Luk Gybels
Dit is de zevende haikubundel van Luk Gybels. Ook hier volgt hij zijn gebruikelijk stramien : nl. de seizoenen, vervolgens haiku’s met een kind in de hoofdrol, over dieren, vrouwen en mannen, en ook over afscheid nemen.
In dit boekje vind je haiku’s die handelen over drie belangrijke gebeurtenissen in zijn leven : ik laat die jullie zelf achterhalen.
Luk zegt ook in zijn voorwoord dat de betekenisvolle of emotionele uitingen over die drie belangrijke momenten niet constant creatief hoogstaande haiku’s zijn, maar geschreven snapshots zijn, waarin hij zich met een enkel woord terug in kan herkennen Hij hoopt dat de lezer aan deze persoonlijke versjes ook wat heeft. En ik moet zeggen dat dat helemaal klopt! Ik herkende veel van mijn gevoelens in zijn haiku’s. Ik las ze allemaal met veel interesse. Hij geeft verschillende ondertiteltjes om een groepje aan te duiden. Ik zal er hieronder enkele meegeven. Geniet maar !
op het tuinmuurtje
flankeren een handvol musjes
een slapende kat
Dit is zo beeldend beschreven. Ik zie dat katje liggen met die vogeltjes naast hem op het muurtje. Wat een rustgevend beeld. Gelukkig voor de musjes.
******************
het water gutst neer
het valt te pletter op zichzelf
in het vijvertje
Alweer zie ik een beeld van druppels water die op de vijver neervallen en een kringetje maken…
********************
de webmaster zit
verborgen in de haag –
een eerste spinnenweb
Wat een leuke woordspeling !
********************
zoveel file-info
ze hebben nauwelijks tijd
voor een streepje muziek
Hoe juist is dat? Goed gezegd!
*********************
ik ga de tuin in
om nog wat te sprokkelen
aan waarnemingen
Zo zie ik het ook dikwijls wanneer ik in mijn tuin wandel. Ik laat de waarnemingen op mij afkomen.
*****************
je verstand weet het
haar tijd is aan het komen –
toch is er die traan…
Dit gaat over zijn mama. Het toont zo goed zijn gevoelens. Hij weet dat het komt, het afscheid, en toch komt die traan… Hoe oud ze ook mag geworden zijn, het blijft zijn mama die weggaat. Ik voel met hem mee…
********************
hoe wil ik sterven? –
in mijn to do lijstje staat
Leif op nummer vijf
Luk heeft dus ook al nagedacht over hoe hij wil sterven. Dat begrijp ik. Leif staat ook op mijn lijstje…
*******************
zij geniet nu de rust
aan ons om die te vinden
in het gemis
het verdriet is
een erkenning voor wat ze
voor ons betekend heeft
Deze twee haiku’s vind ik gewoonweg schitterend ! Ze zeggen in zo weinig rake woorden wat zijn gevoelens zijn. Had ik deze twee haiku’s 9 jaar geleden gelezen, zou ik ze op de bidprentjes van mijn ouders gezet hebben. Ze geven ook zo goed mijn gevoelens weer.
*********************
bezorgd vraagt ze aan
mama of ze ze al nam
haar verdrietpilletjes
Hoe mooi is dat niet gezegd?
*********************
de opendeurdag
van de lokale imker –
hij wil er bij zijn
Alweer zo raak gezegd! Leuke woordspeling !
*********************
een grijze mijnheer
passeert met een blondje –
een labrador, denk ik
Deze vind ik heel grappig! Met mijn gedachten was ik al de verkeerde weg op.
*********************
En nog een laatste om af te sluiten :
als ik foto’s van
vroeger zie, ben ik blij
dat het later is
Deze is helemaal mijn ding! Ik zeg dikwijls dat we er beter uitzien wanneer we wat ouder zijn. (hahahahaha)
Zoals jullie hebben kunnen lezen, is dit een boekje met prachtige woordpareltjes. Ook zijn andere boeken zijn echt voeding voor de ziel.
En nog een klein iets waar ik toch een beetje fier op ben : op de achterkant van dit boekje staat mijn quote over een vorig boek van hem. Dat boek vond ik ook zo leuk om te lezen.
Hier vind je de link :
http://www.booksandwords.be/het-kleine-meisje-dat-meisjes-tekent/
Veel leesplezier !