Interview met Marina Folkers

SONY DSC
1. Wie is Marina Folkers? 
Beschrijf je in vijf woorden. Dit vind ik altijd van die lastige vragen. Maar hier komen de 5 woorden: Echtgenote, moeder, schrijfster, dierenliefhebber, muziekliefhebber. Niet altijd in die volgorde 🙂

2. Wanneer heb je voor de eerste keer iets geschreven?
 
Geen idee wanneer dat precies was. Ik denk dat ik een jaar of 8 was.

3. Las je zelf graag toen je kind was?  (En wat?) 
Ja, ik las heel veel. Rozemarijntje is denk ik een van de eerste boeken die ik las. Paardenverhalen las ik ook graag. Ik herinner me een boek dat Christa en Wendy heette. Daar heb ik toen ook nog mijn eigen versie van geschreven. Een tweede deel of zo. Verder las ik allerlei leuke meisjesboeken.

4. Hoe voelde het toen je je eerste boek Fay & Sean, a love story, publiceerde? 
Dat voelde als een lot uit de loterij! Zo voelt het nog steeds trouwens. Ik vind het heel bijzonder. En nu heb ik al bijna vier boeken op mijn naam. Onwerkelijk is dat af en toe!

5. Je boeken behoren tot het feelgoed genre.  Heb je dit genre bewust gekozen? 
Bewust? Nee, niet echt. Ik lees zelf graag feelgood, dus het was voor mij vanzelfsprekend dat ik ook feelgood ging schrijven.

6. Wat is je doel met je boeken? 
Ik wil mezelf en de lezer meevoeren in een mooi verhaal waarin de relatie tussen de twee hoofdpersonen centraal staat. 

7. Wanneer ik je boeken lees, denk ik aan Nothing Hill. 
Dat is een enorm compliment! Notting Hill is één van mijn lievelingsfilms.   Jouw verhalen zijn erg romantisch en daar hou ik van.  Wat zou je ervan vinden om er eentje te laten verfilmen? Dat zou wel heel bijzonder zijn!

8.Waarvoor heb je buiten het schrijven nog een uitzonderlijk talent? Een uitzonderlijk talent? Ik zou zo niets kunnen verzinnen. De Franse taal misschien, maar uitzonderlijk wil ik het niet noemen. 

9. Wat zijn je hobby’s? Lezen, schrijven, muziek luisteren, visarenden, duiven. Rare combi, hè?

10. Hoe is het om een boek te schrijven? 
Soms heerlijk en soms een drama en ontzettend frustrerend. Als ik een idee heb en weet waar ik naar toe wil en in zo’n ‘flow’ zit, dan is dat heel fijn en kan ik haast niet stoppen. Omdat ik heel organisch schrijf, weet ik soms echt niet welke kant ik op moet. Meestal heb ik een vaag idee over hoe het moet eindigen, maar dit wordt pas al schrijvende duidelijker. Ik schrijf ook nooit chronologisch. Dan schrijf ik weer een scène uit het midden, dan een stukje aan het begin, dan weer ergens een scène aan het einde… Het wordt soms zo’n rommeltje, dat ik het overzicht bij regelmaat kwijtraak. En dat is heel frustrerend en weet ik niet meer hoe ik verder moet. En zomaar opeens kan ik een ideetje krijgen, waardoor alles samenvloeit. En dat is dan echt ‘kicken’!

11. Ik vind de cover van Montpellier heel mooi. Mocht jij die zelf kiezen? 
Ja, ik vind de cover ook zo mooi! Aline van Wijnen was met mij aan het brainstormen over de cover. Ze had er een globaal plaatje van in haar hoofd en ik vond covers die daarmee overeen kwamen. Die covers heb ik aan de uitgever voorgelegd met dit als resultaat. 

12. Je boeken spelen zich af in Frankrijk en Engeland.  Hebben die landen een bepaalde betekenis voor jou? 
Ja, ik vind het allebei prachtige landen. In Frankrijk heb ik gewoond en van kinds af aan heb ik er veel vakanties doorgebracht. Engeland heb ik pas later ontdekt, maar dit land is ook prachtig. En inspirerend! 

13. Waarom koos je voor Montpellier? 
Het paste bij het verhaal. Eerst had ik het boek elders in Frankrijk gesitueerd, maar ik had steeds het gevoel dat er iets niet klopte. Na een brainstormsessie met mijn man kwam Montpellier ter sprake en ineens vielen de puzzelstukjes op hun plek.

14. Wat betekent muziek voor jou?
Heb je een liedje dat past bij dit boek? Muziek vind ik heerlijk. Het raakt mijn gevoel en het is ook nog eens inspirerend. Over een liedje moet ik even hard nadenken. Ik heb net een ander boek afgerond, dus daar zit ik nog helemaal ‘in’ en is Onder de sterren een beetje op de achtergrond geraakt. Na even graven in mijn muziekdossier weet ik het weer. Dit nummer van David Hallyday – High – past bij het verhaal: https://www.youtube.com/watch?v=znyQd-avYMk 

15. Moet je soms schrappen in je manuscript? 
Is dat moeilijk? Ik schrap altijd heel veel. Vooral in de eerste versie waarin ik nog zoekende ben naar het verhaal. Als dit me op een gegeven moment in een bepaalde richting duwt en eerder geschreven scènes er niet meer bijpassen, dan verwijder ik het zonder pardon. Ik bewaar die stukken wel, omdat ik het niet over mijn hart kan verkrijgen dit zomaar te deleten. En wie weet komen die scènes later nog van pas. In de laatste versie schrap ik nauwelijks. Ik schrijf er eerder bij! 

