Timur

Gaby Rasters

Dé feelgood voor achtstegroepers !!! of zesdeleerjaars !!!

Timur is twaalf jaar oud en heeft het syndroom van Down.
Dit jaar gaat hij naar groep acht. Superspannend, want dat
betekent dat het tijd is voor het schoolkamp en de eindmusical.
Dit jaar wil hij de blijmaker van de klas worden met zijn grapjes en dropveters.

Ten minste, tot er een nieuwe jongen bij Timur in de klas komt.
Jonas is helemaal niet zo aardig als zijn andere
klasgenoten. Waarom doet hij zo vervelend tegen Timur?
Timur besluit meteen de ultieme uitdaging aan te gaan:
het blijmaken van zijn eigen pestkop.

  • Productcode (EAN): 9789463850322
  • Verschijningsdatum: 5/05/2020
  • Aantal bladzijden: 256
  • Uitgeverij: Billy Bones
  • Prijs : € 18,99

“Timur is de grootste vriend die je je maar kunt wensen. Zijn onbedoelde levenslessen zijn uniek. Een knap geschreven verhaal over tegenslagen, vriendschappen en tweede kansen… Een blijmaker, net als Timur zelf!” (Irene Moors)

Over de auteur :

Gaby Rasters is auteur en moeder van drie prachtige kinderen en echtgenote van Leo, een topman. Ze is dol op social media, nieuwe manieren van samenwerken en het stimuleren van innovatie. Dit is terug te zien in haar Follow-trilogie, waarvan de personages te volgen zijn op social media. Ze schreef zowel thrillers als feelgood. Ik recenseerde de meeste van haar boeken. Die vind je helemaal op het einde van deze recensie.

Over het boek :

De blauwe hardcover met witte krijttekeningen en de stoere rode letters trekt je onmiddellijk aan. Timur wordt erop afgebeeld als een soort superman met op zijn borst een grote X. Wat verwijst naar het Down-syndroom. De cover geeft je al een goed gevoel en je krijgt zin om het te lezen. Wanneer je het boek opent, zie je het “Blijmakersdiploma.” Als toemaatje kun je een echt Blijmakersdiploma winnen. Echt leuk en motiverend voor de kinderen.

Vervolgens staat er een prachtige quote van Brené Brown : “Er echt bij horen vraagt niet van ons dat we veranderen wie we zijn. Het vraagt juist van ons dat we zijn wie we zijn.” Ik vind dat gewoonweg schitterend gezegd. Vele kinderen denken dat ze zich anders moeten gedragen om aanvaard te worden. Dit boek bewijst eens te meer dat dat zeker niet nodig is.

In het begin van het verhaal stelt Timur zichzelf voor. Dit gebeurt op zo’n eenvoudige en grappige manier dat je al van bij het begin gecharmeerd bent door hem. Timur is zich eigenlijk wel goed bewust dat hij anders is en dat hij heel druk kan zijn. Het is vaak onrustig in zijn lijf en dan heeft iedereen daar last van.

De korte hoofdstukken beginnen telkens met een leuke tekening van een personage : Timur, Jasper, Jonas. Dit zijn dan ook de drie hoofdpersonages. De taal is heel eenvoudig en Gaby verwoordt steeds heel goed hoe Timur zich voelt. Zo goed dat we ons kunnen inleven in de situatie van Timur. We begrijpen hem en voelen hem aan. Ik had zelfs het gevoel dat ik heel graag bevriend zou willen zijn met hem. Zo’n lief karakter en zo oprecht! Er staan ook korte ondertiteltjes onder. Die beschrijven goed wat er volgt.

Timur legt op een eenvoudige manier uit wat zijn beperking inhoudt. En het M-woord is ook goed gevonden. Jammer dat dat woord zoveel pijn doet. Hij neemt ook alles heel letterlijk op en dat geeft regelmatig grappige situaties weer. Het is een verhaal met veel humor! Dat maakt het zwaarmoedige luchtig. (p. 13: “Mijn moeder heeft groene vingers, zegt ze altijd, maar ze zijn gewoon roze, hoor, en soms zwart, als ze in de tuin heeft lopen wroeten.”)

