Vul de geluksbarometer terug in… Wat is er gebeurd?
Mijn geluksscore is : 4/6 eerder gelukkig
Inderdaad, zo voel ik mij ook. Ik ben dankbaar voor al wat mij als kind overkomen is. Ook wat later gebeurd is. Soms hele mooie en leuke dingen maar ook andere minder prettige dingen. Dingen die ik eigenlijk liever zou willen vergeten. Dingen die nog steeds pijn doen… Mijn leven is 7 jaar geleden drastisch veranderd. Ik dacht toen dat de wereld voor mij in duigen viel. Ik dacht bij mezelf : hoe moet ik verder? Ik heb een gezin en moet verder. Maar hoe ga ik dat aankunnen? Oké, ik kreeg hulp van mijn gezin en vrienden maar uiteindelijk ben je toch steeds alleen als je je weer moet samenrapen. Ik had toen echt het gevoel dat ik even moest stilstaan in mijn leven. Ondanks deze gedachten probeerde ik toch verder te doen en bleef nog 2 jaar in het onderwijs. Helaas bracht mijn job niet meer de nodige energie in mij teweeg. Ik sleepte me naar school, had last van het lawaai, kon de drukte niet goed meer aan en deed mijn job niet meer zo graag. Het was moeilijk om mezelf te bekennen dat het gedaan was. Ik moest een andere weg inslaan. Dankzij de goede raad van een goeie vriend begon ik aan een nieuwe uitdaging. Mijn werk nu in de boekhandel voelt als een tweede kans. Een nieuwe kans om meer mezelf te kunnen zijn. Ik ben veel veranderd, heb meer nood aan rust en stilte. Toen ik een jaar geleden deze blog startte, had ik geen idee hoe het zou lopen. Nu merk ik dat de mensen mijn blog graag bezoeken. Ik ben blij dat ik zoveel kan delen met mijn vriend(inn)en. Ik word regelmatig aangesproken door hen over mijn blog. Ze volgen me graag. Dat geeft me enorm veel voldoening en energie.
Wat mij zeker de grootste energie geeft, is om te zien hoe goed mijn drie jongens hun weg gaan. Telkens wanneer ze me hun verhaal doen over hun activiteiten en lessen, dan groei ik weer in mijn kracht. Ik voel me dan gelukkig en dankbaar. Ik dank veel want ik vind dat heel belangrijk. Je krijgt niet zomaar alles in je schoot geworpen. Je moet er iets voor doen. Strooi liefde rond en je zal er veelvuldig terugkrijgen. Daar geloof ik sterk in. Neen, ik doe het niet omwille van dat terugkrijgen, dat is enkel maar een gevolg van mijn daden. En dat maakt me gelukkig.
Wat mij ook erg gelukkig maakt, is alleen thuis te zijn met onze Figaro. Sinds de dood van Pluis vorige zomer is Figaro een echte knuffelkat geworden. Zo was hij vroeger niet. Nu ligt hij steeds in mijn buurt wanneer ik op mijn laptop bezig ben.
Ik heb net een foto genomen van hoe hij daar in de oude zetel in het zonnetje ligt. Daar ligt hij het liefst wanneer ik aan tafel aan het werk ben. Zo gezellig. Ik kan het dan niet laten om hem regelmatig te gaan strelen. En dat heeft hij zo graag. Dat is geluk voor mij, brengt mij tot innerlijke rust. En straks doe ik verder met mijn huishouden en dan loopt hij overal mee. Net zoals onze Pluis vroeger deed. We hebben mekaar getroost toen ik Pluisje heb moeten laten inslapen. Hij voelde mijn verdriet goed aan en is sindsdien veel aanhankelijker geworden. Daar ben ik ook heel dankbaar voor.
Tja, geluk zit hem in de kleine, alledaagse dingen. Je moet ze enkel zien. En dat kan je wanneer je weer in balans bent met jezelf. Dat heb ik de laatste jaren geleerd.
Ik hoop dat die 30 dagen zonder klagen jullie even hebben doen nadenken over sommige dingen die je in je leven wel of niet doet. Wat betreft het klagen, dat vond ik toch wel moeilijk. Ik heb gemerkt dat het echt moeilijk is om niet te klagen. We doen dat zo rap. Soms stond ik even stil bij wat ik gezegd had en dacht toen : daar moet ik toch niet over klagen… Dus het is me niet gelukt om niet te klagen maar wel om minder te klagen. Ik ben ook maar een mens, hé….
Nog een hele fijne en zonnige dag!!!!