16. Heb je een speciale plaats om te schrijven?
Of een bepaald ritueel? Ja, ik schrijf op de bank. In mijn hoekje, met uitzicht op de tuin. Meestal heb ik een koptelefoon op en luister naar muziek die bij het verhaal past of die me in een bepaalde sfeer brengt.

17. Ga je op onderzoek voor je verhalen? 
De ene keer meer dan de andere, maar inderdaad zoek ik het een en ander uit. Het is wel handig om vrienden in Frankrijk en Engeland te hebben 🙂 Toen ik Faye en Sean aan het schrijven was, heb ik veel informatie over de muziekwereld gekregen van de Londense band The Luck.  En met ‘Montpellier’ heb ik een beroep gedaan op vrienden die er wonen. De omgeving ken ik wel redelijk goed, dus daar hoefde ik weinig research voor te doen. Verder had ik me aangemeld bij een Montpelliergroep op Facebook en daar werd ik overladen met informatie en tips. 

18. Zit er iets van jezelf in de personages?
 
Niet bewust in elk geval 🙂 Ze lijken niet op mij. De hoofdpersonage van mijn boek “Meer dan ooit” dat in oktober verschijnt, heeft nog het meest gemeen met mij. Maar daar verklap ik verder nog niets van!

19. Ben je al bezig met een nieuw boek? 
Ja, mijn volgende boek ligt al bij de redactie en die verschijnt in oktober. De titel is “Meer dan ooit” en het boek heeft weer zo’n mooie cover!!! Ik ben er superblij mee. Ook met het verhaal trouwens. Ik ben zo benieuwd wat de lezers ervan zullen vinden straks. Ik kan niet wachten!

Kun je al een tipje lichten van de sluier? 
Ja, speciaal voor jou: deze keer is de vrouwelijke hoofdpersoon een Nederlandse. Het verhaal speelt zich af in de Vaucluse, in Zuid-Frankrijk. De teaser: Na een schokkende ontdekking is er maar één persoon naar wie Lucie kan gaan. David. Maar zit hij wel op haar te wachten? 

20. Welke tips zou je kunnen meegeven aan iemand die een boek wil schrijven? 
Schrijf wat je zelf wilt lezen en blijf bij je eigen gevoel.

Haar andere boeken :

“Faye en Sean, a love story” is haar debuut.

Wanneer Faye tien jaar is, wordt ze door de ondoorgrondelijke
Sean gered. Ze verklaart hem tot haar persoonlijke held. Als zij
volwassen wordt gaat ze op zoek naar zichzelf en de liefde. Maar
staat haar vriendschap met Sean hierbij niet in de weg?
Sean heeft een moeilijke jeugd en alleen muziek houdt hem op de
been. Dan komt de onhandige Faye in zijn leven en mede dankzij
haar maakt hij zijn dromen waar. Maar durft hij ook te gaan voor
wat hij het liefste wil in zijn leven?
Faye en Sean, a love story is een warme roman met humor en
romantiek.

“Ze hield haar adem in. Dit kon niet waar zijn. Toch… die stem… Het was alsof ze teruggezogen werd in de tijd.”

Wanneer Caitlin een paar dagen met een vriendin naar Londen gaat, laat ze haar vriend Steven met tegenzin achter in het Noorden van Engeland. In de hoofdstad kruisen heden en verleden elkaar geheel onverwachts. Al haar zekerheden, waaronder haar jarenlange, stabiele relatie, worden aan het wankelen gebracht. Ze klampt zich vast aan haar dromen, waarbij ze probeert een pijnlijk geheim verborgen te houden. Dit wordt haar echter moeilijk gemaakt door Max Jordan – filmster en befaamd charmeur -, die met plezier aan haar overtuigingen rammelt en daarmee de boel nog meer op de kop zet.
Via het bruisende uitgaansleven van Londen en de stranden van Cornwall raakt Caitlin het spoor totaal bijster. Lukt het haar de weg weer terug te vinden?

En dit is haar nieuw boek dat in oktober zal verschijnen. Ik hou jullie op de hoogte. Volg mij op facebook en instagram.

Na een schokkende ontdekking is er maar één persoon naar wie Lucie kan gaan.
David. Maar zit hij wel op haar te wachten? 

Beste Marina, je schrijft hele leuke en romantische verhalen waarbij ik mij heel goed voel. Echte feelgood! Ik kijk uit om je nieuwste boek in oktober te lezen. De cover belooft al veel moois. En de teaser is spannend. Ik wil je graag bedanken voor het interview dat je zo eerlijk en vlug invulde. Het is leuk om met jou te chatten. We volgen mekaar trouwens ook op facebook en zo ontdekten we dat we veel gemeen hebben. Het zou leuk zijn om mekaar ooit eens in levende lijve te ontmoeten. Wie weet, …