Hij is een grote fan van Harry Potter en Emma Watson. Daar vind je af en toe iets over weer in het boek. Is leuk om te lezen.

Het is ook een eigentijds verhaal want er wordt gevlogd en dat is een leuk medium voor kinderen als het natuurlijk goed en verstandig gebruikt wordt.

Ik vind meester Dennis een echte toffe leraar. Hij is een prachtig mens voor Timur. Zo zouden alle leerkrachten moeten reageren op kinderen (met beperkingen.)

Timur vind ik een echte schat! Hij is zo rechtuit, gevoelig en eerlijk. Hij heeft een warm karakter en ziet in iedereen het goede. Hij neemt ook alles zo letterlijk op. Bv. “Mijn ogen bedek ik met mijn handen, zodat niemand me kan zien.” Zo grappig!

En dan die dropveterverslaving!!! Dat is een beetje een rode draad doorheen het verhaal. Hij wil iedereen verbinden met zijn dropveters. Uiteindelijk wint hij ook het hart van Jonas. (Bij de boekpresentatie hebben Gaby en “Timur” dropveters uitgedeeld en lekker gesmuld.)

De moeder van Jasper is een hele lieve en empathische vrouw. Zij neemt Jonas een tijdje in huis. Je moet het maar doen. Ze wil hem en zijn mama helpen. Wat is dat bewonderenswaardig! Mooi om te zien hoe moeder en zoon een tweede kans krijgen.

In dit verhaal zie je ook dat er tweede kansen geboden worden aan verschillende mensen. Dat is iets waar we in werkelijkheid soms te weinig aan doen. Timur wil een echte BLIJMAKER zijn voor iedereen. Daar gaat er ook een liedje over in het boek. Dit is werkelijk een boek om in alle klassen te lezen !!!

Het slotlied vat alles goed samen. Ieder huisje heeft zijn kruisje…

Je kan het lied van De Blijmaker achteraan het boek beluisteren. Er is een QR-code. Hieronder kan je het al eens horen. Gaby schreef zelf de tekst. Heel leuk om mee te zingen in de klas.

Er is ook sprake van de Cito-toets. (Even uitleggen voor de Belgische lezers)

De Cito-toets was een eindtoets voor leerlingen uit groep 8 in het Nederlandse basisonderwijs. De Cito-toets was nooit verplicht, maar wel gangbaar op Nederlandse basisscholen. De toets werd van 1970 tot 2014 verzorgd door het Cito.[

Sinds 2015 is de Eindtoets Basisonderwijs een verplicht onderdeel op Nederlandse basisscholen[ en heeft de Cito-toets opgehouden te bestaan. Het Cito is nog altijd betrokken bij een van de eindtoetsen, de Centrale Eindtoets.

Hieronder zie je twee foto’s van de boekpresentatie :

Gezellig knopen maken met dropveters… of eerder losmaken…
Gaby Rasters en Timur signeren de boeken

Mooie quotes :

p. 9 : Ik hou enorm van lachende ogen, en die van meester Dennis lachen zoveel dat het lijkt alsof je in een pretpark rondloopt en alleen maar coole dingen ziet en nergens voor in de rij hoeft te staan.

p. 26 : Van echte vrienden neem je geen afscheid, Jasper.

p. 41 : Ik snap niet waar hij zich druk om maakt, want er zijn maar twee mensen die ik niet aardig vind : Hij-Die-Niet-Genoemd-Mag-Worden en mensen die dieren doodmaken.

p. 51 : Papa zegt dat iedereen gesprekjes met zichzelf voert, in je eigen hoofd dus. Hij praat ook weleens in zijn hoofd tegen zichzelf, maar ik heb dat nog nooit gehoord. Als ik tegen mezelf praat, doe ik dat hardop. Dan kan ik het tenminste verstaan.

p. 90 : Jasper weet dat sneeuw Timur een rustig gevoel geeft. Alsof er watjes uit de hemel komen vliegen, zo noemde hij het ooit – watjes waar hij op zijn blote voeten overheen zou willen lopen.

