Het overgebleven kind Rhiannon Navin

Een ontroerende roman over rouw binnen een gezin. De zevenjarige Zach is getuige van een gruwelijke schietpartij op zijn school, waarbij vijftien kinderen omkomen, onder wie zijn oudere broer Andy. Vanaf dat moment is Zachs leven opgedeeld in de periode voor én de periode na de schietpartij. Omdat Andy vaak gemeen tegen hem was, is Zach soms blij dat zijn broer er niet meer is. Maar mag dat wel? Het liefst heeft Zach dat alles weer normaal is, want hij weet niet hoe hij met het verdriet van zijn ouders en met zijn eigen gevoelens moet omgaan. Hij wil dat zijn moeder er weer voor hem is, in plaats van dat ze alleen maar met de dader bezig is. En hij wil dat zijn vader naar hem kijkt en niet dag in dag uit naar buiten staart. Om een gevoel van geborgenheid te hebben, trekt Zach zich terug in de kledingkast van Andy. Daar vindt hij rust en ontspint zich een heel nieuwe wereld voor hem.

ISBN :9789402700787// / Publicatiedatum :16/01/2019 / Pagina’s :384 Uitgever :HarperCollins / Prijs : 19,99

Over de auteur :

Rhiannon Navin groeide op in Bremen, Duitsland, in een familie van boekgekke vrouwen. Haar carrière in reclame bracht haar naar New York City, waar ze voor verschillende grote agentschappen werkte voordat ze fulltime moeder en schrijver werd. Ze woont nu buiten New York met haar man, drie kinderen, twee katten en een hond. Only Child is haar eerste roman.

Wat vond ik ervan :

Het is een oogverblindend, tederhartig debuut over genezing, familie en de voortreffelijke wijsheid van kinderen, verteld door een zesjarige jongen die ons eraan herinnert dat soms de kleinste lichamen de grootste harten hebben en de stilste stemmen spreken het luidst.

” Soms houden de kleinste lichamen de grootste harten vast, en de stilste stemmen spreken het luidst. ”

Met zijn klasgenoten en lerares in een jaskast gepropt, kan de zesjarige Zach Taylor geweerschoten door de zalen van zijn school horen rinkelen. Een schutter is het gebouw binnengegaan en heeft negentien levens meegenomen. Terwijl de moeder van Zach op zoek gaat naar gerechtigheid tegen de ouders van de schutter, hen verantwoordelijk houdt voor de acties van hun zoon, trekt Zach zich terug in zijn supergeheime verstopplek en verliest hij zichzelf in een wereld van boeken en kunst. Gewapend met zijn nieuwe inzicht, en met het optimisme en de koppigheid die alleen een kind zou kunnen hebben, gaat Zach op een boeiende reis naar genezing en vergeving, vastbesloten om de volwassenen in zijn leven te helpen de universele waarheden van liefde en mededogen te herontdekken die nodig zijn om ze te trekken tijdens hun donkerste uren.

Het is prachtig om te zien hoe Zach als zesjarige zijn verdriet en pijn doorstaat. Uit zichzelf gaat hij op zoek hoe hij het gemis van zijn broer kan goedmaken. Hij groeit in zijn gevoelens. Dat kan je zien aan de gekleurde bladen die hij in de kast ophangt. Hij geeft letterlijk kleur aan zijn gevoelens. Hoe mooi ook de manier waarop hij probeert om de volwassenen rond hem te begrijpen. Inderdaad, een zesjarig kind kan vanop afstand kijken naar de volwassenen en zien hoe hij ze kan helpen. En het is ook mooi om te zien hoe de vader en moeder hem eerst wat laten aanmodderen en verloren dreigen te gaan in hun oeverloos verdriet, om dan toch door hem genezen te worden. Ik vond het ook heel knap van de auteur dat ze zich zo goed kon inleven in het hoofd en de gevoelens van een zesjarig jongetje. Als je straks wat verder leest hieronder, dan zul je het haar zelf horen vertellen in het interview.

Ik vind dit boek zeker een aanrader. We leven in een tijd waar jammer genoeg veel zulke situaties voorvallen vooral in Amerika. Ik stel mij dikwijls de vraag : hoe zou ik daarmee omgaan? Met de situatie, of het verlies van een kind… ik mag er niet aan denken…

Only Child by Rhiannon Navin

“We went to school that Tuesday like normal. Not all of us came home . . .” #OnlyChild is a compelling story by debut author Rhiannon Navin Author, about the devastating effects a young boy is left to deal with after a school shooting: tinyurl.com/y9ubyv6v

Geplaatst door Pan Macmillan South Africa op Maandag 12 maart 2018

Deze video geeft heel goed weer welke sfeer er in die schoolkast heerste. Een sfeer van schrik, doodsangst, ingehouden adem, niet durven bewegen, niet durven kijken,… enkel die Pop, Pop, Pop… Hij wil ze tellen … Ze blijven nog heel lang in zijn hoofd zitten, al die geweerschoten. Zo moet het ook in het echt gaan wanneer je zoiets zowel als kind als volwassene meemaakt. Die schoten blijven je vooral ‘s nachts in je dromen teisteren.

