sarah Miller, en in navolging van haar moeder een van de meest geliefde auteurs van de wereld, leidt met haar man Jake en hun drie kinderen een wondermooi leven aan de prachtige oostkust van de VS.
Dan, op een ogenschijnlijk fraaie dag, komt aan dat alles een eind en wordt de ergst denkbare nachtmerrie de nieuwe realiteit. Een hartverscheurende nachtmerrie die niet alleen haar leven volledig op zijn kop zet, maar Brianna ook aan de rand van de afgrond brengt…
“In de stilte van de nacht lijkt het verdriet het grootst.
Net als de alsmaar terugkerende vraag dan het hardst klinkt.
Een antwoord heb ik echter nog steeds niet.
Ik heb echt geen idee wat ik met mijn leven aan moet.”
Een leven lang, het vervolg op “Een leven geleden,” is een tijdloos verhaal over gemis, verdriet, familie, vriendschap, keuzes, maar vooral een verhaal over liefde, in al haar facetten.
- Productcode (EAN): 9789082875065
- Verschijningsdatum: 9/12/2019
- Aantal bladzijden: 450
- Uitgeverij: JHB
- Prijs : € 19,95
Wat vind ik van het boek?
Eerst wil ik zeggen dat het beter is om eerst “Een leven geleden” te lezen en dan dit als vervolg. In het eerste boek maak je kennis met een hele wijze en sterke vrouw Sarah Miller. In het tweede boek lees je wat er met haar dochter Brianna Bennet – Miller verder gebeurt. Twee hele mooie verhalen aan mekaar gewaagd. Wat Brianna in dit boek meemaakt, hou je bijna niet voor mogelijk. Hoe onbeschrijfelijk pijnlijk… Hoe kan je zo’n verlies overleven? Hoe kan je verder met je leven? Alles wordt heel intens geschreven. Het is alsof ik erbij stond. Verschillende keren heb ik mijn zakdoek moeten bovenhalen. Jerrad beschrijft alles heel nauwkeurig en kan zich heel goed inleven in de situatie en de gevoelens van Brianna. Ik wil niet seksistisch doen, maar voor een man kan hij zeer goed verwoorden wat Brianna doet, denkt en zegt. Hij heeft veel gevoel voor empathie. Naast het thema van liefde, vriendschap, gemis en groot verlies komt er nog een ander groot thema aan bod : nl. huiselijk geweld. Dat taboe wordt hier zo heftig weergegeven, dat ik het bijna kon voelen… Hoe vreselijk de wonden ook zijn wanneer je volwassen bent, toch kan de liefde heel veel genezen. Liefde is onnoemelijk sterk!
Er wordt veel gereisd in dit verhaal omdat de hoofdpersonages twee heel welstellende bekende mensen zijn : zij is een wereldberoemde auteur en hij een nog grotere wereldberoemde acteur. Jarred beschrijft de steden waar ze komen heel uitvoerig. Dat is natuurlijk wel goed om je te kunnen inleven maar soms vond ik dat die beschrijvingen wat te lang werden. Maar dat is maar een klein detail, vermits ik graag wist waar ze verbleven. Vooral Parijs en Barcelona waren voor mij heel bekend daar ik er zelf al enkele keren geweest ben. Ik zag alles voor mijn ogen als in een film. Van film gesproken : deze twee boeken zouden wel mogen verfilmd worden. Er gebeurt heel veel en de tijd staat nooit stil ook al denk je : nu is het voorbij…
Vandaag las ik het boek uit en stuurde Jerrad deze sms :
“Wauw, het boek is uit. Wat heb je een sterke vrouw neergezet! Ik wou dat ik haar kende. Hoeveel verdriet en pijn kan een mens verdragen? Hoe kan een mens dit doorstaan en dragen? En toch is het die liefde die kracht geeft. Kracht om door te gaan. (hier laat ik een stukje weg, anders spoil ik het verhaal) Uit die twee boeken (Sarah en Brianna) kun je als het ware steun putten. En dan het al even ernstige thema van huiselijk geweld… het kan niet genoeg aan bod komen. Het taboe errond moet doorbroken worden.”
Jerrad antwoordde mij : “Dank je, Danielle, en zo fijn dat je beide boeken zo goed hebt begrepen!”
Het is altijd heel speciaal wanneer ik met de auteur over zijn boek kan praten. Dat is zeker een meerwaarde. En de nederlandstalige auteurs zijn steeds bereid om van gedachten te wisselen. Echt heel leuk voor mij als boekenblogger. Dank je, beste Jerrad, dat we af en toe eens gechat hebben. Dank voor je vriendelijke reacties.
Enkele quotes :
p. 67 : En net als destijds de werkelijkheid dat deed, vullen nu de herinneringen eraan mijn ogen met tranen.
p. 70 : … dat ze de pijn en het gemis voor de rest van haar leven met zich zal meedragen. Maar dat het aan haar ligt of ze die als een ballast meezeult, of als een ervaring gebruikt die haar vormt, als een onzichtbare kracht die haar sterker maakt dan anderen.
p. 73 : Ik heb gezelschap van de mooiste herinneringen.
p. 114 : Ik ben niet meer dan een slechte kopie van mezelf.
p. 201 : “Aanvaarding is niet hetzelfde als vergeten, Brianna. Aanvaarding is het verlies en het verdriet een plaats geven in het leven en verder gaan. Aanvaarding is lichtpunten zien die het de moeite waard maken om met het leven verder te gaan.”
p. 295 : Ik geloof niet in toevalligheden en willekeur. … Ik geloof dat we alleen een bestemming in het leven hebben. Een doel. Niet per se een einddoel. Een bestemming kan ook al halverwege het leven worden bereikt.
p. 320 : En waarom houdt een fijn moment zo veel korter aan dan een ongemakkelijke?
p. 385 : Ik wil me niet richten op de tijd die we niét samen hebben. Ik wil me richten op de mooie dagen die wij wél samen kunnen beleven.
p. 401 : Verdriet heeft een langere houdbaarheid dan vreugde.
p. 408 : “Ik zou niet kunnen schrijven zoals ik schrijf als ik de vreugde, het geluk, de wanhoop, het verdriet, de pijn, niet geestelijk en fysiek zelf zou voelen.”
p. 431 : We praten. Niet met woorden, maar met blikken, en meer dan eens met een glimlach. Het is een zalig gesprek. Een van de mooiste.
Het eerste boek heb ik reeds gerecenseerd. Hieronder vind je de recensie :