No two persons…

Deze week wil ik met jullie praten over volgende uitspraak :

No two persons ever read the same book. (Edmund Wilson)

Het klopt waarschijnlijk wel, hé.   Je leest vanuit je eigen achtergrond met je eigen ervaringen.  Ervaringen van verdriet, vreugde, moeilijke situaties, enz…

Wat denken jullie ?

 

2 antwoorden op “No two persons…”

  1. Dat lijkt me wel waar. Een boek wordt pas iets wat leeft als het gelezen wordt. Maar iedereen leest anders omdat iedereen anders is en dus anders naar de wereld kijkt. Soms zijn de verschillen groot, maar soms ook niet. En dat is leuk: bij iemand anders ontdekken dat hij een zelfde boek op een heel gelijkende manier gelezen heeft. Zo ontdek je dat die andere heel goed op jou lijkt. Anderzijds zijn de verschillen soms ook leuk en verrassend. Kortom, met anderen praten over schrijven over een zelfde boek kan ook heel boeiend zijn.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *