Interview met Ingrid Huysmans (kunstenares) Art with love

Een tijdje geleden zag ik op facebook een leuke foto langskomen met kleien potjes en schaaltjes.  Ik was direct verkocht.  Ik bezocht Ingrid’s fb profiel en stuurde haar een bericht via Messenger.  Ik wou iets bestellen bij haar en met haar kennismaken.  Iemand die zulke mooie dingen kon maken, moest wel een toffe en boeiende persoon zijn.  En inderdaad, enkele dagen later ging ik bij haar langs in Oudenburg.  Leuk dat het zo dichtbij was voor mij.  We praatten zeker anderhalf uur en ze toonde mij al wat ze gemaakt had.  Ze maakt alles met hart en ziel en dat zie je in haar werk.   Ik laat jullie niet langer wachten.  Hier volgt het interview en de leuke foto’s.

 

Hoe ben je begonnen met “Art with love”? Waar haalde je je inspiratie?

Eigenlijk ben ik als 7- jarig kind begonnen met poppenkleedjes te maken met een oude trapnaaimachine. Toen al had ik de ‘goesting’ om zelf dingen te creëren.

Toen ik trouwde, ben ik mij gaan verdiepen in lekker eten maken. Recepten uitproberen, zelf dingen zonder recept maken en nadien lekker genieten.  

Ook vond ik tuinen aanleggen iets waar ik mij goed bij voelde, ik wou geen vooraf getekend plan dat een architect gemaakt had en in vele tuinen terug gebruikte, neen, elke tuin moet uniek zijn, dacht ik. Dus dan zelf aan de slag.    Als ik dan later door mijn Engelse tuin liep, dan leek het alsof de bloemen mij dankbaar toelachten, zalig gevoel!  

Bloemschikken was mijn volgende hobby waar ik ook mijn ziel in kon leggen. Ook dankzij het atelier waar ik ging, kon en mocht ik afwijken van hetgeen men voorstelde te maken. Je kon jezelf zijn en iets “persoonlijks” maken.  Zo maakte ik voor de grafzerk van mijn grootouders een origineel bloemstuk met de groentensoorten die zij als landbouwer kweekten.  Daar voelde ik mij zo goed bij omdat dit weerspiegelde waar mijn hardwerkende grootouders fier over waren.  

 

Op 45 jarige leeftijd ben ik dan naar de kust komen wonen:  ik ben de liefde gevolgd.   Wat was het leuk om naast de liefde van mijn man, van ’t zeetje, de  lekkere vissoorten, krabbenpoten, garnalen  enz.  te kunnen genieten.

 

 

Een lange omweg om te komen tot mijn huidige hobby, maar zonder bovenstaande dingen, had ik niet gemaakt wat ik nu creëer.   Mijn verleden heeft mij geïnspireerd.

Wat maak je allemaal?

Mijn eerste stuk dat ik maakte was een oesterbord en die maak ik nog steeds.  Nu maak ik ook tapasbordjes, kommetjes, sushibordjes,  grote schalen met  kleine kommetjes op… inderdaad, allemaal gemaakt om lekker eten op  te serveren.

 

 

 

Welk verhaal zit er achter het logo “hartje met staartje”?

Het atelier waar ik stukken laat bakken, vraagt om de zaken te signeren zodat ze weet van wie ze zijn.    

 

 Direct had ik ingeving dat het iets met een hartje moest zijn en verder nog dat mijn werkjes mensen moet samenbrengen, liefdevol samen uit mijn bordjes eten en genieten van het lekkers dat erop ligt.   Vandaar het staartje, kapstokje aan het hartje.

 

 

 

 

Met welk materiaal werk je?

Witte klei en/of gietklei met fijne chamotte.

Heb je een voorkeur voor bepaalde opdrachten?  Wanneer werk je het best?

Oei ‘opdrachten’, daar ben ik precies allergisch voor.  De zaken die ik maak, zijn vanuit mezelf gekomen, ontstaan,    En zo wil ik het houden.  