Enkele mooie quotes :

p. 28 : Het was net of hij zijn stem in de school had laten liggen, samen met zijn jas en zijn rugzak.

p. 50 : … en ik zag de waterdruppels van de zak naar het slangetje gaan en daarna naar beneden mama’s arm in. Het leken wel regendruppels of tranen, en het was alsof de zak mama alle tranen teruggaf die ze eerder had gehuild. Nu huilde alleen de zak.

p. 89 : Ik weet niet hoe een ziel eruitziet. Mama zei dat dat al je gevoelens en gedachten en herinneringen zijn.

p. 102 : Ik riep of ze wilde komen, en toen zei ik dat ik me alleen voelde, maar mama zei dat ik niet alleen was, omdat zij gewoon beneden zat, dus toen bedachten we dat mijn gevoel eenzaam was, niet alleen. Eenzaam is als je liever met iemand samen zou zijn, en dat is een verdrietig gevoel. Alleen hoeft niet verkeerd te zijn, omdat je je ook heel goed kunt voelen als je alleen bent.

p. 156 : Toen Andy’s kist in het gat was gegaan, was het of de deken van verdrietigheid te zwaar voor mama was geworden en of ze niet meer rechtop kon blijven staan met dat ding boven op haar.

p. 163 : … maar het was of er scherpe punten aan haar woorden zaten. Ze vuurde ze af als ijspegels, en Charlie en zijn vrouw doken in elkaar alsof ze echt door ijspegels werden geraakt.

p. 175 : Je kunt iemand voorlezen of doen alsof, en dan komt de klank van de woorden in je hersenen en leer je sneller. Dus deed ik alsof ik iemand voorlas. En die iemand was Andy.

p. 177 : Jack en Annie gaan met de magische boomhut naar een plek die Japan heet en ze ontmoeten een beroemde dichter met de moeilijke naam Matsuo Basho. Hij heeft een soort kort gedichtje uitgevonden, dat hij “haiku” noemt, en Jack en Annie leren ook haiku’s maken. (In dit boekje leren ze de vier geheimen van geluk. Dat zal een grote rol spelen in het verhaal.

p. 298 : … omdat het voelde alsof er nu tussen mama en mij ook zo’n hek was. Als ik dicht bij mama kwam, was het net of ik een schok kreeg van haar gemeenheid, … Ik wilde ook niet meer aan mama’s kant van het hek zijn.

p. 299 : Er gebeurde nog iets rots : de verstopplek hielp niet meer. … Het bange gevoel en het eenzame gevoel van buiten de verstopplek waren met me mee naar binnen gekomen en gingen niet meer weg.

p. 361 : “Wij zijn net als Merlijn,” vertelde ik aan mama. “Hij is ziek van al het verdriet, en daarom gaan Jack en Annie de vier geheimen van geluk voor hem zoeken, zodat hij weer beter kan worden.

p. 367 : Dan begrijpen Jack en Annie dat het vierde geheim van geluk is zorgen voor iemand die je nodig heeft. En Jack denkt dat het misschien ook andersom werkt : “Ik denk dat je soms andere mensen gelukkig kunt maken door ze voor jou te laten zorgen.”

Hier vertelt ze hoe ze ertoe kwam om dit boek te schrijven.

Je kan Rhiannon Navin vinden op :

Facebook : Rhiannon Navin Author

Instagram : rhiannonnavin

www.rhiannonnavin.com

Nog een klein toemaatje. Ik geraakte gefascineerd door de kinderboeken die Zach las over The Magic Tree House. Ik zocht de reeks op internet op en vond een hele mooie website https://www.magictreehouse.com

Magic Tree House

Het eerste Magic Tree House-boek werd in 1992 gepubliceerd – de introductie van de wereld aan Jack en Annie, een broer en een zus die een magische boomhut met boeken ontdekken. In Dinosaurs Before Dark neemt de boomhut ze mee op hun eerste reis, een avontuur in de prehistorie. Sindsdien heeft de magische boomhut Jack en Annie – en gelukkige lezers – meegenomen! – op veel meer avonturen door de tijd heen naar verschillende plaatsen in de wereld.

Ik zocht de reeks op in het Nederlands en was blij die te vinden. Nog meer zelfs… ik had ze al verkocht in de Standaard Boekhandel.

Dus nog veel leesplezier voor de kinderen en kleinkinderen!