auteur : Eddy Surmont
illustrator : Mieke Drossaert
ISBN : 9789493210196
Uitgeverij : Ambilicious
Aantal pagina’s : 40
Prijs : 17,50
Hieronder zie je het aantrekkelijke promotiefilmpje :
Schrijver Eddy Surmont en illustratrice zetten de zeehonden centraal in hun nieuw Oostends sprookjesboek. Het is weer een schitterend verhaal geworden met een diepere moraal : er komen regelmatig zeehonden rusten aan onze kust en dit brengt wel de nodige commotie mee. Er komen veel mensen foto’s nemen en sommigen willen ze ook aaien. Doe dat best niet. Het blijven wilde dieren die je gerust moet laten. Zo jaag je ze weg en kunnen ze niet rusten op onze stranden.
Over de auteur :
Voormalig journalist Eddy Surmont heeft de smaak van het schrijven al langer te pakken, maar de laatste jaren laat hij die creativiteit los op kinderverhalen. En met succes. In oktober 2018 verscheen het eerste echt Oostends sprookje. De aanwezigheid van zeehonden op het Klein strand in Oostende zorgden voor nieuwe inspiratie bij de auteur. “Het is een sprookje geworden dat educatief en informatief is. Ik heb daarom samengewerkt met natuurgids Luc David, hij weet alles over zeehonden. Veel mensen vergeten dat het nog altijd roofdieren zijn met scherpe tanden. Ze komen veel te dicht als ze de dieren rusten op het strand. We willen iedereen ervan bewust maken dat zeehonden geen knuffeldieren zijn”, vertelt Surmont. (Bron : HLN)
Eddy is geboren en getogen in Oostende. Zijn van jongs af borrelend schrijversbloed laat hem opbloeien in de journalistiek. Als een van de weinige beroepsjournalisten werkte hij voor zowel de Nederlandstalige als Franstalige nationale pers. Sinds zijn pensionering heeft Eddy gekozen voor een nieuwe weg binnen zijn voorliefde voor schrijven.
https://www.facebook.com/profile.php?id=100011775720865
Over de illustratrice :
“Het levenslicht gezien in Willebroek op 30/10/1952. Nu wonend en genietend in Oostende op een boogscheut van de zee. Laat ons zeggen dat ik voor 90% autodidact ben. De lessen op de Academie voor Beeldende Kunsten te Mechelen gaven me niet echt de voldoening die ik verwachtte. Mijn schilderijen zijn vooral emotie, een lichte schok die door je heen gaat en die je naar het werk toezuigt om het van naderbij te bekijken en dan weer afstand te nemen, naar een ander schilderij te gaan kijken en terug te keren naar dat ene, de titel nog eens te lezen en je af te vragen welk verhaal hier achter zit. Of misschien zit er geen verhaal achter, maar wil je er absoluut een verzinnen.”
“Ik beschouw schilderen als een absolute passie: wanneer ik schilder, vergeet ik tijd en ruimte. Ik heb het liefst, dat ik niet weet hoe een werk zal “eindigen”. Schilderen is als een avontuurlijke reis, daar intens mee bezig zijn heeft iets verslavends.”
http://www.miekedrossaert.com/
Over het boek :
Ik ken Eddy en Mieke nu al een tijdje en volg graag welke boeken ze maken. Ze maakten nu een tweede Oostends sprookje over onze zeedieren. Ik ben zelf ook geboren en getogen in Oostende. Ik hou erg van deze stad met haar bruisende zee en haar schat aan zeedieren. In de zomer krijgen we hier heel veel toeristen en die weten eigenlijk niet goed hoe ze moeten omgaan met de dieren aan zee. Soms worden er panelen geplaatst met goede raad. Eddy en Mieke maakten nu reeds twee boekjes over hoe die dieren leven en hoe je met ze kan omgaan. Ik werd uitgenodigd op de boekpresentatie op woensdag 1 juli 2020. Met die coronaperikelen was het wel heel tof dat de presentatie buiten op het Klein Strand (Oostende) doorging in de Beach Bar Petite Plage. (foto’s helemaal onderaan)
Het was een hele aangename belevenis! Bart Plasschaert, schepen van cultuur, opende deze heuglijke gebeurtenis met flair en Eddy gaf ook nog wat uitleg. Mieke glunderde van geluk!
Het boek heeft een hele mooie hardcover met Langsnuit, het zeepaardje en Selkie, de zeehond erop. Ik moet zeggen dat ik Selkie prachtig vind. Je zou hem echt willen aaien maar in het boek leer je dat je dat eigenlijk beter niet doet.
Het verhaal : Selkie woont aan zee in Oostende. Regelmatig rust hij met zijn ouders op het strand. Dan komen er veel mensen om foto’s te nemen. Op een dag wordt Selkie zo bang dat hij wegzwemt in zee. Hij blijft maar zwemmen en verliest het strand uit het oog. Hij raakt verstrikt in een net en verwondt zich aan drijvend afval. Maar dan voelt hij plots iets raars en langzaam glijdt zijn zachte behaarde huid van hem af. Hij wordt een mens. (Eddy haalde inspiratie uit een Schotse saga over zeehonden.) Zo kan hij zich van het net bevrijden. Uiteindelijk vinden zijn vriendjes Gullie, de zeemeeuw en Langsnuit hem terug. Zo komt hij weer veilig thuis.
De tekst is eenvoudig en duidelijk. Iedereen kan het lezen : zowel jong als oud(er). De tekeningen zijn kunstwerken : heel grappig en zo kleurrijk.
De tekeningen nemen je mee in zee en over het strand. Het is een rustig sprookje met een diepere betekenis. Zo leren we onze kinderen hoe ze kunnen omgaan met de zeedieren.
Ik voel me zo trots op deze twee bekende Oostendenaren die zulke mooie verhalen creëren over onze mooie Belgische kust. Ik hoop dat er nog veel verhalen komen… (Ik denk dat ze al terug aan het werk zijn…)
Hieronder vind je mijn recensie over het eerste boek :
En nu de foto’s van de presentatie :
Het was een prachtige boekpresentatie ! Ik heb er echt van genoten en zag vele blije Oostendenaren…
Dit boek is verkrijgbaar in de Standaard Boekhandel, Corman en in haar studio. Veel leesplezier !!!