 

Het liefste maak ik sets van borden of kommetjes die dan één geheel vormen.  Zo worden mijn ‘chesterfield’ bordjes zeer graag gezien, zeker met de verschillende pasteltintjes.

 Soms zijn de kleuren dezelfde maar heeft elk bord een verschillende structuur.  Waarom?  Wij zijn toch ook allemaal mensen met een verschillend karakter? Zo zie ik dat dus ook met mijn borden.    

 

Vandaar dat ze ook ‘factor P’’ hebben, zegt mijn man, ha ha.  (persoonlijkheidsfactor)

De kleuren kunnen wél aangepast worden op vraag, maar de ervaring leert dat een gekozen kleur helemaal anders kan zijn als het gebakken is en ik wil geen teleurstellingen uiteraard, vandaar…

Helpt facebook je?

Op facebook laat ik werken zien die ik in de eerste plaats voor mezelf gemaakt heb of voor iemand die ik ken als bedanking voor een fijne vriendschap.    Af en toe doe ik sets weg omdat ik onmogelijk alles kan uitstallen in  mijn living of alles kan gebruiken, dan zou ik op den duur kasten te kort hebben.  

Facebook brengt  mensen samen die hetzelfde graag zien en FB  zorgt ervoor dat ook iemand anders van mijn werkjes kan ‘genieten’.  Want daar doe ik het toch voor!     

Het zijn geen “’nep’ “handmade borden die je tegenwoordig zoveel vindt in supermarkten, maar voorwerpen die met de hand, met hart en ziel, gemaakt zijn voor iemand die originaliteit, puurheid, echtheid,  belangrijk vindt.

 

Hoelang werk je aan een set?

Aan een set werk ik ongeveer alles bij elkaar toch een 3 uurtjes.  

Eerst maak ik ofwel met rol een plak van klei en maak de nodige structuren erop en leg ze in vorm om te drogen. Ofwel giet ik klei in zelfgemaakte mallen.  Als na enkele dagen alles goed droog is, dan worden oneffenheden zeer voorzichtig weggeschuurd en gaan ze in de oven voor 1e bak op 950°c .  Gebakken goed kan dan geglazuurd worden (3 lagen) om opnieuw voor 2e keer gebakken (1250°c)  te worden.  Tussen elke handeling verlopen enkele dagen vandaar dat het toch wel enige tijd kan duren vooraleer een set klaar is.

 

Gezien de hoge baktemperatuur kunnen de sets in de vaatwasmachine, en zelfs in de oven vb. om gerechtje warm te houden of borden vóór te verwarmen.  Ik adviseer wel om bij het wegbergen tussen de bordjes een beschermdoekje te leggen (die men erbij krijgt).    

 

 

 

Wanneer werk je het best?

Voor mij is kleibakken geen “’werk’ maar een leuke bezigheid en zal ik het  doen als ik er ‘goesting’ voor heb, het mag geen verplichting zijn want dan is het leuke eraf.

 

Ik maak mijn werkjes het liefste in gezelschap samen met andere mensen die het atelier gebruiken. Maar af en toe werk ik ook graag thuis in mijn eentje in alle rust en dan nog het liefst in pyjama 😉  

Het hangt een beetje af van mijn stemming, denk ik. Maar vooral : niets moet !

Beste Ingrid, heel erg bedankt voor dit aangename interview.  Ik ben ervan overtuigd dat wie dit leest en jouw kommetjes en bordjes ziet, er zeker zal willen hebben bij hem/haar thuis.   Dat was het bij mij in elk geval.  Ik kreeg een warme welkom bij je thuis met een theetje en een chocolaatje.  Ik voelde mij direct thuis bij je en we praatten alsof we al lang bevriend waren.  Ik ben blij dat ik je leren kennen heb en hoop op het begin van een mooie vriendschap.  Ik blijf je alvast volgen op FB.

Art with love (Ingrid Huysmans)

Een gerecht, tapas met liefde gemaakt: 't smaakt nog beter in deze bordjes. Ze zijn allemaal verschillend en vormen toch een leuk geheel. Interesse? laat het gerust weten in privé-bericht.

Geplaatst door Art with love op vrijdag 29 september 2017