p. 118 : Jonas heeft geen vrienden nodig. Van vrienden moet je afscheid nemen wanneer je gaat verhuizen, en dat geeft een naar gevoel vanbinnen.

p. 145 : (Jonas) Hij wrijft over de plek waar hij de laatste tijd voor het eerst weer liefde had gevoeld in plaats van alleen maar de slagen van zijn hart.

p. 151 : (Jonas) “Ik wou dat mijn moeder de was weer ging doen. Ik zou haar elke dag helpen. Maar nog liever zou ik willen dat ze weer werd wie ze was, zodat ik ook weer kan zijn wie ik ben.”

p. 210 : Ik denk diep na, zo diep dat mijn hele voorhoofd vol kreukels zit. Hopelijk zijn ze er morgen weer uit.

p. 215 : Jasper en jij blijven altijd vrienden. Waar jij ook bent en waar hij ook is. Jullie band is zo speciaal… Jullie zijn erwtjes en worteltjes in een potje.

p. 216 : Als de bus eindelijk wegrijdt, zwaai ik mijn hand er bijna af. Ik ben blij dat ik niet de koning van Nederland ben, want dat gezwaai zou ik niet volhouden.

p. 218 : Weet je hoe gelukkig ik me op dit moment voel? Alsof ik op zaterdagochtend bij de bakker binnen sta en alles mag pakken wat ik wil.

p. 245 : Ze noemen het Down, je leek altijd high

Door jou was de school veel minder saai

Het nawoord is heel mooi. Hier geeft Gaby nog wat uitleg over wie haar geholpen en geïnspireerd heeft. Fijn om te lezen dat haar hele gezin eraan bijgedragen heeft. (Leo, bedankt voor de leuke grapjes…)

Wat voor mij ontroerend is, is dat Gaby mij ook bedankt voor het meelezen in Timur.

Soms doe ik dat weleens. Zo meelezen in het boek nog voordat het helemaal af is. Vele auteurs hebben graag wat feedback on the field. Het is ook leuk om als lezer met de auteur (Gaby) te kunnen praten over het boek dat ze aan het schrijven is. Dat boek brengt mensen samen…

Beste Gaby, we kennen mekaar nu al een tijdje. Ik las reeds al je boeken en je blijft me verrassen met je prachtige boeken. Stuk voor stuk zijn het juweeltjes van levenservaring en mooie ontmoetingen. Ik hou heel erg van je schrijfstijl alhoewel ik je niet kan vastpinnen op één genre. Je kan het allemaal ! Thrillers, Feelgood met diepzinnige karakters, kinderboeken,… Ik kijk alvast uit naar je boek dat binnenkort verschijnt. “Hemelse modder” Daar heb ik heel in het begin ook een stukje van mogen meelezen. Ik verlang om het te lezen.

Een hartverwarmend kerstverhaal over liefde, verlies en de krachtige band tussen zussen

De zussen Iselle en Dagmar zijn altijd close geweest. Dat ze op jonge leeftijd hun ouders verloren en op elkaar aangewezen waren, heeft hun band versterkt. Maar door de jaren heen zijn de zussen wel erg veranderd. Waar Iselle een sportschool runt en het gemis van haar ouders wegstopt in veel sporten en gezond eten, vindt Dagmar juist troost in wijn en lekkers.

Toch is er één ongezonde voorliefde die de zussen bindt: de hemelse modder die hun vader vroeger maakte. Helaas was het recept strikt geheim en hebben de zussen de vertrouwde smaak nooit helemaal kunnen nabootsen – zelfs al proberen ze het elke Kerstmis. Als hun contrasterende levensstijlen op een dag hard botsen, dreigt voor het eerst hun gezamenlijke kerst in het water te vallen. Maar in het jaar dat volgt kan veel gebeuren. Brengt het recept van hun vaders hemelse modder hen weer bij elkaar voor het jaar uit is? En wie zit er tegen die tijd nog meer aan tafel?

Dit boek ga ik alvast lezen met een lekkere “Hemelse modder” bij mij. Wil je weten wat het is? Zoek het eens op internet op. Je vindt er heerlijke foto’s van.